پيشنهاد همكاري ايران و آمريكا چند هدف همزمان را دنبال مي‌كند. نخست آنكه مي‌تواند بر نقش آمريكا در شكل گيري گروه‌هاي تروريستي و افراطي در منطقه و اينكه آمريكا، خود عامل همه ناامني‌هاي بوجود آمده در جهان اسلام است، خط بطلان كشيده و مقامات آمريكايي را به عنوان منجي و منادي صلح و مقابله با تروريسم در كنار ايران قرار دهد.

ديگر آنكه قرار گرفتن ايران در كنار آمريكا درحالي كه مردم عراق آمريكا را اشغالگر مي‌دانند و سابقه‌اي جز تجاوزگري براي آمريكا سراغ ندارند،‌ صرفاً با هدف كسب مشروعيت براي آمريكا كاربرد دارد.
و سوم اينكه آمريكا قصد دارد تهران را وارد يك بازي نظامي در عراق كند كه خود تابحال بازنده آن بوده و سعي دارد با كمك جمهوري اسلامي ايران و مقبوليت آن در ميان مردم عراق، اقدام به بازسازي چهره منفور و مخدوش خود نمايد. ضمناً آنچه دولتمردان آمريكائي از آن تحت عنوان "نقش سازنده ايران" ياد مي‌كنند، در واقع مطالباتي است كه آنها از ايران در جهت پيروي سياست‌هاي آمريكا در عراق دارند، انتظاري كه فقط در چارچوب زياده‌خواهي‌هاي سران كاخ سفيد قابل توجيه است و با هيچيك از موازين منطبق نيست.