مشایی از چه چیزی منحرف شده است؟

به گزارش پارس به نقل از دانا، شاید ذهن بسیاری به این که مشایی از چه چیزی انحراف پیدا کرده است، متوجه باشد و هنوز ابعاد این انحراف با وجود بعد وسیع مانور بر روی آن شکفته نشده است. حتی در مصاحبه هایی که لیدر جریان انحراف داشته است به صراحت اذعان نموده که بگویید" من از چه چیزی منحرف شده ام" . که شاید این نوشته برای شخص وی نیز سند تبیین انحراف باشد. ولی به هر حال عقل حکم می کند که وی آگاهانه دست به چنین اقدامی زده است و بعید است که خود از این خط انحراف آگاه نباشد.


در زمینه انحراف عمدتاً موارد اعتقادی دیده می شود که سیاست نیز دستخوش همین اعتقادات شده است.


اگر بخواهیم بصورت تفضیلی به این موضوع بپردازیم قطعا موارد زیر شمولیت در جرگه ابعاد انحراف را به خود اختصاص می دهند:


پلورالیسم حقانیت: فکر مشائی از اسلام و اصول و ارزش های انقلاب اسلامی فاصله زیادی دارد و به تعبیری اندیشه های او از اندیشه های اسلامی منحرف است. اولین نکته مهم این است که متاسفانه اندیشه های ایشان از پلورالیسم دینی نشات می گیرد. جهت شرح آن ابتدا باید خود پلورالیسم را تعریف کنیم. پلورالیسم ۴ حوزه دارد، اولین حوزه، حوزه حقانیت است که شامل ۲ حوزه برون دینی و درون دینی است.


حامیان پلورالیسم در این نوع از پلورالیسم قائل به حقانیت هستند. مراد از حقانیت چیست؟ ما با این تنوع و تکثر ادیان که یهود، بودا، مسیحی و اسلام داریم تحلیل ما چیست؟ پلورالیست ها می گویند همه اینها حق می باشند و اعتقادها، باورها و هر چه می گویند درست است. در اسلام این عقیده به بطلان کشیده می شود، چون به لحاظ عقلانی، قرآنی و دینی باطل است. مثلا نمی توانیم بپذیریم که خدا هم فرزند دارد و هم فرزند ندارد؛ چرا که پذیرش این دو اجتماع نقیضین است و عقلا باطل است چون بالاخره خدا یا فرزند دارد و یا ندارد یعنی یا اسلام راست می گوید و یا مسیحیت، نه اینکه هر دو راست بگویند. پس مشخص شد پلورالیسم برون دینی به لحاظ عقلی باطل است.


حال به پلورالیسم درون دینی می پردازیم. آیات متعددی در قرآن داریم که تأکید می کند تنها اسلام حق است: " إن الدین عند الله الإسلام وما اختلف الذین أوتوا الکتاب إلا من بعد ما جاءهم العلم بغیا بینهم" [۱] . گاهاً شبهه ای مطرح می گردد که اگر اسلام به خاطر تسلیم بودنش حق است، پس دیگر ادیان مثل مسیحیت و یهود نیز تسلیم هستند، پس آنها هم حق می باشند.


اگر بخواهیم جواب این شبهه را بدهیم، باید موارد زیر را مطرح کنیم:


فرض بر اینکه اسلام را تسلیم معنا کنیم، خب وقتی تسلیمِ اسلام می شویم، پس باید تسلیمِ قرآن هم شویم و قرآن می فرماید" اقیموا الصلاة" . نماز باید بخواند، پس کسی که نماز نمی خواند تسلیم خدا نیست. قرآن می فرماید « صوموا» یعنی روزه بگیرید پس باید تسلیم باشید، اسلام بیان داشته است انسانها باید نماز بخوانند، روزه بگیرند، حج بروند، حجاب داشته باشند و هر چه اسلام می گوید باید تسلیمش باشند. پس برخی که می گویند اسلام، یهود و مسیحیت حق هستند چون همه تسلیم می باشند، غلط است و هر کس تسلیم اسلام باشد، نمی تواند یهود و مسیحیت را بپذیرد. خب شهید مطهری پاسخ این شبهه را به صورت شفاف می دهد. ایشان می فرماید مصداق بارز تسلیم شدن در برابر خدا پذیرش احکام اسلام است.


دو نوع دیگر از پلورالیسم وجود دارد، پلورالیسم نجات و زندگی مسالمت آمیز.


پلورالیسم نجات نیز مورد پذیرش ما است. بحث این نوع از پلورالیسم این است آیا ما قائلیم همه به جهنم می روند؟ پاسخ این است ما در فقهمان جاهل مقصر و جاهل قاصر داریم اگر کسی قاصر باشد جهنم نمی رود، پس ممکن است یک گاوپرست جهنم نرود اما یک مسلمان راهی جهنم شود؛ چون ممکن است آن گاوپرست زمینه شناخت دین را نداشته باشد و دین به او نرسد در این حالت پلورالیسم در نجات مورد قبول است و ما معتقدیم اینگونه افراد شامل پلورالیسم نجات می شوند. نه اینکه این گاوپرست باطل نباشد، باطل است اما حق به گوشش نرسیده است پس ظلم است که خدا یقه این گاوپرست را بگیرد و در حقیقت چون خدا ظلم نمی کند این گاوپرست به جهنم نمی رود. قرآن می فرماید" ما کنا معذبین حتى نبعث رسولاً" [۲] و نیز" لیهلک من هلک عن بینة ویحیى من حیَّ عن بینة" [۳] پس در این نوع پلورالیسم ما قبول داریم که غیر مسلمان ممکن است جهنم نرود.


نوع چهارم پلورالیسم عبارت است از زندگی مسالمت آمیز که ما آن را قبول داریم. مثلا الان در مجلس شورای اسلامی ما، آشوری و مسیحی وجود دارد و ما با آنها زندگی مسالمت آمیزی داریم. نتیجتاً اینکه پلورالیسمی مردود است که دلالت بر حقانیت دارد. این نوع از پلورالیسم را قرآن به شدت رد می کند ائمه علیهم السلام رد می کنند و عقل نیز آن را رد می کند. اگر بپذیریم مسیحیت هم درست می گوید مسلمان بودنمان موضوعیت ندارد. اگر آنها درست می گویند چرا مسلمان باشیم و اگر اسلام درست می گوید چرا مسیحی باشیم.


متأسفانه از حرف های لیدر جریان انحراف، پلورالیسم در حقانیت بدست می آید و حرف های ایشان به پلورالیسم می رسد. اینکه گفته می شود آقای مشایی از اسلام انحراف دارد، بر اساس تعابیر و صحبت هایی است که خودشان دارند.


عبارت زیر بخش از سخنرانی رحیم مشایی در مراسم ثبت میراث فرهنگی در نیمه شعبان سالهای پیش است که می گوید: « اینکه مسلمان ها بگویند کار ما درست است و بقیه اشتباه می گویند، به معنای آن است که ۵/۵ میلیارد انسان را از دایره انسانیت خارج بدانیم» . [۴]


این سخن انحراف از عقل و اسلام دارد؛ حال اگر اشاره به این اصطلاح داشت که « اشتباه عمل می کنند » توجیه مختص خود را داشت اما اینکه بگوییم بقیه اشتباه می گویند درست و قابل پذیرش نیست؛ بلکه اسلام می گوید آنها اشتباه می گویند و ادعای اسلام هم این است. طبیعی است که حرف ما مسلمانان درباره باطل بودن گاوپرست ها، مسیحیان و یهودی ها درست است و طبیعی است که آنها اشتباه می گویند و اینکه آقای مشایی به خود اجازه چنین سخنان و اظهار نظرهایی در رابطه با ادعای اسلام می دهد، جای بسیار تعجب دارد!


پاسخ این سخنان دلیل بر این نیست که ۵/۵ میلیارد انسان از دایره انسانیت خارج اند، بحث این است که اسلام حق است، حالا تکلیف غیرمسلمانان می تواند بر اساس پلورالیسم نجات و یا پلورالیسم بر اساس زندگی مسالمت آمیز قابل بررسی باشد.


مشایی در یکی دیگر از سخنرانی های خود می گوید: « منطق انسانی، الهی، عشق آفرین، دامنه ساز و افق پرداز در دنیا خریدار دارد. این دوره ای نیست که هر کسی بخواهد دینی را در دنیا فراگیر کند» خب این ادعا یعنی قبول پلورالیسم در حقانیت. سوال می کنیم که امام زمان علیه السلام برای اسلام می خواهد بیاید یا برای اجرای امر دیگر؟ مگر ما وظیفه نداریم از اسلام دفاع کنیم و آنرا تبلیغ کنیم؟ نمی شود دم از امام زمان علیه السلام زد و ادعا کرد نباید اسلام را فراگیر کنیم.


دو حرف در اینجا مهم است اینکه اسلام فراگیر نمی شود با اینکه اسلام را فراگیر کنیم، قابل جمع نیست. خب اگر بگوییم نمی شود یعنی امکان آن نیست، بحث دیگری است. مگر انقلاب کردن سخت نبود با تحریم ها مقابله کردن مگر سخت نبود آیا در مقابل اینها باید بایستیم یا بگوییم امکانش نیست؟ اما آقای مشایی نه تنها می گوید امکانش نیست بلکه می گوید دوره فراگیر شدن گذشته است. اشتباه نشود، اینکه می گوید دوره فراگیر شدن گذشته است متفاوت از عدم امکان و سختی برای فراگیر شدن اسلام است.


مشایی در ادامه می گوید: « این را به همه ادیان می گویم نه تنها به اسلام و مسیحیت و یهود. به عالیجناب هم گفته ام این راه، راه درستی نیست که ما امروز بخواهیم پیروان اسلام را زیاد کنیم» ایشان در اینجا منظورش مکانیزم و امکان نیست، بحث وی باور به پلورالیسم دینی است، یعنی فراگیر کردن اسلام را نادرست می داند. اینکه اسلام هم درست می گوید و هم مسیحیت یعنی باور به پلورالیسم. مشایی بگوید نمی توانیم پیروان اسلام را زیاد کنیم خب این یک بحث دیگری است اما اینکه افزایش پیروان اسلام را کار درستی نمی داند، به هیچ عنوان با عقل و دین سازگار نیست.


متأسفانه آقای احمدی نژاد هم در بعضی از موارد تحت تأثیر این افکار فاسد و منحرف از اسلام است. شهید خواندن چاوز اساسا باطل و غلط است چون قرآن می گوید غلط است. قرآن در سوره نسا آیه ۶۹ می فرماید: « و من یطع الله و الرّسول » یعنی کسی که اطاعت از الله و رسول کند این شخص تازه لیاقت پیدا می کند با چه کسانی باشد؟ قرآن می فرماید « فاولئک مع الذین انعم الله علیهم» اینها چه کسانی هستند قرآن می فرماید « مِّنَ النَّبِیِّینَ وَالصِّدِّیقِینَ وَالشُّهَدَاء وَالصَّالِحِینَ وَحَسُنَ أُولَئِکَ رَفِیقًا» شهید مقامی دارد که تنها در یک بستر خاص تعریف می شود اما اگر کسی قائل به پلورالیسم دینی باشد چه اشکالی دارد چاوز را شهید بخواند، یعنی تبعیت از خداوند و رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله در نظر ایشان ضرورتی ندارد. امام حسین (ع) در روز عاشورا فرمودند اگر دین ندارید آزاده باشید. اگر آقای احمدی نژاد، به آقای چاوز که یک ظلم ستیز و خادم ملتش بوده است، لقب مرد آزاده را می دادند، معقولانه بود. اگر قرار بر این است که وی را شهید خطاب کنیم، می توانیم او را پیغمبر و امام معصوم نیز بخوانیم. چه اشکالی دارد مگر آدم خوبی نبود؟


آقای احمدی نژاد! ما حق نداریم هر واژه ای را هر کجا که دلمان خواست به کار ببریم چون واژه ها بار معنایی دارند. چطور می گویید چاوز شهید است در حالی که قرآن می گوید" ولا تقولوا لمن یُقْتَلُ فی سبیل الله أمواتا بل أحیاءٌ ولکن لا تشعرون" [۵] . کدام سبیل الله؟ قرآن جواب می دهد کسی که ایمان به خداوند دارد و از خدا و رسول او اطاعت می کند. " أطیعوا الله و اطیعوا الرسول و أولی الامر منکم" [۶] اطاعت الله یعنی نماز یعنی روزه یعنی جهاد یعنی حجاب یعنی خمس لذا شهدا از این تیپ انسان ها هستند. آقای احمدی نژاد! مقام شهید آنقدر بالا است که قرآن آنها را در کنار انبیا و صدیقین قرار می دهد.


رجعت چاوز بدتر از شهید خواندن اوست و باطل تر است. آقای رئیس جمهور بداند یک روایت بسیار ضعیف هم درباره رجعت مسیحی ها وجود ندارد؛ گرچه اکثر روایات ما درباره رجعت قوی نیستند اما در بین روایات ضعیف هم هیچ اشاره ای به رجعت مسیحی ها نشده است. البته درست است که انسان بد، فاسد، کثیف مثل یزید و دیگران رجعت خواهند کرد اما قطعا منظور شما از رجعت آقای چاوز، رجعت در جمع فاسدان نبوده. خودتان گفته اید به عنوان انسان صالح رجعت خواهد کرد. رجعت مختص ائمه است، در زیارت جامع می خوانیم: « مصدق برجعتکم، منتظر لامرکم» پس ائمه رجعت می کنند و کسانی که واقعا پاک پاک بوده اند که در برخی روایات اسم آورده اند از مؤمن آل فرعون. قرآن در سوره یاسین هم به این موضوع اشاره می کند و مشخص می کند منظور از رجعت کنندگان چه کسانی هستند. باید در جاده مشخصی باشید تا رجعت کنید نه اینکه چون ظلم ستیز بوده اند پس رجعت می کنند. البته اگر کسی قائل به پلورالیسم باشد، برایش فرقی نمی کند که مسلمان، مسیحی و یهودی هم رجعت کنند. متأسفانه این حرف ها شهادت می دهد که باور مشایی به اسلام منحرفانه است و متأسفانه آقای احمدی نژاد هم متأثر است.


اومانیسم. بحث دیگر این است که بگوییم علت انحراف داشتن مشایی از اندیشه های اسلام، گرایش او به اومانیسم است. ایشان ناراحت می شود و داد می زند چرا به من می گویید اومانیست؟ ، خب مگر اومانیست شاخ و دم دارد. اومانیست ویژگی هایی دارد، اگر معنای اومانیست را نمی دانی علنا بگو اشتباه کردی. پس مشکل آقای مشایی ۲ تا شد هم معنای اومانیسم را نمی داند و هم تعبیر بلد نیست، اگر اینطور است پس کمتر حرف بزنید، اگر معتقد به اومانیسم و پلورالیسم نیستید و حرفی می زنید که اومانیستی و پلورالیستی برداشت می شود خب حرف نزنید چون بلد نیستید حرف بزنید. لذا مشایی باید تکلیف خودش را روشن کند یا تعبیر نمی داند و یا به آنچه می گوید اعتقاد دارد. اگر تعبیر نمی داند پس حرف نزند اما اگر اعتقاد دارد به صراحت بگوید پلورالیست و اومانیست است. آقای مشایی! اومانیسم و پلورالیسم مشخصات و ویژگی های تخصصی دارد که تمام این ویژگی ها در سخنرانی های شما موج می زند.


ایشان به کرات گفته است که" دوران اینکه یک دین در دنیا جهانی شود گذشته است باید اصول انسانی را جهانی کرد" ؛ خب این اومانیسم است چگونه می توان پذیرفت که جهانی شدن اصول انسانی به معنای اومانیسم نیست؟ .


بحث دو تا شد. مراد از اصول انسانی چیست؟ منظور از جهت انسانی بودن است یا مسلمان بودن؟ ، من و شما مسلمانیم. به یک اصولی معتقدیم اعتقاد ما به این اصول به دلیل انسانیتمان است یا مسلمان بودنمان؟ اگر به علت مسلمان بودنمان باشد، پس اصول اسلامی باید جهانی شود که می شود همان دین. در حالی که ایشان می گوید دوران جهانی شدن یک دین گذشته است پس منظورش این نیست. حالا اگر منظورش پذیرش اصول به علت انسان بودن باشد که هست می شود اومانیسم. اومانیسم همین است و شاخ و دم ندارد. وقتی اصول اسلامی حاکم باشد من و شما و انسان ها هدف نیستند اما اگر غیر از این باشد، انسان هدف است. این روشن است که معنایش اومانیسم است و هیچ کس نمی تواند آن را توجیه کند.


مشایی وقتی می گوید درست نیست پیروان اسلام و مسیحیت را زیاد کنیم باید روی این جمله تأمل کنیم. افزایش پیروان مسیحیت درست نیست چون باطل است و مسیحیت تحریف شده است این انجیل های چهارگانه نوشته ۴ نفر عادی است چه ربطی به حضرت عیسی دارد و باطل محض است اما آیا این شرایط در مورد اسلام نیز محرز است؟ روشن است که اینطور نیست. اصلا سؤال از آقای مشایی این است که امام زمان (عج) در غیبت مانده است و ممکن است خدای نکرده هزاران سال دیگر در پرده غیبت باشد، این انتظار برای ایشان، از برای چیست؟ امام زمان (عج) مانده که چه کار کند، آیا نعوذ بالله مانده است که بیاید و بگوید دوره ای که اسلام را جهانی کنم، گذشته است و می خواهم اصول انسانی را جهانی کنم؟ امام زمان (عج) مانده که بیاید و بفرماید می خواهد اسلام را جهانی کند.


مورد دیگر بحث خدا شناسی مشایی است. وی می گوید، با خلق انسان، خدا معنا پیدا می کند. سؤال از مشایی این است که معنای خدا چیست؟ آیا خدا جز این تعریف می شود که یک وجود نامتناهی واجب الوجود و نامتناهی بی نیاز مطلق است؟ خدا واجب الوجود است و بی نیاز مطلق است. سؤال این است اگر هیچ یک از موجودات را خدا نمی آفرید خدا معنا پیدا نمی کرد؟ آقای مشایی! این بحث های تخصصی و کلامی است چطور به خودتان اجازه می دهید بدون مطالعه وارد این مباحث تخصصی شوید خواهش می کنیم از شما که دراین مورد مطالعات دقیق تری داشته باشید.


از این آقا سؤال می کنیم اگر خدا نمی خواست انسان را خلق کند چون مجبور به خلق انسان نبود، مخیر به آن بود و اصلا انسان را نمی آفرید آیا خدا شناخته نمی شد و معنا نداشت؟ مشخص است که قبل از انسان خدا ملائکه را آفریده بود و ملائکه خدا را شناخته بودند قرآن درباره ملائکه می گوید" لایعصون الله ما امرهم و هم بأمره یعملون" [۷] ، یعنی همه ملائک معصوم هستند. پس ملائکه خداوند را می شناختند با اینکه انسانی نبوده است.


این سوال ۲جواب دارد اول اینکه پس خدا را شناخته اند، پس نگویند خدا معنا پیدا نمی کرد. بفرمایند ملائکه کمتر از انسان خدا را می شناختند. نکته دوم، ملائکه ۲ دسته هستند به تعبیر برخی بزرگانمان برخی ملائکه برای عالم جبروتند نه عالم ملکوت. عوامانه بگویم عالم جبروتی ها خیلی کلاس بالا هستند. از امام صادق (ع) سؤال می شود اسم اعظم چیست، می فرماید موجود مجرد یعنی فرشته. فرشته ها موجودات بسیار عظیمی هستند. اصلا ماده را کنار بگذاریم، باز هم نمی توانیم ادعا کنیم که خدا معنا پیدا نمی کرد یعنی چه که با خلق انسان خدا معنا پیدا کرد یعنی اگر اوباما و یزید خلق نمی شدند خدا معنا پیدا نمی کرد؟ پس اگر خدا اراده می کرد و هیچ چیز را خلق نمی کرد باز هم معنا داشت. خدا همانطور که خیلی از موجودات دیگر را خلق نکرد انسان را هم می توانست خلق نکند. آیا خدا نمی توانست انسان دو سر خلق کند. می گوییم می تواند چون قدرتش را دارد اما با حکمتش سازگار نیست. حالا در مقام بحث مباحث تخصصی نیستیم، همین قدر که این حرفها تخصصی است به افراد غیرمتخصص توصیه می کنیم بدون تحقیقات وارد بحث نگردند.


سوال منطقی این است که امام زمان (عج) در غیبت است که چه کار بکند جز اینکه اسلام را جهانی بکند، کار دیگری دارد؟ ایشان در سخنرانی دیگر می گویند هر انسانی با صرف نظر از ویژگی ها باید یکسان دیده شود و این جمله دقیقا اومانیستی است. مشخصه ما اسلام است و مشخصه دیگران گاوپرستی، چطور می تواند نگاه یکسانی داشته باشیم. آن مسیحی که می گوید اسلام باطل است با آن مسلمانی که می گوید اسلام حق است باید یکسان دیده شوند؟


سوال؟ آیا آقای مشایی، اوباما را هم مثل مسلمانان یک طور می بیند؟ یزید را با امام حسین (ع) یک طور می بیند؟ معلوم است که حق نداریم یکسان ببینیم چون قرآن می فرماید: " افنجل المتقین کالفجار" . آیا خدا متقین را کالفجار قرار می دهد؟ پس خدا یکسان نمی بیند؟ اگر صریح تر بگوییم، قرآن خطاب به عده ای می گوید" مثلهم کمثل الکلب" یعنی این انسان ها سگ هستند. آیا این سگ ها را می توانیم با مؤمنان یکسان ببینیم؟ خب عقل هم می گوید آدم دزد با آدم غیر دزد یکی نیست؛ همانطور که آدم فاسق و غیر فاسق را نباید یکی ببینیم. قرآن می فرماید" اولئک کا لانعام بل هم اضلّ" . یعنی خدا خطاب به عده ای می گوید که شما از گاو هم پست ترید؛ پس خدا یک طور نمی بیند و عده ای را هم می گوید شما از خر پست ترید؛ پس خدا یک طور نمی بینید یکی را از گاو پست تر می بینید یکی را از خر و یکی را از سگ.


سکولاریسم (دنیاگرایی) . یعنی مبدأ و معاد کنار برود و رفاه صرف و دنیاگرایی صرف جایگزین آن شود. یعنی خوب بخورید، مریض نشوید، فقر را از جامعه ریشه کن کنید، مسکن داشته باشید. خب در نهایت می شود شکم، سلامت بدنی و شهوات و این یعنی سکولاریسم. خب قرآن به همین خاطر می گوید این اندیشه دنیای مدرن جز اندیشه حیوانی نیست. آنجا که می فرماید" یتمتّعون و یاکلون کما تعکل الانعام" . یتمتعون در اینجا به معنای بهره برداری و لذت بردن است، یعنی بخورند و بیاشامند و بهره برداری کنند، یعنی رفاه صرف و لذت گرایی. این امر یعنی حیوان صرف بودن. حالا این ادعا چیست که می گویید همه انسان ها یکی هستند، پس اسلام چه می گوید؟ مشایی می گوید منطقی که بین انسان ها فرق بگذارد محکوم به شکست است. در حالیکه قرآن بین انسان ها فرق می گذارد، حالا این سؤال مطرح می شود که آیا منطق قرآن محکوم به شکست است؟ مشایی می گوید صف بندی کافر و مومن وجود ندارد، پس قرآن چه می فرماید. یک آیه دو آیه صد آیه نیست. قرآن در آیات بسیار زیاد می گوید که کفار با سر به جهنم خواهند رفت.


انسانیتی که امروز تعریف می شود و تعریفی که مدرنیته از انسان دارد با اسلام در تعارض است. در مدرنیته تعریفی که از اسلام می شود روح مجرد برای انسان رد می شود. مثلا اگر هیچ یک از علوم تجربی و علوم انسانی قائل به روح مجرد انسان نیست چون دنیای مدرنیته روی اندیشه پوزیتویستی استوار است. مثلا در روانشناسی، روان یعنی چه؟ یعنی مغز و رفلکس های آن، حیوان هم مغز دارد روح مجرد کجاست پس تعریفی که از انسان در دنیای امروز ارائه می شود با اسلام در تعارض است. بیداری انسانی چیست که می گویند. در تعریفی که ما از انسانیت داریم دین اولویت دارد و دین از اقتصاد بالاتر است اما در مدرنیته اقتصاد از دین بالاتر است. اینکه می گوییم اقتصاد در دین اولویت اول نیست به همین دلیل است، به طور مثال در واقعه کربلا، دشمن خیمه امام حسین علیه السلام را که خانه امام و یارانش بود به آتش کشید اما امام حسین علیه السلام دست از دین برنداشت و یا آب را به روی یاران امام حسین بستند باز هم امام حسین علیه السلام دست از دین بر نداشت. پس ممکن است خانه ما را با بمب اتم خراب کنند اما دست از اسلام برنخواهیم داشت. بنابراین دین مهمتر از همه چیز است ولی در بیداری انسانی دین اصالتی ندارد.


به ما می گویند شما در قرآن دارید که خلقت مختص خداست و مراجع تقلیدتان نیز به این صحه می گذارد، حالا چه طور دانشمندان، گوساله درست می کنند. پس همین که آقای مشائی می گوید ممکن است، انسان درست کنند از همین جنس است و اما پاسخ این سوالات به این شرح است. این شبهه را بزرگان ما هزار سال پیش پاسخ گفته اند، پاسخ این است. بشر تنها کاری که می تواند انجام دهد فقط حرکات بدنی است. ما به عنوان بشر فقط فهمیده ایم، اگر x کنار xجمع شود چه حاصل می شود. پس انسان کاشف است نه خالق، یعنی کشف می کند قدرت خداوند را.


در دوران دبیرستان معلم به ما می گفت، هیدروژن را با اکسیژن جمع کنید تا آب تولید کنید، حالا نقش بشر تولید آب نیست بلکه فهم وکشف چگونگی تولید آن است، یعنی بشر فهمیده است ترکیب اکسیژن با هیدروژن منجر به تولید آب می شود، پس ما حق نداریم بگوییم بشر آب تولید کرده است. چرا که جمع هیدروژن با اکسیژن با ماست اما تولید آب دست خداست و خدا استادی است که ترکیب هیدروژن و اکسیژن را در تولید آب تعریف کرده است. یعنی ما نه هیدروژن را بوجود آورده ایم و نه اکسیژن را و نه خاصیتی که در آندو است و موجب می شود هرگاه آن دو کنار هم جمع شدند تبدیل به آب شود. پس ما هیچ نقشی در عالم نداریم و قادر به ایجاد هیچ چیزی در عالم نیستیم.


حالا سوال این است، آن کسی که می گوید هیدروژن را با اکسیژن ترکیب کنید تا آب تولید شود، پاسخ بدهد که ایا هیدروژن را او درست کرده است؟ اکسیژن را او تولید کرده است؟ این خاصیت که هیدروژن با اکسیژن جمع شود آب تولید شود را چه کسی در هیدروژن و اکسیژن قرار داده است. پس وقتی انسان هیدروژن و اکسیژن را تولید نکرده و خاصیت آب شدن را در جمع هیدروژن و اکسیژن قرار نداده چطور می تواند ادعای تولید آب کند.


ساخت انسان که آقای مشائی از آن سخن می گوید نیز از همین دسته است، انسان خالق نیست، کاشف است یعنی ممکن است به آنچه که خدا خلق کرده برسد و آن را کشف کند، اگر کشف کرد پس به معنای خلق کردن نیست. به تعبیر دیگر انسان، مونتاژ کار است و می تواند کشف کند که با جمع چه چیزهایی چه چیزی تولید می کند. اما اینکه آقای مشائی می گوید انسان در دوره جدید از قدرت آفریدگاری بیشتری برخوردار بوده است، اشتباه محض است، پس آقای مهندس! اگر بشر امروز موفق به ساخت هواپیما می شود کاری نمی کند جز مونتاژکاری.


این ادعا غلط محض است، از آقای مشایی می پرسیم انسان و کمال چیست؟ چرا از واژه هایی استفاده می کنید که مفهوم آن مبهم است؟ اگر کتاب « فلسفه اخلاق» و بسیاری از کتب آیت الله جواد آملی را در این زمینه مطالعه نماییم، میس توانیم به این بحث، پاسخ قاطع بدهیم. . شما نمی توانید بگویید چون انسان امروز قادر به ساخت هواپیما است پس کمالش بیشتر است چون این سوال مطرح می شود آیا پیامبر هواپیما ساخت؟ یعنی کمال نداشت، خوب اگر این طور باشد بشر امروز از امام حسین و امیر المومنین بالاتر هستند چون اختراعات زیادی داشته اند. آقای مشائی چه کسی گفته تکنولوژی دال بر کمال است؟ اصلا کمال انسان جز قرب الهی و تقرب به خدا هیچ چیز دیگری نیست؟ شاید بگویید ما برای این ادعا برهان منطقی نداریم، اما داریم، هر کس یک مرتبه کتاب" خودشناسی برای خودسازی" آیت الله مصباح را مطالعه کند این موضوع را به درستی و به دقت درک خواهد کرد که کمال تنها در قرب به خدا حصر شده است، این کتاب خواندنی است و برهان ما این است که کامل ترین انسان و در حقیقت انسان کامل حضرت مهدی (عج) است. امام زمان که هواپیما درست نکرده است، کامپیوتر و سفینه فضایی درست نکرده است.


انسان کامل فقط امام زمان (عج) و بقیه ائمه اطهار (ع) هستند و کسی که به امام زمان نزدیک می شود، به کمال نزدیک تر می شود. چون امام زمان و سایر ائمه علیهم السلام هستند که درباره اش در زیارت جامعه کبیره فرموده اند: « بکم فتح الله، بکم یختم، بکم ینزل الغیث، بکم یمسک السماء» . یعنی اگر باران می آید به برکت امام زمان است چرا کرات به هم نمی خورد؟ چرا کره زمین با ماه برخورد نمی کند؟ پاسخ در جامعه کبیره است که می فرماید: به دلیل وجود با برکت امام زمان است که این اتفاق ها نمی افتد. این بحث که در جامعه کبیر آمده است و برهان فلسفی دارد و ما برای آن استدلال داریم، پس هر کسی که به امام زمان نزدیک است به کمال می رسد نه اینکه به نسبت پیشرفت تکنولوژی انسان به کمال نزدیک شود.


نتیجه:


وقتی کسی قائل به پلورالیست و اومانیست باشد، ایران را می گذارد جای اسلام و این طبیعی است. آقای مشائی پاسخ دهد که فرزندان این مملکت برای خاک، جان خودشان را از دست دادند یا برای اسلام. آقای مهندس، اگر اسلام باشد ایران حفظ می شود، اما اگر اسلام نباشد ایران هم حفظ نمی شود. نه تنها اعتبار ایران به اسلام است بلکه همه چیز ما اعتبارش را از اسلام می گیرد. پس آقای مشائی اعتبار ما به امام رضا (ع) و حضرت سید الشهداء علیهم السلام است نه به ایران. امروز اگر ایران در دنیا عزت پیدا کرده به برکت اسلام و امام حسین (ع) بوده است، البته ما افتخار می کنیم ایرانی هستیم چون مسلمانیم، لذا توجه داشته باشیم که اسلام فراتر از ایران است.


(این مقاله بر اساس سخنان حجت الاسلام محمود نبویان استخراج شده است)


پی نوشت:


[۱] . آل عمران۱۹


[۲] . الاسراء ۱۵


[۳] . انفال ۴۲


[۴] . سایت شخصی مشایی ۳۰ مرداد ۸۷


[۵] . بقره۱۵۴


[۶] . نساء۵۹


[۷] . تحریم