سیاست خارجی ترامپ از چه الگویی پیروی می‌کند؟

وقتی که نزدیک به دو ماه پیش ترامپ نام‌های مشاورین خود در حوزه امنیت ملی و سیاست خارجی را معرفی کرد، جمهوری‌خواهان شروع به خاراندن سرشان کردند. چندین نفر از افرادی که ترامپ در زمان بازدید از روزنامه واشنگتن‌پست بیان داشت کاملا ناشناخته هستند و برخی دیگر شهرت چندان خوبی در میان جمهوری‌خواهان ندارند.

یکی از این افراد حضور  در یکی از کنفرانس‌های شبیه‌سازی دیپلماتیک سازمان ملل را در صفحه لینکداین (LinkrdIn) جزو رزومه‌ کاری‌اش برشمرده و دیگری استراتژی رسمی امنیت ملی باراک اوباما را با سندی درباره برده‌داری که در سال 1850 تدوین شد، مقایسه کرده است.

فهرست دونالد ترامپ به عنوان نامزدی که تهدید کرد ورود مسلمانان به آمریکا را «تا زمانی که بدانیم اوضاع از چه قرار است» ممنوع کند شامل دو تحلیلگر خاورمیانه است که شریعت اسلامی را در داخل آمریکا به عنوان یک تهدید عمیق می‌پندارند - در حالیکه بسیاری از محافظه‌کاران جمهوری‌خواه این مسأله را یک دغدغه حاشیه‌ای قلمداد می‌کنند.

یکی از این افراد ولید فارس (Walid Phares)، کارشناس ارشد سابق در مؤسسه نئومحافظه‌کار «بنیاد دفاع از دموکراسی‌ها» است که در سال 2012 مشاوره کمپین انتخاباتی میت رامنی را در حوزه خاورمیانه بر عهده داشت. فارس هشدار داده است که مسلمانان آمریکا قصد دارند قوانین شریعت را در این کشور ترویج دهند. فارس در سال 2012 ادعا کرد «برخی مشاورین و کارشناسان در این دولت [اوباما] وجود دارند که با اخوان‌المسلمین همکاری دارند» تا سیاست خارجی آمریکا را تحت تأثیر قرار دارند.

فارس لبنانی‌الاصل به دلیل عضویت در یک گروه شبه‌نظامی مسیحی که در جنگ داخلی لبنان مرتکب کشتار شده بود، نیز جنجال‌برانگیز شده بود. فارس گفته است که عضو شاخه سیاسی این گروه بوده و با اقدامات خشونت‌آمیز به صورت مستقیم مرتبط نبوده.

یکی دیگر از مشاورین ترامپ در حوزه اسلام جوزف اشمیتز،‌ بازرس کل سابق پنتاگون، است که دارای پیویندهایی با مرکز خط‌مشی امنیتی است. رئیس این مرکز فرانک گافنی می‌باشد که اظهارات جنجالی‌اش درباره مسلمان - شامل ادعای اینکه باراک اوباما احتمالا مسلمانان است - زمانی که تد کروز وی را به عنوان مشاور سیاست خارجی برگزید، مسأله ساز شد. اشمیتز، از نیروهای ذخیره دریایی و از شرکای سابق شرکت حقوق پاتون باگز در واشنگتن، در سال 2010 یکی از مؤلفین گزارشی با عنوان «شریعت: تهدیدی برای آمریکا» بود.

روزنامه لوس‌آنجلس‌تایمز در سال 2005 تحقیقی درباره اشمیتز انجام داده و نوشت:

اشمیتز تحقیقات درباره مقامات ارشد دولت بوش را دچار اخلال یا متوقف کرد، اموال دولتی را صرف کارهای شخصی کرده و هدایایی را پذیرفته که احتمالا نقض قوانین و دستورالعمل‌های اخلاقی بوده است.

دو نفر از پنج نفری که ترامپ به عنوان مشاورینش نام برد دارای پیش‌زمینه فعالیت در بخش خصوصی هستند. یکی از این افراد جرج پاپادوپولوس، فارغ‌التحصیل سال 2009 و یک وکیل حوزه انرژی، است. پاپادوپولوس در صفحه‌اش در لینکداین حضور در کنفرانس شبیه‌سازی دیپلماتیک سازمان ملل در ژنو را به عنوان یکی از تجربیات کاری‌اش برشمرده، اقدامی که تمسخر رسانه‌های آمریکایی را در پی داشت.

لس‌آنجلس‌تایمز می‌نویسد هیچ یک از کارشناسان حوزه انرژی در لندن، واشنگتن یا نیویورک این وکیل حوزه انرژی بین‌المللی را که یکی از مشاورین سیاست خارجی ترامپ است نمی‌شناختند.

اثر چندانی از پاپادوپولوس در حوزه نوشتاری در دست نیست. وی یک مقاله برای روزنامه اسرائیلی هاآرتص نوشته و سه مقاله نیز برای آروتزشوا، یک وب‌سایت اسرائیلی،‌ به نگارش درآورده است. تمام مطالب وی در این مقالات را می‌توان در جمله زیر خلاصه کرد:

اسرائیل باید از گاز طبیعی که در سواحل شرق مدیترانه یافته استفاده کند تا پلی گازی با یونان و قبرس ایجاد کند - و معامله با ترکیه را به هر هزینه‌ای شده کنار گذارد.

یکی دیگر از مشاورین بخش خصوصی ترامپ فردی به نام کارتر پیج است. زندگی‌نامه آنلاین پیج می‌گوید وی یک بانکدار سرمایه‌گذاری و مشاور سابق انرژی جهانی بوده که از آکادمی نیروی دریایی آمریکا فارغ‌التحصیل شده است. اظهارات دوستانه ترامپ درباره ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، یکی از شاخصه‌های سیاست خارجی وی در برابر دیگر نامزدها بود و در همین حوزه است که نام پیج مطرح می‌شود. وی آمریکا را به دلیل «اقدامات نادرست و تحریک‌کننده» در قبال روسیه سرزنش کرده است.

پیج، که برای شرکت مریل‌لینچ در مسکو کار کرده است، ویکتوریا نولاند، مقام ارشد وزارت خارجه آمریکا در حوزه اوکراین و روسیه، را متهم کرده عامل «برانگیختن» انقلابی بوده که منجر به برکناری دولت اوکراین در سال 2014 شد. ادعایی که به شدت توسط دولت اوباما رد می‌شود.

پیج همچنین سند استراتژی امنیت ملی دولت اوباما در سال 2015 را با سندی متعلق به سال 1850 درباره چگونگی مدیریت برده‌ها مقایسه کرده بود.

ترامپ در 1 مارس جف سشنز،‌ سناتور جمهوری‌خواه از ایالت آلاباما، را به عنوان مشاور اصلی‌اش در حوزه امنیت ملی و رئیس کمیته مشورتی امنیتی ملی معرفی کرد. سشنز یک پروتسنان آوانجلیکال محافظه‌کار است. وی به مانند ترامپ مخالف مهاجرت مسلماان به آمریکا بوده و عموما به داشتن دیدگاه‌هایی سختگیرانه درباره مهاجرت شهرت دارد. سشنز یکی از اعضای کمیته نیروهای مسلح سنا بوده و به عنوان یکی از شاهین‌های جمهوری‌خواه شناخته می‌شود.

با این حال، سشنز کاملا با نئومحافظه‌کاران و خط‌مشی آنها برای اشاعه دموکراسی در خاورمیانه و سرنگون‌ کردن حکومت‌های این منطقه مخالف است. وی معتقد است که این استراتژی مداخله گرایانه به آمریکا آسیب زده و در راستای منافع آن قرار ندارد. وی در یک کنفرانس خبری اعلام کرد که اکنون زمان مقدار مناسبی از واقع‌گرایی در سیاست خارجی آمریکا است.

سشنز را نمی‌توان یکی از افرادی دانست که دیدگاه مثبتی نسبت به روسیه دارد. پس از اینکه کریمه در سال 2014 به روسیه الحاق شد، وی خواهان اتخاذ تحریم‌های سخت ضد روسیه شده و از آمریکا خواست تا به دلیل آنچه روند تهاجمی ولادیمیر پوتین در اوکراین و جاهای دیگر می‌نامید «طعم درد»‌ را به روسیه بچشاند. این سناتور از طرف دیگر مخالف هر گونه مناقشه نظامی با روسیه بوده و پس از پیوستن به تیم ترامپ حتی خواهان گفتگو با روس‌ها نیز شده است.

علاوه بر این، سشنز معتقد است که کشورهای اروپایی باید حول محور آمریکا متحد شده و با قدرت گرفتن روسیه و چین مقابله کنند. وی با حضور کشورهای اروپایی در پروژه‌های چین به مانند سرمایه‌گذاری‌های زیرساختی بانک توسعه آسیا مخالفت می‌کند.

وی در اموری چون روابط با رژیم صهیونیستی و موضعش در قبال توافق هسته‌ای ایران تفاوتی با سایر جمهوری‌خواهان ندارد. وی مخالف «توافق هسته‌ای» با تهران بوده و می‌گوید این توافق تأثیر منفی بر امنیت اسرائیل خواهد گذاشت.