به گزارش پارس به نقل از کیهان، « توافق نهائی ایران و ۱+۵ می بایست در برگیرنده محدودیت ها و اقدامات شفاف ساز به منظور حصول اطمینان از ماهیت صلح آمیز برنامه هسته ای ایران باشد و در مقابل منجر به برداشته شدن کامل همه تحریم های شورای امنیت سازمان ملل و نیز تحریم های چندجانبه و یک جانبه ای شود که علیه ایران وضع شده است. »


وبسایت بی بی سی فارسی با انتشار تحلیلی به قلم شهیر شهیدثالث (تحلیلگر مقیم کانادا و همکار رسانه های اصلاح طلب) نوشت: توافق ژنو نتایج بعضاً مهم به همراه دارد. نخست آنکه شکست مذاکرات می توانست به سرعت موقعیت حسن روحانی را در داخل تضعیف کند و زمینه ساز بازگشت سیاست های رادیکال ۸ سال گذشته شود. گزارشی در نیویورک تایمز منتشر شده که حاکی است که اوباما و دستیاران وی اینگونه استدلال می کردند که باید محملی برای ادعای پیروزی در اختیار حسن روحانی و جواد ظریف قرار داد که بتوانند برای رسیدن به یک توافق دائمی دوباره به میز مذاکره بازگردند. (! )


نویسنده ادامه می دهد: جان کری ادعا می کند که موضوع کلیدی حق غنی سازی اورانیوم ایران در این توافقنامه به رسمیت شناخته نشده است، اما جواد ظریف این ادعا را رد می کند. ظریف در کنفرانس خبری ای که بلافاصله پس از اعلام خبر توافق صورت گرفت تاکید کرد که در این توافقنامه، حداقل در دو مورد، حق غنی سازی اورانیوم توسط ایران مورد تایید قرار گرفته است. ظاهراً اشاره وی یکی به بخش مقدمه است که می گوید « راه حل جامع (و نهایی) ، در برگیرنده یک برنامه غنی سازی مورد توافق دو طرف است» و دیگری به بخش انتهایی که بر « یک برنامه غنی سازی مورد توافق دو طرف با در نظر گرفتن معیارهای منطبق بر نیازمندی های عملی… » به عنوان بخشی از راه حل نهایی تاکید دارد.


در ادامه این تحلیل آمده است: در هر صورت تیم روحانی-ظریف قادر است ادعا کند که توافقنامه ژنو، حق غنی سازی ایران را که عمده ترین بخش منازعه آن کشور و غرب بر سر مسئله هسته ای بود، « به نوعی» به رسمیت شناخته است.