سازمان انرژی اتمی چه چیزی را تکذیب می‌کند؟

برای تنویر افکار عمومی و شفاف‌سازی موضوع، متن این بخش از اظهارات علی اکبر صالحی در جمع دانشجویان دانشگاه امام صادق(ع) که عیناً از فایل سخنان وی پیاده شده را منتشر می‌شود.

علی‌اکبر صالحی در پاسخ به سؤال یکی از حضّار در مورد اظهارات علی‌اکبر ولایتی:

«آقای ولایتی توصیه‌هایی کرده‌اند؛ مثلاً اینکه برای برگشت پذیری چه‌کار کنیم. تیم مذاکره‌کننده از قبل ما خواسته بودند که ما چطور می‌توانیم برگشت‌پذیری داشته باشیم، در عین اینکه خلاف برجام نباشد. ما دو نوع برگشت‌پذیری داریم؛ یکی مقدماتی که خلاف برجام نیست امّا به طرف مقابل، این پیام را می‌دهد که ما داریم یک‌سری کارها را انجام می‌دهیم. ما الان می‌توانیم یکسری کارهایی بکنیم که خلاف برجام هم نیست؛ یکی از این کارها، تولید UF4 است. ما اگر UF4 را تولید کنیم، طرف می‌فهمد که ما این را تولید می‌کنیم تا در آینده فلز اورانیوم بسازیم. فلز هم کاربردهای خاص خودش را دارد. این یک مورد بود که آقای ولایتی گفتند. ما هم این کار را از قبل شروع کرده بودیم، ولی متوقف کردیم؛ چون گفتیم الان ضرورتی ندارد.

آقای ولایتی همچنین اشاره‌ای به الیاف کربن کردند. در سخنرانی‌های حضرت آقا هم بود که «در موضوع الیاف کربن، وقعی به نظرات آن‌ها ننهید». طرف مقابل یک برداشت را نسبت به توانمندی ما نسبت به الیاف داشت اما واقعیت چیز دیگری بود. 

بقیه صحبت آقای ولایتی صحبت انتقادی‌ روی برجام به ماهو برجام بود، نه به ماهو فنی. این حرفی درست و دارای مبنا است که چرا برجام، نسخه فارسی ندارد؛ این درست است. ببینید؛ شورای امنیت یا سازمان ملل، وقتی قطعنامه‌ یا کنوانسیونی صادر می‌کنند، به شش زبان مسلّط دنیا آن را می‌نویسند؛ مثلاً روسی، چینی، انگلیسی، فرانسوی و عربی. امّا در معاهده‌ای که طرفینی است، معمول این است که به زبان هر دو طرف مکتوب می‌شود؛ مثلاً یک طرف یوگسلاوی و یک طرف، ترکیه است. اینها می‌گویند این معاهده را طوری باید بنویسیم که اگر اختلافی پیش آمد، دادگاه ما بتواند درباره آن قضاوت کند. این حرف، به نظر من حرف درستی است. چون الان اختلاف تفسیر پیدا شده و الان آمریکا هر کاری می‌کند می‌گوید من نقض برجام نکرده‌ام؛ ما می‌گوییم نقض برجام است. خب کدام درست است؟ آمریکا قبل از خروج از برجام، اقدامات بسیاری انجام داده بود و می‌گفت من نقض برجام نکرده‌ام. این به خاطر تفاسیر بود.

نقد دیگری که آقای ولایتی داشتند و قبلاً هم در محافلی که داشتیم، می‌گفتند شما وقتی در جلسه حضور پیدا می‌کنید، با انبوهی از افراد حضور پیدا کنید. من در مصاحبه گفتم که ما در مذاکرات، یک گروهان بودیم در مقابل یک لشکر؛ واقعاً یک لشکر بودند. تایپیست می‌آوردند. ما به تایپیست آنها می‌گفتیم چیز ، البته ما هم تایپیست داشتیم؛ چون کسانی که در سازمان‌های بین‌المللی کار کرده‌اند می‌دانند که گاهی یک «کاما» یا  یک «واو» را [عمداً] جا می‌گذارند، و اگر طرف مقابل فهمید، می‌گویند اشتباه شده و اگر نفهیمد، کار خود را پیش برده‌اند و طرف مقابل را گرفتار می‌کنند. این‌ها درست است، ولی گذشته است؛حالا باید به آینده نگاه کنیم(با خنده).

یا مثلاً درباره شروط مقام معظّم رهبری؛ خب ایشان بارها فرمودند شما از این‌ها تضمین بگیرید. من به یاد دارم که رهبر انقلاب در جلسات، می‌گفتند که رئیس جمهور آمریکا بیانیه را بخواند و امضاء کند، ولی نشد و در نهایت آقای کری و دیگران خواندند. اینها بود. به هر حال، دوستان ما تمام تلاش خودشان را کردند.