برای شروع گفت و گو بفرمایید آیا از نامزد خاصی برای انتخابات آتی ریاست جمهوری حمایت می کنید؟
کنعانی مقدم: ما قبل از اینکه وارد مصداق ها شویم، شاخص های نامزد مورد حمایت خود در انتخابات ریاست جمهوری سال آینده را اعلام می کنیم.
با توجه به تفکر اصولگرایی خود معتقدیم فردی که قرار است در آینده رئیس جمهور شود باید بتواند از اصول و مبانی و ارزش های انقلاب حراست کند ولی نامزدمان اگر رئیس جمهور شود دیگر رئیس جمهور همه گروهها و جناح های سیاسی کشور است. 
این طرز تلقی که حتما باید رئیس جمهور آینده از جناح سیاسی ما باشد ولو اینکه شخص ضعیفی باشد را باید کنار بگذاریم.
ما تجربه احمدی نژاد را در پیش داریم که به جای آن که مشکلات مملکت را حل کند خود تبدیل به معضلی برای کشور شد؛ چرا که در این صورت همه چیز به پای جناح ما نوشته می شود.
رئیس جمهور باید علاوه بر رعایت اصول انقلاب، توان مدیریتی بالایی را داشته باشد. اقتصاد مقاومتی و برنامه چشم انداز را اجرا کند. اصل 44 را محقق کند و رونق اقتصادی را برای کشور به ارمغان بیاورد. ارزش پول ملی را بیشتر کند. معیشت مردم را سامان دهد. مساله بیکاری و آسیب های اجتماعی را حل کند. تهدیدات خارجی را کاهش و امنیت ملی را تامین کند. منافع ملی را دنبال کند. چنین رئیس جمهوری حتی اگر از جناح رقیب ما باشد باید برویم و دست او را ببوسیم.
با این همه، این شروط لازم اما کافی نیست. نامزد ما باید قدرت رای آوری و جلب اعتماد مردم به ویژه صاحبان رای های خاکستری را داشته باشد. طبق بررسی هایی که صورت گرفته حدود 70 درصد از رای دهندگان کشور تا ده روز مانده به روز برگزاری انتخابات مردد هستند. یعنی تصمیم نگرفته اند به چه کسی رای دهند. 
برای همین هم همیشه احتمال رای آوردن افرادی وجود دارد که رای تشکیلاتی ندارند و چه بسا با شعارهای ساختارشکنانه نظر رای دهندگان را به سوی خود جلب می کنند لذا ایجاد تغییر فاز در جامعه لازم است. مثلا در دوم خرداد 76، سوم تیر 84 و 24 خرداد 92 این تغییر فاز اتفاق افتاد. 
علاوه بر این باید مشارکت حداکثری مد نظر مقام معظم رهبری عملی شود. برای همین باید رئیس جمهور با رای بالایی انتخاب شود تا با اتکا به قدرت ملی پشت سر خود در چانه زنی ها و معادلات بین المللی بتواند قدرتمند ظاهر شود.
رئیس جمهوری که در مناظره ها آبرویش را ببرند و از حیز انتفاع خارجش کنند همان بهتر که رای نیاورد چون اگر رای هم بیاورد موفق نخواهد بود.
با این رویکرد، حزب سبز ایران معتقد است اولا: شخصیت هایی که تا حالا بحث نامزدی شان از سوی اصولگرایان مطرح بوده است هیچ کدام شانسی برای جلب این آرای خاکستری و رقابت با آقای روحانی را ندارند. ثانیا صرف نامزد تراشی مقابل شخص آقای روحانی به منظور شکستن آرای ایشان سیاست درستی نیست چرا که اگر این اتفاق بیفتد نهایتا انتخابات دو مرحله ای می شود و باز هم در دور دوم مقابل روحانی شکست می خورد.
ما با این تفاصیل موافق نیستیم برخی را کاندیدا کنیم و به آنها بگوییم که در مناظرات انتخاباتی از برجام و اقتصاد کشور هر چه دلشان می خواهد انتقاد کنند و آقای روحانی را بکوبند. این کار نامش خصومت است نه رقابت سیاسی. 
البته آقای روحانی هم نباید مطمئن باشد که دوباره رئیس جمهور می شود چرا که ایشان بار دیگر باید صلاحیتشان توسط شورای نگهبان تایید شود و شاید صلاحیتشان رد شود. در این صورت اگر بخواهند از حکم حکومتی هم استفاده کنند باز چالشی دیگر است.

** ایرنا: برنامه هایتان به طور مشخص برای اداره قوه مجریه چیست؟
کنعانی مقدم: من سال 84 کتابی به نام دولت سبز منتشر کردم که در آن چالشهای مختلفی را برای آینده کشور پیش بینی کردم که بسیاری شان نیز اتفاق افتاد. چالش های سیاسی، امنیتی، اقتصادی، اجتماعی، نظامی، منطقه ای، تروریسم، محیط زیست.
سپس راهکارهای پیشگیری و حل این چالش ها را بیان کردم. اینها همه مکتوب شده و در این کتاب موجود شده است.
امروز برخی بیش از حد خوش بینند. می گویند رونق اقتصادی داریم، تهدید امنیتی متوجه ما نیست و از این قبیل. این افراد اگر بخواهند رئیس جمهور شوند قادر به حل مشکلات نیستند چرا که اصلا وجود مشکل را قبول ندارند.
از سوی دیگر نامزدهای رئیس جمهوری باید تیم و اعضای کابینه خود را نیز از قبل اعلام کنند تا مردم بدانند آیا مثلا وزیر اقتصاد پیشنهادی توانایی اجرای شعارهای اقتصادی نامزد مذکور را دارد یا خیر؟ این وزرا باید در دانشگاهها و از طریق مناظره ها به چالش کشیده شوند تا عیار آنها مشخص شود. همین طور از سوی مطبوعات و رسانه ها. 
اینکه یک رئیس جمهور بعد از انتخاب شدن، وزرایی را به مجلس معرفی کند که هیچ سنخیتی با عملی کردن شعارهای انتخاباتی وی ندارند نباید اتفاق بیفتد.

** ایرنا: برای حل مشکلات اقتصادی کشورچه برنامه ای دارید؟
کنعانی مقدم: ما در کشورمان برنامه کم نداریم. اهل عمل کم داریم. سیاست های ابلاغی اقتصاد مقاومتی وجود دارد. سیاست های ابلاغی اصل 44 و قانون آن وجود دارد. برنامه ششم هم که نوشته شده است. 
دولت باید توانایی وارد کردن مردم به صحنه اقتصادی را داشته باشد. برای همین باید قدرت اعتماد سازی لازم برای جذب سرمایه های داخلی را داشته باشد. 
لذا دولت باید کوچک شود. شرکتها، بنگاهها و بانک های دولتی باید خصوصی شود. اگر این جور شود حتی اگر تحریم ها ادامه پیدا کند باز ما پیروز هستیم.

** ایرنا: سیاست خارجی تان چیست؟
کنعانی مقدم: تعامل با دنیا جزو اولویت هایمان است. متاسفانه تا اسم تعامل می آید برخی فکر می کنند منظور تعامل با دشمنان است در حالی که اگر ما با دوستانمان تعامل داشته باشیم دیگر دشمنان جرات نمی کنند به ما حتی نگاه چپ کنند چه برسد به تعرض. ما دوستان زیادی در جهان اسلام و کشورهای شرق آسیا و نقاط دیگر دنیا داریم که می توانیم تعامل سازنده ای با آنها داشته باشیم. البته نه به این معنی که گاو ده من شیرده باشیم و همه آویزانمان شوند تا چیزی از ما بکنند. این باج دادن است. اینکه رئیس جمهورمان به کشور دیگر برود و دهها قرارداد امضا کند که یکی از آنها به نفع ما نیست هیچ توجیهی ندارد.

** ایرنا: ‌برای اشتغال چه کاری می‌خواهید بکنید؟
کنعانی مقدم: شاه کلید و فرمول اقتصاد در جهان ایجاد رونق اقتصادی و ورود بخش خصوصی است.
وقتی دلار از 1000 تومان به 3000 یا 4000تومان می رسد یعنی 400 درصد از ارزش پول جیب شما دزدیده می شود. من این را در جلسه ای به آقای مهندس ترکان هم گفتم. یعنی بخشی از پولی که شما در بانک ها پس انداز کرده بودید توسط بانک ها خورده شد و رفت.
اقتصاد ما دچار کمبود نقدینگی نیست بلکه دیابت اقتصادی دارد. نقدینگی آن به سوی بانک ها رفته و همانجا هم رکود کرده است. پول و نقدینگی مانند قند خون است و باید در بدن بچرخد و مصرف شود. ولی قند خون اقتصاد ما خرج نمی شود و برای همین هم مدام بالا می رود و دست آخر کلیه و چشم ما را از کار می اندازد. 
تزریق سرمایه خارجی به این نقدینگی همان انسولین است که اقتصاد ما را موقت راه می اندازد ولی به خود وابسته می کند. وقتی مرکز تحقیقات اقتصادی معروف' کنزی' پیش بینی های امیدوار کننده ای از اقتصاد ایران می دهد همه خوششان می آید و به به و چه چه می کنند. 
کنزی در گزارش اخیر خود گفته اگر این کارها را انجام دهید رشد اقتصادی ایران به 7 درصد می رسد. اما این کارها چیست؟ اینکه بچه خوبی باشید، حقوق بشر را رعایت کنید، تروریسم را حل کنید، با آمریکا و اروپا کنار بیایید و غیره. اما اینها همه وعده سر خرمن است. سر برجام هم دیدیم که وعده بود.
ما باید مشخص کنیم برنامه های خود را چطور می خواهیم اجرا کنیم و هر سال پیشرفت خود را بسنجیم و عدد و رقم بدهیم. ابتدا باید بگوییم منابع مالی آن از کجا تامین می شود.
اگر بخواهیم از خارج تهیه کنیم که روی هیچ و پوچ حساب کرده ایم. اگر بخواهیم از نفت تامین کنیم وابستگی مان به نفت بیشتر شده است.
چندی پیش که نزد آقای لاریجانی رئیس مجلس بودیم به ایشان گفتم آقای لاریجانی به برنامه ششم توسعه نگاه کنید همه اش توسعه اقتصادی است و به توسعه سیاسی هیچ توجهی نشده است؛ در حالیکه بدون توسعه سیاسی توسعه اقتصادی پایدار وجود ندارد. 
کشورهایی که بدون توسعه سیاسی، توسعه اقتصادی پیدا کرده اند با یک جنجال سیاسی زمین خورده اند. ایشان هم گفتند اگر نظری در این باره دارید بنویسید و به من دهید تا بدهم در کمیسیون ها بررسی شود.
از سویی رشد 8درصدی بدون جی دی پی سبز فایده ای ندارد. شما منابع طبیعی و محیط زیست را نابود می کنید تا به رشد اقتصادی مد نظرتان برسید. 
ولی به نظرم رسید که ما با این پیش‌فرض که بخواهیم با بچه خوبی بودن و منابع خارجی را جذب کردن و وابسته نشدن به نفت بخواهیم به این شاخصه‌ها برسیم، خوب مشکل وجود دارد. چند روز پیش مصاحبه کردم، گفتم 8 درصد رشد اقتصادی بدون GDP سبز؛ معنی نداره، یعنی شما منابع مالی و زیست محیطی را نابود می‌کنید و آلودگی هوا و مانند این‌ها .

**ایرنا: برای عدالت اجتماعی و اقتصادی چه برنامه ای دارید؟
کنعانی مقدم: ببینید ما 2 نوع عدالت باید داشته باشیم که لازم و ملزوم هم هستند. اول عدالت سیاسی. اصلا انقلاب ما سیاسی بود. ما قبل از انقلاب در راهپیمایی ها شعارهای اقتصادی چندانی نمی دادیم. حضرت امام خمینی (ره) عدالت سیاسی را همواره مطرح می کردند؟ اینکه چرا مستشاران آمریکایی در ایران هستند؟ چرا بی عدالتی است؟ شما چند بار در سخنرانی های قبل از انقلاب امام دیدید که ایشان بگویند مردم گرسنه اند؟!
لازمه عدالت سیاسی هم تقسیم عادلانه قدرت است اما در کشور ما هیچ مدل درست تقسیم قدرتی وجود ندارد. هر کس می آید و با زد و بند به جایی می رسد. چون احزاب درست و درمانی .......نداریم تقسیم قدرت درستی هم صورت نمی گیرد. 
هر کس می تواند بیاید قوه مجریه یا مقننه و دیگر قوا را در تسلط خود بگیرد ولو با بی عدالتی، زر و زور و تزویر. 
عدالت اقتصادی بعد از عدالت سیاسی شکل می گیرد. اینکه مقام معظم رهبری اقتصاد عدالت بنیان را مطرح می کنند یعنی چه؟ یعنی اینکه رونق اقتصادی شود و کارتل ها و کارخانه داران ثروتمندتر شوند و عده ای هم بروند و روی کارتن بخوابند؟! آنچه که اکنون در آمریکا وجود دارد و 99 درصد ثروت جامعه در دست تنها یک درصد آن است و بالعکس. قطعا منظور حضرت آقا این نیست.
البته برخی مسئولین مملکت می گویند ظلم بالسویه عدل است که این هم اشتباه است. یعنی اگر این ندارد بخورد کاری کنیم که آن یکی هم نداشته باشد تا احساس تبعیض وجود نداشته باشد.
اشتغال و ازدواج جوانان مهم است. یک جوان تا می آید کار پیدا کند و ازدواج کند، سن 30 سالگی را رد کرده که سن بالایی برای ازدواج است. یا اینکه بهترین دوران زندگی اش را در رشته ای تحصیل کرده که شغلش در کشور وجود ندارد.

** ایرنا: برای مطبوعات چه کار می کنید؟
کنعانی مقدم: مطبوعات وجدان بیدار جامعه هستند. همین طور رسانه ملی. اگر مردم نتوانند در مطبوعات حرف خود را بزنند یا خفقان و استبداد ایجاد می شود یا استعمار و استکبار وارد کشور می شود. این مردم هستند که می توانند با بصیرت و آگاهی مسئولین را رصد و آنها را امر به معروف و نهی از منکر کند. اگر رسانه ها تشریفاتی و دولتی شوند حق دارند حرف مردم را نزنند. این زنگ خطر است. مطبوعات و جامعه ما پتانسیل بازتر کردن فضای سیاسی کشور را دارند. دولت هم به جای یارانه دادن به مطبوعات، به آنها فضای انتقاد دهد. اگر این فضا مهیا شود رسانه ها آنقدر پرتیراژ می شوند و آگهی می گیرند که اصلا نیازی به این یارانه ها ندارند.