دو نکته از گزارش شورای نگهبان درباره انتخابات۹۲

دو مورد جالب در این گزارش که در سال ۸۸ برای اثبات تقلب به آن استناد می شد :

اول :
«نتايج شمارش آرا در برخي از صندوقها به نحوي است كه به نتايج شمارش آراء در آن صندوق در اصطاح “تک رأي” ميگويند. بدين معنا كه صرفاً يک كانديدا رأي آورده است و ساير كانديداها رأي  نياورده اند. لازم به ذكر است كه اولاً تعداد اين صندوقها بسيار اندك است و مجموع آنها در نتيجه كلي انتخابات بی تأثير است. ثانياً: چنين حالتي به خاطر معيار و ملاك رأي دهي در برخي مناطق است كه همه رأي دهندگان به يک صورت و بر اساس نظر متنفذين روستا يا ده (رئيس قوم يا بزرگ قوم و ...) رأي ميدهند. اين امر در اين مناطق غيرقابل اجتناب و امري جاري و عادي است. در انتخابات اخير رياست جمهوري (يازدهم) صندوقهاي تک رأي در ۱۱ شهرستان و در ۹۱ شعبه بوده است. البته با توجه به ميزان اندك آراء صندوقهاي تک رأي نوعاً در نتايج انتخابات خصوصاً در انتخابات رياست جمهوري تأثير زيادي ندارند به نحوي كه در انتخابات مذكور مجموع آراء صندوقهاي تک راي ۱۳۳۱۱ عدد رأي بوده است. لذا صرف وجود صندوقهاي تک رأي به هيچ عنوان نميتواند دليلي بر وقوع تخلف در رأي گيري بوده باشد.»

دوم:
«آراء مشاركت بالاي صد درصد يكي از شبهاتي است كه برخي آن را دليلي بر خدشه وارد بودن بر نظارت شوراي نگهبان بر شمارش آراء دانسته اند. در اين رابطه لازم به توضيح است كه آمار واجدين شرايط در هر حوزه انتخاباتي و كل كشور توسط سازمان ثبت احوال اعلام ميشود. آماري كه اين سازمان ارائه ميدهد آمار ساكنان ثابت در هر منطقه است كه محل زندگي، اشتغال و احتمالاً تولد آنان در آن منطقه ثبت شده است. لذا اين آمار با تعداد افرادي كه در آن منطقه حضور واقعي دارند متفاوت است. در واقع برخي مناطق به خاطر عوامل مقطعي، داراي آمار لحظه اي هستند و نه آمار ثابت ساكنان. عوامل موقت مانند مهاجرتهاي شغلي و كارگري، مهاجرتهاي گردشگري، مهاجرتهاي علمي (دانشجو بودن)، مهاجرتهاي فصلي و ... آمار اين مناطق را غيرثابت و لحظه اي قرار ميدهد. لذا آماري كه ميتواند معيار و ملاك براي ارزيابي صحت نظارت شوراي نگهبان قرار بگيرد، تطبيق آمار همه افراد شركت كننده در انتخابات (اعلام شده توسط عوامل نظارتي شوراي نگهبان) با آمار ثبت احوال نسبت به همه افراد واجد شرايط ميباشد. به عنوان نمونه، در انتخابات دوره يازدهم رياست جمهوري در ۱۱ شهرستان آمار رأيی دهندگان بيش از صد درصد بود. مجموع اين شهرستانها نزديک به يک ميليون و ۱۱۶ هزار نفر جمعيت دارند درحالي كه ۱ ميليون و نهصد و سي و چهار هزار نفر در آنجا رأي داده بودند كه در بسياري از آنها در همه ادوار انتخابات بيش از صد درصد مشاركت ثبت شده است.»

 لینک گزارش
مورد دوم زمانی جالب تر می نماید که توجه کنیم تنها کمتر از ۳۰۰ هزار رای روحانی باعث شد تا انتخابات به دور دوم کشیده نشود