فلسطين چگونه اشغال شد؟

پايگاه خبري تحليلي «پارس»- صهيونيست­ها بيش از يك قرن و نيم پيش براي ايجاد اتحاد بين يهوديان سراسر دنيا حركت خود را آغاز كردند، آن‌ها در ابتدا شعار وطن يهودي در آرژانتين يا يكي از كشورهاي آفريقايي (بیشتر اوگاندا مطرح بود) سردادند ولي بعدها اين شعار براي همراهي و هماهنگ­تر كردن يهوديان سراسر دنيا (با دادن بار اعتقادی) متوجه فلسطين به عنوان سرزمين موعود! يهود شد.

لذا وضعيت و مراحل اشغال اين سرزمين مقدس به چهار مرحله تقسيم مي­شود:‌

1. پيش از اشغال انگليسي­ها
تعداد يهوديان [در فلسطين] از 56 هزار نفر [يعني معادل] 8درصد در مقابل 644 هزار فلسطيني، [معادل] 92 درصد تجاوز نمي‌كرد و ميزان اراضي آنان هم به 2درصد مي­رسيد.
نخستين موج مهاجرت يهوديان در سال 1882ميلادي(1261هجري شمسي) آغاز شد و تعداد مهاجران تا 1903 ميلادي(1272هجري شمسي) به حدود 20 هزار نفر رسيد.[در جنگ جهاني اول دولت عثماني شكست خورده و كشور عثماني تجزيه شده و بين قدرتهاي بزرگ آن دوران، فرانسه و انگليس تقسيم مي‌شود] پس از اشغال فلسطين توسط انگليس، در آوريل 1917ميلادي(1286 هجري شمسي) بالفور ( وزير امور خارجه انگليس) وعده ايجاد ميهن ملي يهود را در فلسطين به يهوديان وعده داد.

2. صدور قطعنامه سازمان ملل
صدور قطعنامه سازمان ملل متحد در 29/11/1947 در مورد تقسيم فلسطين به دو كشور فلسطيني و يهودي و تجزيه 54 درصد از سرزمين فلسطين. 54 درصد به صهيونيستها تعلق گرفت و مابقي به فلسطينيان.

3. از جنگ 1948 تا جنگ 1967
صهيونيست­ها در روز 15/5/1948، ساعاتي پس از اعلام پايان قيموميت انگليس، برپايي دولت خود را اعلام كردند و جنگ بين باندهاي تروريستي صهيونيستي و فلسطينيان آغاز شد، ]ارتش­هاي عربي به حمايت از ملت فلسطين وارد نبرد با صهيونيست­ها شدند[ ولي چون آمادگي براي اين جنگ نداشتند، شكست خوردند، البته وابستگي اين ارتش‌ها به ويژه فرماندهان آن‌ها به استعمار انگليس نيز در ناكارآمدي آنان بسيار مؤثر بود.

« پس از اعلام موجوديت رژيم اشغالگر قدس و توسط بن گوريون، اولين جنگي كه اين رژيم عليه فلسطين و كشورهاي عربي منطقه به راه انداخت به جنگ 1948 معروف است. در طي اين جنگ صهيونيستها 78 درصد كل خاك فلسطين را به اشغال خود در آوردند. در اثر اين جنگ، نخستين مرحله آوارگي بزرگ مسلمانان فلسطين به وقوع پيوست. طي آن حدود يك ميليون فلسطيني از مجموع يك ميليون و نهصد هزار فلسطيني در آنزمان آواره شدند. حدود 200000 تن از مسلمانان فلسطين به نوار غزه مهاجرت كردند و 496000 تن به اردن و 100000 تن به لبنان و 85000 تن به سوريه و 20000 تن به مصر و عراق كوچ كردند»، «در سالهای 1953 و 1950 کنست رژیم صهیونیستی قوانینی را مبنی بر مصادره اراضی فلسطینی ها به تصویب رساند.»

هنگام شروع جنگ 1948 تعداد فلسطينيان به 000/056/2 در مقابل 000/650 يهودي مي­رسيد. بخش اعظم افزايش جمعيت يهودي در اثر مهاجرت‌هاي مورد حمايت نيروهاي اشغالگر انگليسي بوده‌‌است. يهوديان كه تنها 66/5 درصد از اراضي فلسطين را در اختيار داشتند، در طول دوره قيموميت انگليس، ‌بر 11 درصد از سرزمين و از جمله 191 روستا و 7 شهر با زور مستولي شدند. سرانجام با اشغال تقريباً 4/3 (سه چهارم) خاك فلسطين در جنگ 1948، نيمي از فلسطينيان از سرزمين و خانه و كاشانه خود رانده شدند و به صورت آوارگان در اردوگاه­ها به حيات خود ادامه دادند.

4. پس از جنگ 1967م (1346ش) اعراب و اسرائيل معروف به جنگ شش روزه
صهيونيست­ها در جنگ ژوئن 1967م با قيمانده فلسطين را همراه با شبه جزيره سيناي مصر و ارتفاعات جولان سوريه به اشغال خود درآوردند. مجموع سرزمين­هاي عربي زير سلطه صهيونيست‌ها به 89359 كيلومتر مربع يعني چهار برابر زمينهاي اشغال شده پيش از جنگ 1967م رسيد. پيش از جنگ، فلسطيني­ها 25/2ميليون نفر يعني 70 درصد از جمعيت را در مقابل 30 درصد يهوديان- كه اين درصد در اثر مهاجرت يهوديان از سراسر دنيا بود- تشكيل مي­دادند. در طول اين جنگ بيش از 410 هزار فلسطيني آواره شدند.اسكان صهيونيست‌ها در كرانه باختري و نوار غزه با احداث نخستين شهرك به نام كفر عتصيون در كرانه باختري در 25/11/67 آغاز شد و تنها در سال اول اشغال، 14 شهرك احداث و 12270 مهاجر يهودي در آن­ها اسكان يافتند.

5. آخرين جنگ اعراب و اسرائيل و آغاز روند سازش
انور سادات، رئيس­جمهور مصر اولين دولتمرد عربي بود كه پس از جنگ 1973م[10] (1352هـ .ش) اعراب و اسرائيل معروف به جنگ رمضان با اسرائيل سازش كرد و آن­ را به رسميت شناخت و با عقد قرارداد سازش (كمپ ديويد) با اين رژيم، موجبات ياس و نااميدي امت عربي را در مبارزه با اسرائيل و آزادسازي فلسطين فراهم كرد. حضرت امام(ره) بارها اين حركت خائنانه به آرمان فلسطين و امت اسلامي را تقبيح كردند. ايشان در موضع خود نسبت به صلح انورسادات فرمودند: «من جداً اقدامات انورسادات ( توافقات كمپ ديويد) را محكوم مي‌كنم، سادات با قبول صلح با اسرائيل وابستگي خود را به دولت استعمارگر آمريكا آشكارتر نمود و ملت مصر بايد دست اين خيانتكار انورسادات را از كشور خود قطع كند و ننگ سرسپردگي به آمريكا و صهيونيسم را از ملت بردايد.