افراط یا اعتدال در انتخاب نجفي؟
به گزارش پايگاه خبري تحليلي «پارس»، يك كاربر شبكه هاي اجتماعي نوشت:
متاسفانه آقای رئیس جمهور مدعی اعتدال این بار شخصی را که حتی برای وزارت آموزش و پرورش صلاحیت نداشت و نتوانسته بود از مجلس رای اعتماد بیاورد را، به سرپرستی وزارت مهمی چون وزارت علوم، تحقیقات و فناوری منصوب کرد. حرکتی که جز دهن کجی و لجبازی با نمایندگان مردم مشکل است محمل دیگری برای آن بیابیم
نمیدانم چرا خبر را که شنیدم ناخودآگاه یاد این مثل شیرین از حضرت روح الله افتادم:
«من یک مثلی یادم آمد و آن این است که یک بچهای دعا میکرد که معلمش بمیرد، معلم مرد. پدر، این را برد به یک مکتبخانۀ دیگر ـ به اصطلاح سابق ـ . باز دعا کرد معلم بمیرد، مرد. باز پدر او را برد به یک جای دیگر؛ مکتب دیگر. به این پسر گفتند که دعا کن پدرت بمیرد والاّ این معلم بمیرد یک معلم دیگر هم هست....» (صحیفه ی امام - جلد 13)
خلاصه تا ریشه ی افراط در آب است امید ثمر افراط هم هست...
با تغییر وزیر بورسیه ها ماست مالی نمی شود نجفی یا هر کس دیگر باید این تخلف پی گیری شود