توکلی: تعهدات بازگشت ناپذیر ایران خطرات جدی را متوجه منافع ملی می کند
احمد توکلی، نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی صبح امروز در نطق میان دستور خود در مجلس شورای اسلامی با تبیین خواسته های دو طرف مذاکرات هسته ای و اینکه کدام یک از خواسته ها تاکنون محقق شده، هشدار داد که پذیرش هرگونه محدودیت در حوزه دفاعی کشور، فرو ریختن سد استوار در برابر تحمیل جنگی دیگر بر ملت ایران است.
با سلام به مردم نجیب ایران، شهدای گرانقدر و همکاران محترم
وظیفه میدانم پیرامون توافق وین و قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل نکاتی را با ملت شریف ایران و نمایندگان محترمشان درمیان بگذارم. این ها حاصل دقت میسور در این مدت کوتاه در متون اصلی است. برای درک دستاوردهای مذاکرات هسته ای و ارزیابی اهمیت آنها، باید اهداف دو طرف و نتایجی را که هر یک از آن ها به دست آورده اند با هم سنجید.
۱. غرب چه میخواست؟
• غرب به رهبری آمریکا میخواست با اعمال تحریم های شورای امنیت و تحریم های اولیه و ثانویه دولت و کنگره آمریکا و تحریم های اتحادیه اروپا که در تاریخ بین المللی بی سابقه بود به گفته خودشان ایران را فلج کنند تا از غنی سازی اورانیوم به طور کامل دست بکشد و حتی پیچ و مهره های سانتریفیوژها را هم به آمریکا بفرستد. پرواضح است که این توقع برخلاف معاهدات ذیربط بود. و آشکار است، چنان که میدانیم و خواهد آمد به این زیاده خواهی دست نیافت.
• غرب مدعی بود که ما میخواهیم بمب اتمی بسازیم و باید اجازه دهیم آژانس برای راستی آزمایی ما که میگفتیم ساخت سلاح هسته ای را حرام میدانیم، همه تآسیسات مظنون را بازرسی کند. البته به این بهانه مدعی ضرورت بازرسی از اماکن نظامی هم شده بود. ما که به خودمان مطمئن بودیم، بازرسی از پایگاه های هسته ای را به طور کامل پذیرفتیم و غرب به این خواسته اش رسید و ما هم چیزی از دست نداده ایم. در باره پایگاه های نظامی، تیم مذاکره کننده ما پذیرفت با سازوکاری محدودکننده بازرسی انجام شود. بخشی از این سازوکار محرمانه بین ایران و آژانس بسته شده است. لذا چون اطلاعات ما کافی نیست، ارزیابی این که ما در امر بازرسی چقدر امتیاز داده ایم فعلا مقدور نیست.
• غرب از ما خواست که بر اساس ادعایمان که سلاح هسته ای را ممنوع شرعی میدانیم، مواد، تجهیزات و اقداماتی را که متناسب با هسته ای صلح¬آمیز است، نگهداریم و بقیه را متوقف، تعطیل، جابجا و یا صادر کنیم یا فرایند ها را تغییر دهیم. قبول دسته ای از این درخواست ها با مصالح ما سازگار است و در واقع پذیرش تیم ما روغن ریخته را نذر امامزاده کردن، بود. ولی برخی دیگر، به ویژه موارد بازگشت ناپذیر به ترتیب زمانی قبول شده، چنان که خواهیم دید خطرات جدی را متوجه منافع و امنیت ملی میکند. به طوری که معلوم نیست تحریم های ستمگرانه لغو و گشایشی در زندگی مردم زمینه سازی شود.
۲. ما چه میخواستیم؟
• مهمترین خواست ملت و دولت ایران تمکین غرب به حق غنی سازی بود. در برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ به صراحت این حق به رسمیت شناخته شده است. این پیروزی چنان که دکتر ظریف به درستی گفت ثمره کار همه دولت ها و ایستادگی ملت ایران به برکت خون شهداء و هدایت و پشتبانی رهبری به دست آمده است. روشن است که زحمات طاقت فرسا و قابل تقدیر تیم مذاکره کننده نیز در این پیروزی نقش مهمی داشت.
• خواسته بسیار مهم دیگر ما لغو همه تحریم ها، معتقدم یا همزمان با آغاز انجام تعهدات ما بود. چرا ما اصرار داشتیم و داریم که تحریم ها باید به سرعت برداشته شود؟ نخست ظالمانه بودن این تحریم هاست که به قصد فلج کردن اقتصاد ایران بر ما تحمیل شده است. گرچه با ایستادگی ما آنان به مقصود شوم خود نرسیدند، ولی از چند جهت به اقتصاد ملی و معیشت مردم آسیب رسید. اول تحریم بانکی و تجاری که فشار تورمی و تشدید رکود را از طریق سخت و گران تمام شدن واردات در پی داشت. دوم، تحریم نفتی که درآمد دولت و صندوق توسعه ملی و منابع ارزی دردسترس را کاهش داد در نتیجه قدرت خدمت رسانی دولت و منابع سرمایه گذاری بخش غیردولتی و منابع ارزی برای پشتیبانی از تولید داخلی کاهش یافت. سوم، افزایش ریسک و نااطمینانی نسبت به آینده و در نتیجه کاهش سرمایه گذاری و فرار سرمایه بود. به برآورد غیرمحاسباتی من جمع این ها حدود یک سوم مشکلات ما را سبب شده اند و وزن اصلی معضلات فقر و بیکاری علل داخلی دارد. ولی مگر اثر یک سومی کم است؟
• آیا برجام و قطعنامه خواسته برحق لغو تحریم ها را تأمین میکنند؟ ایران باید تمامی ۳۹ تعهد خویش، مذکور در بند ۱۵ ضمیمه ۵ برجام را ابتدائا ظرف شش ماه آینده اجراء کند و آژانس راستی آزمایی کند و درستی اقدامات ایران را گزارش دهد و تازه پس از آن غرب تعلیق تحریم ها و نه لغو آنها را آغاز کند. با توجه به سابقه ناجوانمردی های آژانس، چه تضمینی وجود دارد بهانه جویی نشود و لغو که هیچ، لااقل تعلیق انجام گیرد؟
• شورای امنیت با قطعنامه ۲۲۳۱، شش قطعنامه تحریمی پیشین خویش را به ظاهر لغو کرده ولی در بند ۱۱ و ۱۲ قطعنامه به صراحت برگشتپذیری خودکار آنها، تنها با دادن یک یادداشت آمریکا و ادعای نقض یکی از تعهدات به دست ایران، بدون آنکه از او دلیل و مدرکی خواسته شود، آمده است. امری که مورد تایید مذاکره کنندگان ما نیز هست، با توجه به کینه توزی ها و سوابق پیمان شکنیهای طرف غربی، واقعا چقدر احتمال میدهید که تحریم های ظالمانه منتفی گردند و گشایشی در وضع مردم ما حاصل شود؟ متاسفانه از این دست احکام در این دو سند بسیار است. آیا در این وضعیت میتوان ادعا کرد یک رکن مهم که دولت و ملت به حق در پی تأمین آن بودند، یعنی رفع تحریم ها با اطمینانی معقول حاصل شدنی است؟
گفته شده حق برگشتپذیری برای ایران هم وجود دارد. در آن صورت چه خواهد شد؟ تمام تحریمها دو باره برمیگردد. و مذاکرات به اول بازمیگردد. ولی با یک فرق بسیار بزرگ و تعیین کننده: آنها به جای اول بازمیگردند ولی ما چطور؟ ما که بسیاری از مولفههای قدرت خود را مانند ذخایر مواد غنی شده، خارجسازی قلب راکتور اراک و غیره را برای چانه زنی از دست داده ایم دیگر در موقعیت قابل مذاکره ای قرار نداریم.
۳. چه باید بکنیم؟
• باید پیش از آن که قدرت چانه زنی را از دست بدهیم با هر تدبیری هست غرب بدعهد پیمان شکن را به لغو، نه تعلیق تحریم های ظالمانه وادار کنیم تا فشار بر مردم خوبمان کاهش یابد. در این راه باید به این دستور حکیمانه رهبری عمل کنیم که طی این دو هفته چند بار به الفاظ مختلف تکرار شده است. دستور این است :
" لازم است متنی که فراهم آمده با دقت ملاحظه و در مسیر قانونی پیشبینی شده قرار گیرد و آنگاه در صورت تصویب، مراقبت از نقض عهدهای محتمل طرف مقابل صورت گرفته و راه آن بسته شود."
دولت و مجلس که بر اساس اصول ۷۷ و ۱۲۵ مسیر قانونی تعیین تکلیف برجام و قطعنامه اند باید تمامی جهد و جهد خویش را برای تضمین بقای حق به چنگ آمده غنی سازی و تأمین خواست ملت در لغو تحریم ها بکار گیرند. اجرای برجام خواست دولت است. این امر به نص قانون اساسی جز تصویب لایحه مربوط در هیأت وزیران، تقدیم لایحه به مجلس و تصویب آن در مجلس و تأیید شورای نگهبان راه دیگری ندارد. شورای عالی امنیت ملی بنا بر نص اصل ۱۷۶ تنها حق سیاست گذاری دارد که آن هم باید به تأیید رهبری برسد. و حق تصویب تعهدات اجرایی را ندارد. مگر آن که رهبری به اقتضای اختیارات مبتنی بر شرع مقدس و اصول ۵۷ و۱۱۰ حکم حکومتی بفرماید. دیدیم که ایشان کار را به مجاری قانونی ارجاع دادند و از حکم حکومتی استفاده نکردند.
• در طول مذاکرات ۲۳ ماه گذشته طرف آمریکایی مدام تکرار کرده است گزینه نظامی روی میز است پرسش اساسی اینست که چرا این تهدید عملی نشده است؟ اگر توان دفاعی ایران مانعی مهم در این خصوص بوده، که قطعا چنین بوده است، آیا پذیرش محدودیتهایی، مانند آنچه در قطعنامه ۲۲۳۱ آمده، صلح و امنیت را برای کشور به ارمغان میآورد یا جنگ و ناامنی را؟ اینجانب هشدار میدهم پذیرش هرگونه محدودیت در حوزه دفاعی کشور، فرو ریختن سد استوار در برابر تحمیل جنگی دیگر بر ملت ایران است.
1- توکلی عزیز در در نطقه دیروز به نکاتی اشاره فرمودند که می تواند زمینه مناسبی برای طرح برخی مطالب باشد لذا بنده نیز ضروری دیدم به همین منوال به چند نکته اشاره کنم. شاید که بتواند در دستیابی به تحلیلی قابل قبول یاریمان کند.
2- توکلی عزیز به راحتی یک سوال خصوصی از ریاست محترم مجلس شورای اسلامی می توانستند به مصوبه ابلاغی شورای عالی امنیت ملی که با تأیید مقام معظم رهبری از مورخه 24/05/94 برای تمامی آحاد مردم و دستگاههای دولتی و حکومتی لازم الاجرا است دسترسی داشته و از ابهام آفرینی در خصوص دستورالعمل وزارت ارشاد فرهنگ و اسلامی و البته نطقه اخیر الذکر پرهیز نمایند چرا که مصوبات شورا علی الخصوص پس از تأیید مقام معظم رهبری بعنوان قانون بالادستی و فوری حتی بر قوای سه گانه و تمامی ارکان حکومتی و آحاد مردم غیر قابل اجتناب می باشد.
3- توکلی عزیز به رسم سیرت آزاد اندیشی حق نقد و بررسی همه جانبه و در تمامی ابعاد و لحظات را برای منتقدین مذاکره لازم و ضروری می دانند که قطعا نیز باید چنین بوده باشد اما شاید بتوانیم به این سوال نیز بیندیشیم که مخالفین گرایش کشور به موضوع هسته ای نیز می توانستند یا می توانند از چنین حقیق برخوردار باشند؟ یا همانطور که آقای تولکی و بسیاری می دانند و اطلاع دارند باید همچنان به خیانت محکوم و مورد لعن ، توهین ، فحاشی و برخوردهای ... قرار گیرند.
4- آقای توکلی عزیز همانطور که قبلا نیز خدمتتان عرض گردید باید روزی در کشورمان اجازه یابیم به این سوال پاسخ دهیم که امضا کنندگان عهدنامه ترکمنچای بدست فرزندان رشید ایران و حمایت تام مردم شریف و غیرتمند آذربایجان ایران که در مقابله با ارتش روسیه از بذل جان و مالشان دریغ نکردند منعقد گردید باید مورد شماتت و لعن و نفرین باشند یا آنانی که زمینه هجوم همه جانبه روسیه و اشغال تمامی خاک و ناموس ایران را فراهم کردند؟ اگر به چنین موضوعاتی نیز علاقمندید مناسب است فشای این بحث را نیز بگشایید که آیا ایران هسته ای با چنین هزینه هایی در راستای منافع و مصالح ایران و مردم شریفش بود؟ اقای توکلی مردم غیرتمند و شریف ایران پیروزی انقلاب اسلامی و ایستادگی هشت ساله در برابر جنگ تحمیلی و بسیاری دیگر از شدائد را با اتکا بر توانمندی هسته ای و حتی توانمندیهای علمی مرسوم بدست آوردند؟
5- توکلی عزیز ماهها است که می شنویم که اتحاد منحوس غربی ، عربی و شرقی و غربی پیشرویمان جز به خاک افنادگی ایران اسلامی رضایت نداده و نمی دهند اما چه شده است که دستاوردی چندساله را جایگزین همه چیزمان می دانیم همه چیزی که از 12 بهمن 57 باورش کرده و در روزهای بالیدند به نامه ارسالی حضرت امام خمینی(ره) به گورباچف و اعلام حکم الهی الحاد رشدی ملعون که همین دنیا را در برابرمان به صف کرده و قرار داد پایدار و ماندگارش کردیم. توکلی عزیز چرا و چطور به این باور رسیدیم که همه چیزمان در گرو ایجاد و حفظ یک چیز باید باشد؟ چیزی که طی تمامی سالهای پر از غرور و افتخار نداشتیم؟ توکلی عزیز تصور می کنید آحاد مردم همچون منتقدین مذاکره یا نتایج حاصله اجازه داشته باشند بی هراس از قرار گرفتن در جایگاه خیانت به کشور به طرح سوالاتشان یا بقول امروزیها دلواپسیهایشان اقدام کنند؟ یا شما نیز معتقدید که انتقاد و دلواپسی می تواند صرفا حق برخی از آحاد و اقشار جامعه باشد؟
6- فرمودید غرب چه میخواست؟ یعنی نمی دانیم در تمامی سالهایی که مقابل انقلابمان صف آرایی کردند چه می خواستند؟ حتما می خواهند سر به تن ما و باورهای انقلابی برآمده از حماسه عاشوراییمان نباشد مگر چیز دیگری می توانست باشد؟ امام مهم این است که ما چه می خواسته و می خواهیم؟ توکلی عزیز ما به هزار و یک دلیل نمی توانیم به غرب ، شرق و عرب وهابی و بسیاری اعتماد داشته باشیم که تمامی تاریخمان با جنایتشان همراه بوده و است مانند ترکمنچایی که باید بدون ذکر نام مسببان ملی و ارتش مهاجمش مورد لعن و نفرین تاریخی قرار گیرد دفاع مقدس هشت ساله که علی رغم برخورداری از صدها هزار شهید و جانباز کشورمان باید همچنان بدون ذکر تأمین کننده اصلی ارتش عراق و حتی نقش مردم عراق در این جنایت عظیم در حق مردم ایران بررسی گردد همانطور که علی الظاهر می توانستیم برای مصالح بالاتری قتل و عام حجاج مظلوم کشورمان بدست وهابیون را حداقل برای سالهای طولانی به فراموشی بسپاریم و از سلاطین خونخوار و شیعه کشش در تهران به گرمی استقبال کنیم.
7- توکلی عزیز جبهه ضد ایرانی غربی ، شرقی و غربی همانطور که اوباما با صداقت تام گفت بدنبال بازکردن تمامی پیچ و مهره های صنعت هسته ای و به قول بسیاری دیگر نبودنمان هستند اما در شرایط موجود ناچار از پذیرش حداقلهایی هستند یعنی که بودنمان را تحمل کنند هسته ای باشیم و اجازه دهیم از گرایش نداشتن به ساخت سلاح هسته ای اطمینان یابند. توکلی عزیز به درستی فرمودید که نباید به امضای عهد نامه شان نیز اطمینان کنیم شاید یان سوال نیز مناسب باشد که چرا این دنیای سراسر نیرنگ و چپاولگری به ما و گفته های ما اعتماد کنند؟ مگر در اقصا نقاط جهان و علی رغم خواست و اراده شان مکرر پوزه مبارکشان را با خاک آشنا نکردیم؟ اجازه دهید که این دنیای غرق در حیه گری و ظلم گستری نیز کمی از باورها و اقدامات ما وحشت کنند. اجازه دهید از کشور و مردمی که یک تنه جنگش را علی رغم تمامی جنایاتی که به ما رفت به نقطه افتخار رساند ، حکم قتل رشدی ملعون را به رغم صف آرایی شرق و غرب صادر کرد ، شیعه در معرض نابودی را در لبنان و در برابر اراده جهانی و رژیم صهیونیستی تنومند ساخت ، غزه را بر سر تمامیشان آوار کرد ، سودان و یمن را از حیات خلوتی وهابیها به جهنمشان مبدل ساخت و عراق را به جهنم غرب ، شرق و وهابیون مبدل ساخته و یک نته سوریه را در برابر همین جهان حفظ کرده است بترسند و وحشت کنند اجازه دهید از ایرانی با باورهای انقلاب اسلامی ، اقتصادی توانمند و مجهز به علوم و صنایع استراتژیک مانند نانو و اتمی بر خود بلرزند چرا که آنکه در گذشته حاصل گردید و مایه کابوس عرب و شرق شد صرفا با اتکا بر باورهایمان بود. آقای توکلی باور کنید ما گفتیم آمریکا را زیر پا قرار داده و له خوهیم کرد سیلی به شرق خواهیم زد که برقش چشم غرب را کور کند جهانی بی وجود تمامی آنها که امروز به ظلم و شیوه های ظالمانه امروز هستند خواهیم ساخت. اقای توکلی باور کنید فرش را از زیر پای همه کشیدیم نباید به ما اعتماد کنند لذا است که باید با زیرکی مومنانه به زیرشان بکشیم.
8- فرمودید می خواهند با شیوه های سختگیرانه همه تآسیسات مظنون را بازرسی کنند پس باور کنیم که همه تأسیساتمان باید بمانند که در صدد بازرسی هستند پس باور کنیم که به حذف تأسیساتمان دست نیافتند پس باور کنیم که پایمردی ما نتیج درخشانی داشت پس باور کنیم که علاقمندان به بازکردن تک تک پیچ و مهره های تأسیسات ایران ناچار به بازرسی تن دادند. توکلی عزیز سالها است که طعم توان موشکی ایران را نه در مانورهای داخلی که آوردگاههای واقعی لبنان و غزه تجربه کردند امروز باور دارند که توان ایران نه در دستیابی به ظرفیتهای موشکی که قدرت ایران اسلامی در بسیج یک ملت اعم از عراقی و سوری و یمنی و غیره در مقابلشان است. توکلی عزیز هر سطحی از بازرسی تحت مدیریت فرزندان نظامی ایران اسلامی قابل تحقق است فرزندان نظامی که می دانند چگونه باید بیش از هشتاد هزار موشک را در آوردگاه دشمن و در برابر چشمانشان به میدان نبرد برساند توکلی عزیز باور کنید فرزندان زیرک ایران اسلامی به خوبی می دانند که بازرسی که در هر سطحش چگونه باید به طاق کوبید. توکلی عزیز بنده و شما و تمامی آنانی که حماسه دفاع مقدس را رقم زدند امروز باید به نسلهای جوان توضیح دهند چگونه در برابر چشمان مسلح جهانیان پلهای خیبر همزمان و در تمامی خیابانها و محلات تهران ساخته و آماده شد.
9- توکلی عزیز به درستی به موضوع باز بازگشت پذیری بعنوان دغدغه اشاره فرمودید اما سوال این است که دغدغه برای ما یا آنهایی که بیش از یک دهه بدنبالمان آمدند تا بعنوان یکی از بزرگترین پیروزیهای تارخ دیپلماسی به چنین توافقی برسند؟ آنها بسیاری از تمایلاتشان را زیر پا گذاشتند تا ما مدتی توسعه توانمندی هسته ای خود را کنترل کنیم آیا تصور می کنید آماده و مایل به بازگشت به شرایط رفتار هسته ای غیر قابل کنترل ایران باشند؟ توکلی عزیز اگر باور داریم همانطور که رهبری معظم بارها به درستی و ظرافت سنجی تأکید فرمودند آنان بیش از ما نیازمند دستیابی به توافق هستند پس باید باور کنیم که بازگشت پذیری از نگاه آنها کابوسی هراس انگیزتر خواهد بود. یعنی که ایران با توجه به برخی اشکالات در تصمیمات و رفتار طرف مقابل که شامل هر یک از اجزاء پر تعداد و نا متناجس تحریم کننده است می تواند به بازگشت بیاندیشد توکلی عزیز مایم در برابر دهها عضو غیر همگن که باید با وحشت از هم یک چشم بخوابند باور کنیم که با اتکا بر الطاف حضرت باریتعالی دنیای مکاری و حیه گری را با بد چالشی همراه کردیم.
10- فرمودید ما چه میخواستیم؟ می خواستیم که افتخارمان را به خفتشان بپذیرند آقای توکلی مگر حاکمان جهانی شورای امنیت پس از صدور احکام ظالمانه که علی الظاهر باید زمینگیرمان کرده باشد ناچار از گفتگو و صحه گذاری بر حقوقمان نشدند مگر گفته های قبلی خود را زیر پا نگذاشتند مگر از تنبیهات خود نگاشته شان عدول نکردند فرض کنیم که به عهدی که بستند وفا نکنند پس بپذیریم ناچار به انعقاد عهد با ما شدند پس به قدرتمان افتخار کنیم و به بالیم توکلی عزیز امروز همگان از عدم دستابی تیم والیبال کشورمان به برتری جهان گلایمندیم امام فراموش نکنیم که افتخار به جایگاه فعلی بخشی از شکرگذاری و درک شرایط واقعی است فراموش نکنیم که در برابر تلاش و مجاهدت ما و فرزندانمان در مذاکرات تمامی تیمهای مقابل نیز از تلاش شبانه روزی برخوردار بودند همه با هم برای عدم موفقیت ما تلاش کردند و امروز همه با هم در برابر ما به رعایت یکایک بندهای برجام تعهد کردند. توکلی عزیز آمریکا ، اروپا ، شرق (کمونیست دریروز) و به تبع تمامی آنها اعراب وهابی زده و سازمان ملل متحد در برابر ما ناچار از امضای مفاد تعهدنامه شده اند که چیزهایی را ما بپذیریم و چیزهایی را جهان بعنوان حقوق ایران اسلامی باید گردن نهد انصافا دستاوردی والاترین از این قابل تصور است؟ مسافرتهای کاری اخیر به برخی کشورها فرصتی بود تا نگاه جهانیان به ایران یگانه و مقتدر را از نزدیک نظاره کنم توکلی عزیز ایکاش عظمت و اقتدار ایران اسلامی از نگاه مردم جهان و حتی سیاستمداران و استراتژیستهای سایر کشورها دقیقا از منظر همین موضوع برجام برای مردممان ترسیم می فرمودید تا همگان قدرشناس جایگاه عزتمندانه و مقتدرانه ایران اسلامی در جهان باشیم.