نیویورک تایمز: لحظه کنونی در مذاکرات نباید از دست برود

به گزارش پارس به نقل از ایسنا ؛ حسن روحانی رئیس جمهور ایران تنها مقامی نیست که برای محافظت از پتانسیل حصول توافق هسته‌ای در برابر انتقادات داخلی تلاش می‌کند . باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا نیز مشکل مشابهی را در کنگره دارد، کنگره ای که در آن رابرت منندز، سناتور دموکرات از نیوجرسی و مارک کرک ، سناتور جمهوری‌خواه از ایلینوی در صدد ارائه یک لایحه‌ای برای تحریم جدید ایران هستند که می‌تواند به حصول توافق هسته‌ای آسیب بزند.

مذاکره‌کنندگان ایران و گروه ۱+۵‌شامل آمریکا ، روسیه، چین ، انگلیس ، فرانسه و آلمان قرار است هفته آینده مذاکرات خود را در ژنو سوئیس از سربگیرند . اگرچه آن‌ها تاکنون به پیشرفت هایی دست پیدا کرده‌اند، هنوز بر سر ظرفیت برنامه غنی سازی ایران و چگونگی لغو تحریم ها علیه این کشور اختلاف دارند.

آقای روحانی جدیت خود را با در خواست از روشنفکران ، دانشگاهیان ، تجار و هر فرد دیگری که به توافق علاقمند است برای حمایت ازاین مسئله نشان داده است. اگر چه مسیر وی برای توافق ساده نیست. اعضای پارلمان ایران هفته گذشته به محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران و سرپرست تیم مذاکره کننده هسته‌ای رای اعتماد دادند، اما رهبر ایران هنوز نسبت به آمریکا بدبین است. وی که آخرین حرف را درباره مسئله هسته‌ای می‌زند چهارشنبه گذشته گفت که کشورش نمی‌تواند به دشمنی که می‌گوید تحریم‌ها را یکجا لغو نخواهد کرد اعتماد کند.

نیویورک تایمز در ادامه نوشت: البته بدبینی وی بی اساس نیست چون باراک اوباما تنها می تواند بطور موقت تحریم‌ها را لغو کند. وی پیش از این طبق توافق اولیه ژنو اجازه آزادسازی بخشی از سرمایه بلوک شده ایران در خارج از مرزهایش به ارزش ۷۰۰ میلیون دلار در ماه را داده است. اما اختیار لغو کامل و دائمی تحریم در دستان کنگره است که نه تنها به تهران بی اعتماد است ، بلکه با قدرت گرفتن جمهوری خواهان در کنگره به دنبال تحریم جدید ایران است.

قانونگذاران می‌گویند که در صورت شکست مذاکرات یا تخطی ایران از توافق تحریم های جدید را اعمال خواهند کرد اما واضح است که در این مرحله چنین کاری به راحتی می تواند مذاکرات را آسیب بزند، میان قدرت های جهانی تفرقه بیندازد و ایران را متقاعد کند که پیشرفت برنامه هسته‌ای اش را سرعت بخشد.

این روزنامه در پایان نوشت: توافقی که قابل راستی آزمایی باشد و منجر به محدودیت در فعالیت های هسته‌ای ایران شود در صورتی موفقیت آمیز است که به ارتقاء سطح امنیت منطقه بیانجامد و برای ایران سودمند باشد، اگرچه هنوز ریسک‌هایی برای هر دو طرف مذاکره کننده وجود دارد بزرگترین ریسک این است که این لحظه از دست برود و ایران به فعالیت های هسته‌ای گذشته اش بازگردد که نتیجه ای جز افزایش تنش ها در خاورمیانه ای که خود در حال حاضر درگیر جنگ است و تحریم جدید علیه ایران در پی نخواهد داشت.