دوست دارم نشان فتح بگیرم تا مدال لیاقت

به گزارش پارس به نقل از خاورستان، من یک جوان انقلابی ام . دوست دارم همانطور که خمینی کبیرگفت  امریکا را زیر پا له شده ببینم . دوست دارم تمام عصبانیت خود را بر سر آمریکا و جهانخواران تاریخ بریزم .

ای کاش من هم جای پاسداران دستگیر کننده متجاوزان آمریکائی بودم . ای کاش من هم خالق واقعه بی سابقه صد سال اخیر بودم. ای کاش من هم از نزدیک و بدون واسطه زانو زدن افسران ترسوی امریکائی را می دیدم  . ای کاش سبب احساس ذلت رئیس جمهور آمریکا می شدم .

و پس از آن از دست رهبر انقلابی ام نشان فتح می گرفتم. و خنده عمیق مولایم خامنه ای عزیز را  از فاصله یک متری با تمام وجودم  مشاهده می کردم .

ای کاش من کسی بودم که رهبری در وصفش گفته باشد : " کار شما بسیار عالی، جالب و به‌هنگام بود و در واقع باید این حادثه را کار خدا دانست که آمریکایی‌ها را به آب‌های ما کشاند تا با اقدام به‌هنگام شما، آن‌گونه با دست‌هایی که بر سر گذاشته بودند، بازداشت شوند. "

و البته دوست ندارم مدال لیاقت بگیرم . مدالی که حاصل قهوه خوردن شبانه روزی با وزیر خارجه یک کشور جنایتکار است . مدالی که حاصل پیاده روی های نابجا با مسئولین ارشد کشوری است که در ریختن خون هزاران مسلمان در سوریه ، لبنان و عراق شریک است . مدالی که حاصل آن برجامی است که  باعث خوشحالی رئیس جمهور آمریکای جنایتکار  می شود و حاضر است برای تداوم این برجام جلوی کنگره هم بایستد

نمی خواهم مدال لیاقتی بگیرم که برای آن باید درون قلب هسته ای کشور بتن ریخته شود . نمی خواهم مدال لیاقتی بگیرم که حاصل آن رد و بدل شدن پیغام های محرمانه برای جلوگیری از ورود کشتی حامل کمک های انسان دوستانه به یمن باشد .

نمی خواهم مدال لیاقتی بگیرم که برای آن باید جاسوسان امریکائی را با سلام و بدرقه آزاد کنم . نمی خواهم مدال لیاقتی بگیرم که برای توجیه کارهایم باید تمام سیستم دفاعی کشورم را به آمریکا گره بزنم  

دوست دارم نشان فتح از دست رهبرم بگیرم تا مدال لیاقت