نیوشا ضیغمی؛ از خط قرمزها در تلویزیون تا ظاهر مردانه در هشتگ
گرچه قاطبه آثاری که در آن بازی کرده است رگه هایی کمدی و فانتزی داشته اما او کارنامه نسبتا متفاوتی دارد.
از استارت بازیگری اش با سریال تاریخی «در چشم باد» تا درام هایی چون «پرتقال خونی»، «حس پنهان»، «شوریده» و یا حتی نقش کاملا متفاوتش در سریال «راستش را بگو»!
نیوشا ضیغمی یکی از کم حاشیه ترین بازیگران سینما، این روزها فیلم کمدی «هشتگ» را روی پرده دارد؛ فیلمی که ظاهری جدید را از ضیغمی رونمایی کرده است آن هم ضیغمی در نقش یک پیرمرد! روزنامه صبا به بهانه اکران این فیلم با ضیغمی به گفت وگو نشسته که در ادامه صحبت های این بازیگر را می خوانید.
** در وهله اول زمانی که فیلمنامه «هشتگ» را خواندم این بخش تغییر شخصیت یک زن به مرد برایم جذاب بود از سویی دیگر به عنوان بازیگر این فضا برایم جدید و غیرقابل لمس بود و هیچ تصوری نسبت به نتیجه آن و آنچه پیش خواهد آمد نداشتم، برای من که هیچ وجه مردانه ای در وجودم ندارم پذیرش این نقش یک ریسک به حساب می آمد. اما نکته ای باعث شد تا قانع شوم و این نقش را بپذیرم.
** ببیننده قرار نیست باور کند من یک مرد هستم و به این مسئله اشراف دارد که یک زن خودش را جای یک مرد جا می زند به این نتیجه رسیدم این اتفاق لطمه ای به من به عنوان بازیگر و یا خود فیلم نمی زند. اگر فضای فیلم رئال بود قطعا ایفای نقش یک مرد را قبول نمی کردم ولی به هر حال این فیلم یک شانس و تجربه جالب برایم بود و باتوجه به این که فیلم فضای فانتزی دارد جا داشت که این کار را انجام بدهم و تجربه شیرینی را هم رقم زد.
* به سبب زمان قالب گیری تا زمان اجرا گریم طولانی به حساب می آمد و اصلا راحت نبود اما چون انتخاب کرده بودم که این کار را انجام دهم حتی با وجود زمان طولانی و سختی ها از آن لذت بردم. وقتی انتخاب می کنی کار را انجام دهی باید پای همه چیز آن بایستی.
** تهیه کنندگی خیلی تجربه جذابی است اما به هر حال حواشی آن زمان بسیار آزاردهنده بود، دوست دارم مجددا آن را تجربه کنم ولی کمی بعدتر!
** در هالیوود و یا بالیوود برای ستاره سازی تلاش بسیاری می شود اما ما سینمای ستاره سازی نداریم و پشت پرده سینما چنین اتفاقی جذابیت ندارد، نمی خواهند و یا هر چیز دیگر! اساسا حتی اگر کسی هم به این سمت و سو برود یا با او موافقت نمی کنند و یا حتی آن را سرکوب می کنند.
البته ما نمی توانیم سلیقه مردم را تغییر دهیم درنهایت مخاطب دوست دارد بازیگر ستاره داشته باشد. به نظرم در سینمای ایران تجمیع چند اتفاق سبب می شود یک فیلم موفق شود: فیلمنامه جذاب، کست خوب و شرایط اکران مناسب. ما بهترین فیلم را هم بسازیم اگر نتوانیم در شرایط خوب آن را اکران کنیم هیچ فایده ای ندارد.
** برخی خط قرمز ها و محدودیت در تلویزیون وجود دارد که برای بازیگر اذیت کننده است، فارغ از این من بین سینما، تئاتر و تلویزیون خیلی خط نمی کشم و نمی گویم من فقط بازیگر سینما یا تلویزیون هستم چون بازیگر، بازیگر است. کار خوب می تواند بازیگر را مجاب کند که در چه مدیومی فعالیت کند اما در این بین پیشنهاد جذابی نداشتم که به خودم بگویم یک سال سینما کار نمی کنم و می روم سر این سریال و خروجی آن می ارزد که مدتی در سینما کار نکنم چون به هر حال بازی در سریال زمان زیادی را مطالبه می کند. ما بازیگرانی را داریم که مردم به واسطه نقششان آن ها را می شناسند و اتفاقا در تلویزیون بودند.
** امیدوارم تلویزیون باز هم به دوران اوج خودش برگردد همان زمان که سریال «در چشم باد» پخش می شد. به جرأت می توانم بگویم این سریال چند پله از کارهای سینمایی بالاتر بود. بازیگر دوست دارد در کار خوب بازی کند حال چه فرقی می کند این کار خوب در سینما باشد یا تلویزیون!
ارسال نظر