روزگار همسر علی معلم بعد از او

روحت شاد علی جان معلم که رفتن ات زخمی را بر روح وقلب نهاده است که هیچ مرهمی درمان نخواهد کرد همه انسان ها ممکن است روزی با آنچه تصورش را نداشتند روبرو شوند مانند حادثه غیر منتظره وغیر قابل باور زندگی من یعنی مرگ نابهنگام همسر وهمکارم علی معلم. اما آنچه آن دوران سخت را قابل تحمل برای زندگی وتداوم کار پر مسئولیت من کرد در وهله اول تربیت پدر ومادری بود که به من آموخته بودند در چنین مواقعی اگر نتوانم با عقل ودرایت مدیریت کنم کیان خانواده ام از دست خواهد رفت واکنون فرزندانم نیازمند مادری پر قدرت تر از پیش هستند خوشبختانه پسر بزرگم هم نشان داد درکار وپشتکار همچون پدر ومادرش وحتی گاهی پرانرژی تر از پدر ومادر گام های رو به جلو برمی دار د وکنار ‌من وبرادر کوچک اش مقتدرانه ایستاد ناگفته نماند دراین راه پر فرازونشیب خیلی ها هم فقط کنار ما بدنبال بدست آوردن اسم ومقام وفرافکنی ودروغ پردازی برای بالا رفتن از نردبان آشفتگی احوال وحال ما بودند غافل از اینکه ماه پشت ابر هیچگاه پنهان نخواهد ماند من وفرزندانم نه تنها انرژی زیادی را صرف درست انجام دادن کارها می کردیم بلکه در محیط کار باید طوری به انجام امور می پرداختیم که جاه طلبان وزیاده خواهان چه در کادر اداری نشریه چه در کادر اجرایی جشن موجب بهم ریزی امور نشوند در تمام این سالها که حدودبیست وهفت سال از عمر مجله ونوزده جشن حافظ می گذرد گام به گام کنار همسرم علی معلم وفرزندم امید معلم بودم هرگز بدنبال شو آنچه نیستم نبودم آنها وظایف خودشان را داشته اند من هم وظیفه خودم را تنها کاری که کردم درجهت تقویت آنچه بلد بوده ام است هرگز دوست نداشتم جا ومقامی که متعلق بمن نیست را اشغال کنم به همین جهت امروز از آنچه دارم وبدست آوردم راضی هستم وشب ها با خیال راحت سر بر بالین می گذارم فرا فکنی وبزرگ نمایی عده ای خاص را سعی کرده ام به دیده اغماض بنگرم که زمان خود بزرگ ترین گواه برای راستی آزمایی انسان هاست همیشه در این راه هرچه جلوتر رفتم به شناخت بیشتری از فضای اطرافم واطرافیانم رسیدم وچقدر خرسندم در فضایی بزرگ شدم که می توانم ببخشم وبگذرم که جهان درگردش اراده نیرویی فراتر از انسان است