مذاکراتی که حتی نتوانست لحن آمریکا را تغییر دهد

امروز در حالی که بسیاری از تاسیسات هسته ای ایران در حالت تعطیلی و تعلیق به سر می برد، نه تنها هیچ یک از تحریم های اصلی و ظالمانه علیه کشورمان «تعلیق» نیز نشده، بلکه در سایه بیش از ۶۰۰ روز مذاکرات «کری- ظریف»، در شرایط کنونی بیش از هر زمان دیگری شبح تهدید و احتمال درگیری نظامی آمریکا و ایادی آن در منطقه ایران را تهدید می کند.

البته شاید تا پیش از سخنرانی مهم رهبر معظم انقلاب بیان چنین ادعایی کمی باورناپذیر می نمود اما بعد از سخنان صریح ایشان در دانشگاه امام حسین علیه السلام، شایسته است تا از چند منظر سخنان مهم فرمانده کل قوا مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد: «بنده خبرهایی دارم از اینکه دشمنان ما با همراهی برخی از مسئولان سفیه منطقه‌ی خلیج‌فارس - نه همه‌شان، بعضی - درصدد هستند که جنگهای نیابتی را به مرزهای ایران بکشانند. پاسداران انقلاب اسلامی و همه‌ی پاسداران حریم امنیّت ملّی در سازمانهای مختلف بیدارند، هوشیارند. این را بدانند که اگر شیطنتی صورت بگیرد، واکنش جمهوری اسلامی بسیار سخت خواهد بود.»

مذاکراتی که حتی نتوانست لحن آمریکا را تغییر دهد
 ۱. مرور مواضع مقامات ارشد آمریکا طی یک سال و نیم گذشته نشان می دهد علیرغم برگزاری ده ها دور گفتگوی دو جانبه ظریف و کری در نیویورک، ژنو، وین، لوزان و مسقط، هیچ تغییر مثبت و قابل توجهی در کلام آنها پدید نیامده است بلکه به موازات افزایش گفتگوهای دوجانبه ایران و آمریکا در سطح وزرای خارجه دو کشور و حتی گفتگوی تلفنی روحانی – اوباما، لحن مقامات ارشد این کشور علیه ایران تندتر و اهانت آمیز تر شده است، چنانچه جمله تکراری «همه گزینه ها روی میز است» همچنان از ادبیات طرف مقابل حذف نشده است و تهدید دائمی درباره حمله نظامی به ایران به ساختار اصلی سخنان آمریکایی ها علیه مردم ایران تبدیل شده است. لذا می توان گفت مذاکرات دوجانبه  دو سال گذشته علیرغم همه امتیازاتی که ایران به طرف مقابل داده است حتی در تغییر لحن آمریکا نیز موثر نبوده است.

حفظ تحریم های اصلی همراه با ایجاد جنگ اقتصادی جدیدی به نام کاهش  قیمت نفت

 ۲. علیرغم تصور بسیاری از ساده اندیشان، مذاکرات دو سال گذشته ایران و آمریکا نه تنها تاثیری در بهبود وضعیت اقتصادی کشور نیز نداشته است بلکه آمریکا ضمن حفظ اصلی ترین تحریم ها علیه مردم ایران از جمله «نفت» و «بانک» جنگ اقتصادی دیگری را نیز به کمک آل سعود علیه ایران کلید زده و آن کاهش قیمت نفت به نصف بوده است. این مساله به خوبی نشان می دهد هرگونه انتظار بابت نتیجه نهایی این مذاکرات پیرامون لغو تحریم ها تنها یک خوش خیالی بیهوده است و تاکنون بیش از ۶۰۰ روز مذاکرات کری- ظریف منجر به پدید آمدن مشکلات اقتصادی جدیدی نیز برای کشور بوده است که از جمله آنها کاهش قیمت نفت ایران و جنگ اقتصادی جدید آمریکا علیه ایران بوده است.

ناکامی دیپلماسی دوجانبه و تشدید جنگ های نیابتی منطقه ای علیه ایران
 ۳. مذاکرات دوجانبه ایران و آمریکا در دو سال گذشته در یک حیطه دیگر نیز با ناکامی برای ایران همراه بوده و آن افزایش دخالت های نظامی آمریکا در منطقه علیه کشورمان بوده است.

جنگ اخیر آل سعود علیه شیعیان یمن، افزایش فشار رژیم صهیونیستی به گروه های مقاومت در فلسطین، افزایش نا امنی های شرق کشور در مرز پاکستان با حمایت های مستقیم آمریکا از گروهک های تروریستی و هم چنین تحریک و پشتیانی از داعش برای کشاندن درگیری های نظامی در مرز جمهوری اسلامی ایران بخشی از تحرکاتی است که در دو سال گذشته آمریکایی ها برای تشدید و قوت بخشیدن به آن ذره ای دریغ نکرده اند و تمام گفتگوی های ایران و آمریکا در دو سال گذشته حتی در این باره هم نتوانسته مثمر ثمر واقع شود.

این در حالی است که موج ایران هراسی و به طور خاص شیعه هراسی نیز در شرایط کنونی بیش از هر مان دیگری از سوی دشمن ادامه دارد و برخلاف ادعاهای آقایان روحانی، ظریف و عراقچی مبنی بر اینکه یکی از نتایج این مذاکرات تواقف موج ایران هراسی بوده است، اتفاقات دیگری در عرصه بین الملل در حال رویت است. 

زمینه سازی برای تضعیف حداکثری ایران و ایجاد یک جنگ فرسایشی و نیابتی
 ۴. و نهایتا اینکه تلاش همه جانبه آمریکایی ها برای بازدید از مراکز نظامی ایران که علیرغم هشدارهای صریح رهبر معظم انقلاب تا کنون توسط عراقچی تایید شده است، نشان می دهد انتظار لغو تحریم ها از مذاکرات ایران و آمریکا هیچ ارتباطی با آنچه در عرصه واقعیت در حال اتفاق افتادن است ندارد بلکه آمریکایی ها در درصدد تضعیف حداکثری ایران در پی این مذاکرات و سپس ایجاد درگیری های نظامی فرسایشی در مرزهای جمهوری اسلامی ایران هستند. به بیان دیگر، آمریکا پس از ۳۷ سال از وقوع انقلاب اسلامی شرایط کنونی را بهترین موقعیت برای خشک کردن زیرساخت های هسته ای، اقتصادی و نظامی ایران می داند  تا در صورت امکان با یک جنگ فرسایشی و نیابتی، ایران را تا حد امکان از یک ابرقدرت منطقه ای به یک کشور تضعیف شده تبدیل کند.

این در حالی است که بر اساس توافق لوزان، اگر در گام نهایی ایران به تجمیع مفاد قطعنامه های پیشین شورای امنیت سازمان ملل ذیل قطعنامه جدیدی تن بدهد، عملا به دست خود مشروعیت تمام اتهامات طرف مقابل را پذیرفته و مجموعه آن اتهامات را که به طور خلاصه ایران را یک خطر بین المللی برای جهان معرفی می کند تحت عنوان یک قطعنامه جدید می پذیرد. زیرا قرار است به بهانه لغو تحریم های شورای امنیت علیه ایران قطعنامه جدیدی ذیل بند ۴۱ فصل هفت صادر شود و در چنین شرایطی برخلاف قطعنامه های قبلی شورای امنیت که مورد تایید ایران نبود ، جمهوری اسلامی از این به بعد با تمام کشورهای جهان روبرو خواهد بود.

با این شرایط بهتر است بار دیگر دستاوردهای نزدیک به دو سال مذاکرات پی در پی ایران و آمریکا را مرور کنیم، بهبود وضع اقتصادی کشور پیشکش، آیا با این وضعیت همانطور که رییس جمهور محترم ادعا می کند سایه  تهدید و حمله نظامی از کشور دور شده است یا امنیت کشور بیش از هر زمان دیگری در اثر این مذاکرات تهدیدپذیر شده است؟