آمریکا چگونه ۲۵% الکتریسیته هسته‌ای خود را از اورانیوم روسیه تهیه کرد؟
به گزارش پايگاه خبري تحليلي «پارس»- پروفسور گراهام آلیسون بنیانگذار و رئیس «دانشکده‌ی حکومتداری جان اف. کندی» دانشگاه هاروراد در سال‌های ۱۹۷۷ تا ۱۹۸۹ در پاسخ به اين پرسش كه «به طور کلی آیا تحقیقات انجام شده در مرکز شما، تاثیر لازم را بر روی دولت برجای گذاشته است؟ آیا دولت از نتایج تحقیقات شما استفاده می‌کند؟» مي گويد:
در مورد یکی از بزرگترین موفقیت‌های مرکز «بلفر»* باید به پروژه‌ی خلع سلاح هسته‌ای کشورهای تازه استقلال یافته‌ی اتحاد جماهیر شوروی اشاره کنم.
ما از همان جنگ سرد می‌دانستیم که آینده‌ی هسته‌ای، آینده‌ای بسیار خطرناک است. ما همیشه از خود می‌پرسیدیم که این آرسنال هسته‌ای، درصورت ادامه‌دار شدن، منجر به چه اتفاقاتی خواهد شد؟
از همین رو به مطالعه بر روی این موضوع پرداختیم. پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و با توجه به اینکه کلاهک‌ها و سلاح‌های هسته‌ای زیادی در کشورهای بلوک شرق نظیر اوکراین، قزاقستان، و بلاروس باقی مانده بود، مطالعات ما به این موضوع معطوف شد که آمریکا و روسیه چگونه باید در مورد سلاح‌های هسته‌ای به توافق دست یابند. در سال ۱۹۹۳ و پس از اینکه کلینتون به ریاست جمهوری رسید و پس از اینکه یکی از افراد ما مشاور او شد، ما با برنامه‌ی خود که نتایج مطالعات قبلی‌مان بود وارد میدان شدیم. ما موفق شدیم با برنامه‌ای که ارائه دادیم بیش از ۱۲۰۰۰ سلاح هسته‌ای تاکتیکی را به روسیه بازگردانیم و بیش از 4000 کلاهک هسته‌ای را ـ که به سمت ایالات متحده نشانه رفته شده بود ـ با یک ایده‌ی علمی از وضعیت تهدید خارج کنیم.
راه حل ما این بود که اورانیوم موجود در این کلاهک‌ها به اورانیوم درصد پایین‌تری تبدیل شده و برای تولید الکتریسیته به‌کار رود. جالب است بدانید در آن سالها، حدود ۲۵ درصد از الکتریسیته‌ی هسته‌ای ایالات متحده از همان سوخت‌ها حاصل شد: این مثال، یک نمونه ایده‌آل برای درک این موضوع است که چگونه میشود یک ایده‌ی کاملا علمی را به یک ایده‌ی سیاستگذاری تبدیل کرد.
* Belfer Center for Science and International Affairs
منبع:
http://belfercenter.ksg.harvard.edu
از صفحه اجتماعي توحيد عزيزي
ارسال نظر