پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- عبدالله - یکی از روزنامه های اصلاحات تیتر یک خود را به نقل از نماینده تندرو مجلس ششم اینگونه نوشت:«اخلاق حکم می کند عارف رییس مجلس باشد»

این جمله دنیایی از معنا را در خود دارد:

اول اینکه تشکیلات برای تصمیم بین دولت و اصلاحات وجود ندارد.

دوم اینکه اصلاح طلبان در وزن کشی قدرت عرض اندام در تعیین رییس مجلس ندارند. 

سوم اینکه مطالبه عمل اخلاقی از اصول گرایان و اصلاح طلبان نیست بلکه از دولتی هاست.

چهارم اینکه اصلاح طلبان تا درب مجلس دولتی ها را با خود داشتند و اکنون اکنون احساس می کنند دولتی ها  با بی اخلاقی، ساز دیگری را کوک می کنند.

درخواست عمل  اخلاقی، زمانی صورت می گیرد که طرف مقابل وظیفه ای برای خود قائل نیست و باید بزرگوارانه و کریمانه کمک نماید.از سوی دیگر کارگزاران که تا حالا به دنبال لاریجانی بودند اکنون از زبان مرعشی، ریاست عارف را به مثابه «گردنه احد» فرض کرده اند.

اگر کارگزاران بتوانند با پول، مستقل ها را جلب کنند و هاشمی هم عارف را بر لاریجانی ارجح بداند شرایط برای لاریجانی سخت خواهد شد. اما از سوی دیگر، خروج لاریجانی از ائتلاف اصول گرایان بدون محاسبه نبوده و به پشت گرمی یک نیروی کمکی این تصمیم را گرفته است. 

از سوی دیگر، گرفتار کردن عارف در کرسی ریاست به این دلیل برای روحانی اهمیت دارد که از شر وی در 96 راحت شود. چرا که عدم گرایش روحانی به عارف در این پروژه باعث دو اقدام اصلاح طلبان در 1396 خواهد شد:

یا صلاح طلبان از وی حمایت نمی کنند یا در مقابلش کاندیدا معرفی می کنند. 

به نظر می رسد جلب مستقل ها از سوی دولتی ها باعث شود لاریجانی چوب دو سر طلا در دراین دوره بماند. باید منتظر وزن کشی سیاسی یا اخلاقی بماند.

ظاهرا دولتی ها یک بازی را با دوطرف شروع کردند که پس کشیدن از هر طرف دوری از اخلاق محسوب خواهد شد. کما اینکه بازی دوسر در سیاست می تواند از ابتدا بدور از اخلاق تلقی شود.