بابک جهانبخش در حال داد و ستد زندگی!

کاش یه مغازه بود

آدم می رفت می گفت

بی زحمت یه «خیال خوش» می خوام

ببخشید این «خنده های از ته دل» چندن؟

این «آرامشا» لحظه ای چند ؟

این «بی خیالیا» که ‌میپاشن رو‌ زندگی مشتی چندن ؟

از این «روزایی که بی‌ بغضن» دارین ؟

از این‌ «سالهای بی رنج» اندازه‌ دل ما دارین ؟!

این «شادیا» دوام دارن ؟!

نه ...

کاش یه جایی‌ بود میشد رفت و‌ بگی آقا یه «زندگی» می خوام

بی زحمت جنسش خوب‌ باشه ...