کیک شکلاتی با طعم دینامیت!

پایگاه خبری تحلیلی پارس - بر اساس قانونی در ایالات متحده آمریکا درباره ی برجام ، رئیس جمهور آمریکا موظف است در دوره های زمانی مشخص، پایبندی ایران به برجام و تمدید تعلیق تحریم های هسته ای آمریکا علیه ایران را تایید نماید.

در خبرها آمد که رئیس جمهور آمریکا بر خلاف نطق های انتخاباتی خود، برای یک دوره ی زمانی دیگر حکم به تعلیق تحریم های مرتبط با برنامه ی هسته ای کشورمان را صادر کرده است. شاید بتوان این خبر را به عنوان یک خبر خوش تلقی کرد، چرا که آمریکا همچنان به برجام پایبند مانده است و ایران می تواند از منافع برجام بهره مند شود.

اما از این نکته نباید غافل شد که این خبر دو پیوست دیگر هم به همراه خود داشت. اول آنکه رئیس جمهور آمریکا اعلام کرده است اگر برجام طبق نظر او اصلاح نشود این آخرین باری است که حکم به تعلیق تحریم ها می دهد.

از سوی دیگر در خبرها آمده است که ترامپ مدعی شده در این باره نه با طرف ایرانی بلکه تنها با اتحادیه ی اروپا مذاکره خواهد کرد. شاید شنیدن این خبر عجیب باشد اما با توجه به تلاش های انگلیس، فرانسه، آلمان و اتحادیه اروپا در روز پنج شنبه برای متقاعد کردن کاخ سفید برای ماندن در توافق هسته ای در می یابیم که ترامپ این فرصت را به همپیمانان اروپایی خود داده است تا با فشار بر ایران برجام را بیش از پیش به منافع آمریکا در منطقه نزدیک سازند.

پیوست دوم اما جالب تر است. همزمان با تعلیق تحریم های هسته ای ، دولت ایالات متحده لیست جدیدی از تحریم ها را به بهانه ی مسائل موشکی و حقوق بشر منتشر نموده است که در میان اسامی آن، نام رئیس قوه ی قضائیه ی کشورمان نیز به چشم می خورد. چنین اقدام همزمانی در این سطح، پیام روشنی را به تهران مخابره می کند. این حرکت دقیقا مانند این است که شما برای یک نفر کیک تولدی ارسال کنید و به جای شمع یک دینامیت را روی آن روشن کرده باشید.

آمریکا تلاش کرد تا در یک حرکت چند جانبه، همزمان با فشردن دست دوستان اروپایی خود و احترام به تلاش های آنان برای حفظ برجام در طی روز های گذشته، موضع خصمانه اش علیه کشور ما را حفظ نماید. در واقع او به دوستان اروپایی خود این فرصت و ماموریت را داد تا طی 120 روز آینده به تنهایی و بدون کمک آمریکا، ایران را متقاعد سازند تا در مسائل منطقه ای، موشکی و حقوق بشر-برنامه هایی موسوم به برجام 2 و 3و...- دست از استقلال رای خود برداشته و رفتار خود را در قبال سیاست های توسعه طلبانه ی آمریکا در منطقه ی غرب آسیا تغییر دهد.  

حالا این تهران است که باید درباره ی کیک تولدی تصمیم بگیرد که همراه با یک دینامیت روشن به او تقدیم شده است. می توانیم دل به شکلات های روی کیک ببندیم و 120 روز آینده را صرف تماشای شکل گرفتن برجام های تحمیلی بعدی نماییم یا آنکه تجربه را چراغ راه آینده سازیم و به فکر چاره ای برای زیاده خواهی های پسابرجامی آمریکا باشیم.