تحریم عامل اصلی بن‌بست در مذاکرات با ایران

به گزارش پارس به نقل از کیهان، المانیتور در گزارشی به قلم شهیر شهید ثالث با طرح این سؤال که آیا اوباما قادر به لغو تحریم های یک جانبه بر علیه ایران است ابراز داشت: در میان دریای تحریم ها که شورای امنیت سازمان ملل، اتحادیه اروپا و آمریکا علیه ایران اعمال کرده اند، تحریم های یک جانبه آمریکا که صنعت نفت و نظام بانکی ایران، از جمله بانک مرکزی را هدف قرار داده بیش از همه برای ایران مشکل آفرین بوده است. تحریم های گسترده آمریکا علیه ایران، کشورها و شرکت های طرف معامله با ایران را تهدید می کند که در صورت ادامه تجارت با آن کشور مشمول مجازات و حذف از بازارهای آمریکا خواهند شد.

در آخرین دور مذاکرات بین ایران و گروه موسوم به ۱+۵ که در اوایل ماه آوریل در آلماتی پایتخت قزاقستان انجام شد، ایران دو درخواست را به عنوان شروط لازم برای رسیدن به هر گونه توافقی مطرح کرد. این دو درخواست عبارت بودند از شناسایی حق ایران برای داشتن فن آوری صلح آمیز هسته ای و دیگری پایان دادن به تحریم های بین المللی، که مطمئناً شامل تحریم های شدید آمریکا می شود.

به نوشته المانیتور اقدامات کنگره در دوره اول ریاست جمهوری باراک اوباما اختیارات وی را در لغو تحریم ها محدود کرده است. پیش تر، بخشی از تحریم ها از طریق صدور دستورات اجرایی انعطاف پذیری بود که اکنون محدود شده است. این دستورات اجرایی از انعطاف بالایی برخوردار بودند. به این معنا که رئیس جمهور قادر بود که هر زمان مصلحت ایجاب کند آنان را لغو کند. اما با وضع قوانین تحریمی جدید توسط کنگره، تحریم ها از حالت دستورات اجرایی رئیس جمهور به لوایح قانونی سفت و سخت تغییر شکل پیدا کردند.

در این خصوص، آندرو پارازیلیتی، سردبیر و مدیر اجرایی المانیتور، در مقاله منتشر شده در شماره اوت- سپتامبر ۲۰۱۲ مجله « سروایوال» وابسته به مؤسسه بین المللی مطالعات استراتژیک، نوشت که اغلب تحریم های اعمال شده بر ایران تنها توسط کنگره و پس از امضای رئیس جمهور آمریکا مبنی بر این که « ایران دیگر یک کشور حامی تروریسم به شمار نمی رود، تلاش هایش را برای دستیابی به تسلیحات هسته ای، بیولوژیک، شیمیایی و سیستم های موشکی حمل سلاح های مزبور متوقف کرده، و دیگر تهدیدی عمده برای آمریکا و متحدینش محسوب نمی شود» قابل لغو هستند.

از این رو شایان توجه است که تحریم های تصویب شده توسط کنگره محدود به برنامه هسته ای ایران نیست. تحریم هایی که سیستم بانکی و صنایع نفت ایران را هدف گرفته اند محل چندانی، و شاید اصلاً محلی برای مانور رئیس جمهور آمریکا باقی نگذاشته اند. در واقع رئیس جمهور آمریکا باید هم زمان با چانه زنی با ایران، چانه زنی با کنگره را نیز مد نظر قرار دهد.