درباره تصویر حاج قاسم روی جلد نیوزویک

به گزارش پايگاه خبري تحليلي «پارس»، يك كاربر شبكه هاي اجتماعي نوشت:

 1- ساختن یک نماد اسطوره ای همانند بن لادن از یک چهره شیعی، کارزار اصلی این روزهای رسانه های غربی است. غرب در برابر عملیات رسانه ای جریان مقاومت با همه ابزار به میدان آمده است، حتی اگر به قیمت شناختن بیشتر این سردار گمنام ایرانی منجر شود، ولیکن همسان سازی های صورت گرفته با الهه های یونان باستان مثل نمیسیس که نماد کینه و انتقام است در راستای تغییر جهت افکار عمومی و هدایت آنها به سمت مدنظر ایشان است.

2- گزارش نیوزویک با زیر ذره بین بردن  فعالیتهای گروههای مقاومت شیعه عراقی همانند سازمان بدر، عصائب الحق و کتائب حزب الله  قصد دارد در ذهن خواننده غربی آنها را به موازات گروهک های تکفیری نظیر داعش، النصره و جبهه الاسلامیه تصویر کند. این تصویر سازی بیشتر به منظور القای این پیام پنهان در ذهن مخاطبان است که این نبرد، نه نبرد مردم عراق با یک مشت مزدور تروریستی اجیر شده است، بلکه یک جنگ قومی طایفه ای با سابقه ای طولانی است. بنابراین حتی از گزاره هایی مثل یک میلیون کشته جنگ ایران و عراق برای تحریک بخش قومیتی و از گزاره های فتوای مرجع تقلید شیعه  برای تغلیظ بخش مذهبی آن سوء استفاده می کند! ضمن اینکه این تردید را در ذهن خواننده ایجاد می کند که تقویت گروههای مقاومت شیعی !  زنگ خطری  برای موجودیت جریان تسنن اهل عراق است.

3- هم پیمانی بخشی از جماعت اهل سنت عراق با گروههای مقاومت شیعی و همچنین اکراد در نبرد با داعش، بازی را که صهیونیستها با اینده کشور عراق راه انداخته بودند، بهم زد.

نبرد جرف الصخر، موازنه وحشتی را که جریان داعش بوجود آورده بود، بی اثر کرد، به گونه ای که تماس های رادیویی ابوبکرالبغدادی با تکفیری های  مستقر در جرف الصخر و التماس از آنها برای جنگیدن تا آخرین نفس، نشان از اهمیت این هژمونی بود که صهیونیستها  بوجود آورده بودند. اکنون صهیونیستها ! با شکست در زمین عراق، قصد دارند عرصه رسانه و فضای افکار عمومی را علیه این جریانها بسیج کند. بنابراین هر چند ایران با نشان دادن سردار ایرانی با لباس معمولی و نه نظامی  در جبهه های مردمی نبرد با داعش در عراق،  نفوذ و قدرت خود را در این عرصه به دنیا نشان داد، ولیکن آنها با سمپاشی های مختلف رسانه ای از جمله  یادداشت این هفته نیوزویک و ادامه آن در سایر مطبوعات مشهور، قصد دارند این مزیت رقابتی در عرصه جنگ تبلیغاتی را بی اثر سازند. امری که هوشمندی بیشتر رسانه های داخلی را می طلبد.