به گزارش پارس، تهران امروز در ادامه نوشت: آنگونه که از شواهد پیداست انتخابات ریاست جمهوری خرداد ماه ۱۳۹۲ بر مبنای سه گفتمان حفظ و تداوم وضع موجود، بازگشت به گذشته برای بازآفرینی شرایط قبل از دوم خرداد و درنهایت گفتمان تغییر مبتنی بر پیشرفت و عدالت خواهد بود. صف آرایی این سه گفتمان در حالی است که در عمل گفتمان حفظ وضع موجود و بازگشت به گذشته، حاضر به بیان این موضوع در تحلیل گفتمانی خود نیستند و می کوشند با الفاظ و عباراتی جدید شرایط موجود را به نفع خود رقم بزنند.

· گفتمان تداوم وضعیت موجود ایده آل تحقق یافته خود را در دولت احمدی نژاد تعریف می کند. این رویکرد کلی دارای دو چهره دولتی و غیر دولتی است. الگوی دولتی این گفتمان که از سوی چهره های حاضر در دولت ارائه می شود، دولت احمدی نژاد را معجزه ای تحقق یافته با دستاوردهای بی شمار می دانند که بهترین حالت ممکن در آینده، تداوم این الگو خواهد بود. الگوی غیر دولتی و یا به عبارت بهتر نیمه دولتی این گفتمان از سوی چهره های جبهه پایداری ارائه می شود که ضمن تکریم حداکثری دولت احمدی نژاد، انحراف و نابسامانی های این دولت را برخاسته از حضور چند چهره حاشیه ساز می دانند و معتقدند که دولت ایده آل، دولت احمدی نژاد بدون حضور چهره های حاشیه ساز خواهد بود. چند کاندیدای حاضر در انتخابات را می توان در قالب این رویکرد کلی دسته بندی و تحلیل کرد.

· گفتمان « بازگشت به عقب» با انتقاد شدید از وضع موجود و اشاره به نابسامانی های کشور، ضرورت « نجات کشور» از طریق بازگشت به گذشته ۲۰ سال قبل و احیای سبک مدیریتی تکنوکراتیک و سرمایه سالار سالهای بعد از جنگ مطرح می شود. عبارتی چون « ما می دانستیم» ، « هشدار داده بودیم» و… به وفور در ادبیات گفتمانی این طیف مشاهده می شود و تلاش می شود با استفاده از این ادبیات خود را پیشگوی آنچه در هشت سال گذشته روی داد، نشان دهند. این گفتمان می کوشد تا بروز مشکلات موجود را ناشی از کنار رفتن این جریان از سکانداری اجرایی کشور و بی توجهی به توصیه های سران این جریان تلقی کند.

· گفتمان دیگری در انتخابات آینده حاضر است که گرچه از درون اصولگرایی برخاسته است ولی خود را در تمایز با راه طی شده در سالهای گذشته تعریف می کند و از سوی دیگر با نقد اصولی رویکرد بازگشت به گذشته، راه عبور از چالشهای موجود و تحقق اهداف انقلاب را پیگیری گفتمان پیشرفت و عدالت و عملیاتی کردن الگوی مدیریت جهادی به عنوان کارگزار اجرایی گفتمان پیشرفت و عدالت می داند. گفتمان پیشرفت و عدالت وجود نابسامانی موجود را می پذیرد و آن را ناشی از سوء مدیریت شدید سالهای گذشته می داند و باور دارد که ما نیازمند یک تغییر اساسی در وضعیت اقتصادی، اجتماعی و سیاسی هستیم که تحقق آن تنها در سایه رفع سوء مدیریت موجود ممکن است. البته این رویکرد اصلاح سوء مدیریت موجود را به معنای بازگشت به گذشته نمی داند و با نقد جدی مدیریت تکنوکراتیک سالهای دوران سازندگی، نیاز به احیای مدیریت جهادی به عنوان الگویی برآمده از انقلاب اسلامی و دفاع مقدس را برای حل مشکلات ضروری می داند