بی.بی.سی با انتشار مقاله‌ی «شورشی که جنبش نشد؛ شش سال بعد 'جنبش سبز'» نوشته‌ی پیام یزدانجو سعی دارد سیلی محکمی بنوازد به گوش آنانی را که در حوادث ۸۸ یاتاقان زده اند و در همان برهه‌ی زمانی گیر کرده اند؛ اینان سیاهی لشگر فتنه‌های پیچیده‌تر آتی هستند و اگر چه سیاهی لشگر نیازی به عقل و بصیرت ندارد، اما باید دست کم بیدار باشد!

خالی از لطف نیست که بند آخر این نوشته را با اندکی تصرف از اینجانب، بازخوانی کنیم:

حامیان «جنبش سبز» حوادث هشتاد و هشت را با عبارات و عناوین مختلفی وصف کرده‌اند. گویاترین عبارت احتمالاً عنوانی است که مخالفان «جنبش سبز» به آن داده‌اند: «فتنه» ... به معنای اصلی و اولیه‌ آن: گداختن زر در بوته به منظور تعیین عیار آن، و توسعاً به معنای آزمون بسیار دشوار. شش سال پیش، میلیون‌ها معترض، با مطالبات انتخاباتی و فراانتخاباتی، ... علیه نظم مستقر شوریدند؛ اعتراض معترضان به نتیجه‌ دلخواه‌شان نرسید، اما عیارشان روشن شد: این همان «آزمون بسیار دشوار» بود، آزمونی که یک پرسشِ پایه را پیش روی‌شان گذاشت: ... «چرا شورش جمعی هشتاد و هشت به یک جنبش اجتماعی مبدل نشد؟»

متن کامل مقاله در اینجا