به گزارش پارس به نقل از خبرگزاری صدا وسیماروزنامه رای الیوم چاپ انگلیس در شماره امروز خود در مقاله ای در مورد مهاجران سوری به قلم عبد الباری عطوان نوشت: این روزها اشکها برای مهاجران سوری جاری می شود چون آنان برای زنده ماندن سوار کامیونهای سرد می شوند تا بتوانند به صورت غیر قانونی وارد کشورهای اروپا شوند. این در حالی است که قدرت های خارجی و داخلی بر ضد آوارگان سوری توطئه کرده اند و سوریه را به باد دادند و صدها هزار نفر از مردم این کشور کشته شدند. پارادوکس کنونی این است که کشورهای عربی به ویژه کشورهای خلیج (فارس) از طریق امپراتوری های رسانه ای و تلویزیونی خود با سردادن شعار حمایت از مردم سوریه و تاکید بر لزوم نجات آنان از حکومت طاغوت سر ما را به درد آورده اند. این کشورها همچنین میلیاردها دلار را برای تسلیح گروه های مخالف هزینه می کنند اما با ورود یک آواره سوری به خاک خود مخالفت کرده اند و مرزهای خود را به روی سوری ها بسته اند این در حالی است که کشورهای عربی فقیر و بدهکار از جمله اردن، مصر و لبنان از صدها هزار بلکه ملیونهای آواره سوری میزبانی کرده اند.

کشورهای اروپایی به صدها هزار مهاجر غیر قانونی کمک و درهای مدارس و دانشگاه ها خود را پیش روی آنان باز کرده اند و برای آنان فرصت اشتغال را هم فراهم می کنند و به آنان تابعیت می دهند تا بتوانند با پشتوانه قانون وارد جامعه این کشورها شوند. در مقابل مبلغان در رسانه های «اسلامی»(وابسته به کشورهای حاشیه خلیج فارس) از گرائیدن مهاجران سوری در کشورهای اروپایی به مسیحیت نگران هستند. سئوالی که اکنون مطرح می شود این است که چرا کشور این مبلغان از باورهای اسلامی این مهاجران حمایت و درهای خود را پیش روی آوارگان باز نکرده اند؟. 

نویسنده روزنامه رای الیوم در ادامه افزود: هرکسی از اردوگاه زعتری در اردن بازدید کند داستان های وحشت آوری را می شنود که دختران نوجوان سوری مورد سوء استفاده های مردان پولدار ( کشورهای حاشیه خلیج فارس) تحت عنوان ازدواج قرار گرفته اند. کشورهای خلیج (فارس) همچنین بحران سوریه را تشدید می کنند تا از بشار اسد انتقام بگیرند هنگامی که مواضع این کشورها را درباره توطئه های خارجی مواضع مرد نما دانست. البته با دلیل ثابت شد که این کشورها در اجرای طرح های توسعه طلبانه کشورهای غربی نقشی ایفا می کنند.

عبد الباری عطوان از سکوت علمای اهل سنت در کشورهای عربی در برابر بحران آوارگان سوری به شدت انتقاد و این سئوال را مطرح کرد که چرا این علما از عربستان سعودی، قطر، کویت و امارات نخواستند به داد آوارگان سوری برسند؟ آیا این آوارگان مسلمان نیستند؟‌ و آیا آنان از پیروان مذهب تسنن نیستند؟. نکته قابل توجه این است که بیشتر آوارگان سوری در اروپا از عربهای اهل سنت هستند بدین تریب اینجا این سئوال مطرح می شود که علمای بزرگوار اهل سنت که با انگیزه های فرقه ای از این مذهب حمایت می کنند کجا هستند؟ اگر نظام حاکم بر سوریه به آوارگان این کشور ظلم کرده است چرا این علما برای کمک به آوارگان نمی شتابند؟ چرا گروه های مخالف سوریه از مواضع حامیان خود در حمایت از آوارگان سوری انتقاد نمی کنند؟ 

از سوی دیگر، کشورها (کشورهای حوزه خلیج فارس) نه تنها نمی خواهند آوارگان سوری وارد خاکشان شوند بلکه سلاح و اموال را برای تخریب سوریه هم ارسال و فتنه انگیزی می کنند تا آمار کشته شدگان و آوارگان بیشتر شود. 

روزنامه نگار عرب در بخش دیگری از مقاله خود بحران سوریه را به بحران یمن ربط داد و بر این باور است که محاصره اعمال شده از سوی عربستان برعلیه یمن از محاصره اعمال شده بر علیه سوریه وحشیانه تر است،‌ زیرا دست کم آوارگان سوری توانستند به لبنان، اردن، عراق و اروپا بروند اما آوارگان یمنی به کجا فرار کنند؟ آیا عربستان از آوارگان یمنی استقبال خواهد کرد؟ به ویژه این که رفتار عربستان سعودی با آوارگان عراقی در سال هزار و نهصد و نود و یک بسیار سختگیرانه بود و آنان را به مدت پنج سال در بیایان در شرایط بسیار سخت نگه داشته بود.