زگیل های خوشآیندی/برادر خاطرت هست!؟

به گزارش خبرگزاری ها رئیس جمهور در آخرین نشست کابینه دستور داده اند تا بمنظور پاکسازی چهره شهر ها «گدایان» را (ایضاً معتادان) از سطح شهر جمع آوری نمایند و بدین منظور از  وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، وزارت کشور، نیروی انتظامی، شهرداری‌ها و مسئولین محلی خواسته اند تا پاکسازی چهره شهرها از این پدیده ناهنجار اجتماعی را با جدیت دنبال کنند و شناسایی و مقابله با شبکه‌های گرداننده این ناهنجاری‌ها را در اولویت ماموریت‌های دستگاه‌های مسئول قرار دهند.

آقای رئیس جمهور ـ جهدتان مأجور!
انشاالله با همتی بلند موفق به مرتفع کردن این «زگیل ناخوشآیند» از سیمای شهرهای کشور شوید.

اما مستدعی است این همت بلند را کمی هم معطوف به «زگیل های خوشآیندی» بفرمائید که در سوی دیگر شهر با نوکیسگی و مناسبات فاسد مالی و فقر فرهنگی شان، چهره شهر را ملوث به مانور تفرعن و تجمل و خود شیفتگی مهوع و کراهت آمیزشان کرده اند!

شایسته تر آنست تا حکومت مستظهر به دردانه ای چون علی ابن ابیطالب که به صلابت و بداهت می فرمود:

هیچ کاخی استوار نمی شود جز آنکه هم زمان فقرائی کوخ نشین، هم جوار آنان شوند.

هم چنانکه بنیان گذار نظامی که اینک دکتر روحانی جمهور ایشان را نمایندگی می کنند، احیاکننده جنگ فقر و غنا و اذعان گر به ولی نعمت بودن فقرا برای کارگزاران آن نظام بودند، شایسته است تا رئیس جمهور چنان کشوری اهتمام خود را صرفاً معطوف به «گدازدائی» از چهره شهر ننمایند!

جناب رئیس جمهور شهر خوب، شهری است که در آن با حاکمیت قانون ومناسبات سالم اقتصادی شهروندان در آن نه شاهد فقرائی «چرک چُرده» و مغموم باشند که از فرط گرسنگی در حال مُردن اند! و نه شاهد اغنیائی بی درد و بی آزرم که از فرط فربهی در حال ترکیدن اند!

جناب رئیس جمهور ـ بیجه را خاطرتان هست!؟
جوانی که همین چند سال پیش در جوار خاتون آباد تهران در فقر لولید و بالید و نهایتاً به اتهام تجاوز و کشتن بیش از 20 کودک بازداشت و محاکمه و اعدام شد.

جناب رئیس جمهور ـ برادر بزرگوار!
خاطرتان هست بیجه که به شهادت روان شناسان برخوردار از هوش و استعدادی بالا بود که متاسفانه بدلیل گرفتاریش در فقر مالی و بالتبع فقر فرهنگی نتوانست استعداد هایش را در مسیری سالم به فعلیت برساند تا در آینده فردی موفق و مثبت و سازنده برای کشورش باشد در مصاحبه با یکی از نشریات چه گفت!؟

گفت یکی از تفریحاتش آن بود که آخر هفته خود را به شمال شهر می رساند و از دیدن آن همه اشرافیت و اعیانیت هم لذت می برد و هم  حسرت می خورد و نهایتاً و کج اندیشانه با نیت انتقام گرفتن از این مناسبات ناسالم و احقاق حق تضییع شده خود دست به آن جنایات زد!

جناب رئیس جمهور ـ فرض وجود دیگر استعدادهائی درخشان و متعدد در کشور که مجدد و با دیدن اینهمه شکاف و تبعیض اجتماعی و مالی مبدل به «بیجه» هائی دیگر شوند! فرص بعیدی نیست.