به گزارش پارس به نقل از  روزنامه جوان، در روزهای گذشته نامه‌ای از سعید حجاریان خطاب به احمد ‌ توکلی رسانه‌ای شد که با عنوان نامه عذرخواهی حجاریان از توکلی ثبت تاریخی شد. حجاریان قبلاً در نشریه‌ای توکلی را متهم به دریافت دستگاه چاپ از دولت خاتمی کرده بود و اکنون به علت قضاوت اشتباه و اتهام ناروا عذرخواهی نمود که اصلاً دستگاهی در کار نبوده است. اما رسانه‌های همسو با حجاریان دیروز تلاش کردند با این نامه به نیروهای انقلاب درس اخلاق بدهند یا در آن‌سوی سکه چهره‌ای ملیح از حجاریان بتراشند.

عذرخواهی اگر چه در فرهنگ سیاسی ما کم‌رنگ است اما چندی پیش بود که بذرپاش هم از صالحی عذرخواهی و خود توکلی نیز از سیدحسین موسویان عذرخواهی کرد. اما واقعاً نامه حجاریان عذرخواهی است؟

به نظر می‌رسد این نامه قبل از اینکه از خاستگاه عذرخواهی صادر شده باشد دارای نوعی شیطنت منافقانه است؛ اول اینکه با صراحت می‌نویسد که شما از دولت خاتمی دستگاه لیتوگرافی گرفته‌ای. یعنی هم منت خاتمی را به عنوان یک مخالف فکری بر سر توکلی مستدام می‌دارد و هم به مخاطب القا می‌کند که وی یک دستگاه لیتوگرافی از خاتمی اخذ کرده بدون اینکه اکنون در روزنامه‌ای از آن استفاده کند و به صورت طبیعی ذهن مخاطب به سرنوشت آن دستگاه که قیمت کمی هم ندارد می‌رود.

دوم اینکه حجاریان با کنایه علت گسیل این نامه را رفع هرگونه مستمسکی برای ردصلاحیت توکلی دانسته است که در این باره چند نکته قابل ذکر است.

توکلی حداقل ۱۴ سال پیش این دستگاه را اخذ کرده است و اگر قرار بود رد صلاحیت بشود در دوران کاندیداتوری مستمر برای مجلس و ریاست جمهوری رد صلاحیت می‌شد. بنابراین این دغدغه حجاریان پیام دیگری دارد و آن اینکه: شماها با چنین مواردی رد صلاحیت نمی‌شوید و اگر این موضوع عکس بود حتماً ما رد صلاحیت می‌شدیم و اصولاً دلایل رد صلاحیت را تقلیل یافته و لوث شده نشان می‌‌دهد. به نظر می‌رسد جنس این عذرخواهی از جنس استعفا از حزب مشارکت و آسیب‌شناسی علوم انسانی در شهریور ۱۳۸۸ باشد.

احمد توکلی اخلاق بازی رسانه سعید حجاریان