ادامه راه خودکفایی تولید و صادرات بنزین در دولت یازدهم

به گزارش پارس به نقل از تسنیم، صنعت پالایش و پخش فرآورده های نفتی ایران همواره صنعتی با ارزش برای ایران بوده چرا که علاوه بر خودکفایی در تأمین نیاز مصرفی کشور، صنعتی ارزش آفرین نسبت به خام فروشی نفت و گاز کشور بوده است.

سوخت از نیازهای اصلی زندگی امروز مردم جهان است و توسعه صنعت پالایش و پخش فرآورده های نفتی نیز با محوریت همین نیاز صورت می گیرد.

ظرفیت پالایشی پالایشگاه های نفت خام کشور هم اکنون یک میلیون و ۸۵۰ هزار بشکه در روز است که طبق برنامه پنجم توسعه باید تا پایان سال ۹۴ به ۲ میلیون و ۳۸۰ هزار بشکه در روز برسد.
برای دستیابی به این افزایش ظرفیت پروژه های توسعه ای در هر ۹ پالایشگاه موجود کشور تعریف شده که بخشی از آن به بهره برداری رسیده، بخشی تا پایان دولت دهم در قالب طرح های مهرماندگار به بهره برداری می رسد و بخشی نیز به دولت یازدهم موکول می شود.

البته طرح های فعلی توسعه ای جوابگوی اهداف برنامه پنجم توسعه نیست و مطمئنا در دولت یازدهم مدیران نفتی باید روی افزایش کمی و کیفی ظرفیت پالایش نفت خام کشور تمرکز کنند چرا که این بخش کلید رهایی از معضل خام فروشی نفت است.

علاوه بر طرح های توسعه ای، ساخت پالایشگاههای جدید نیز چندسالی است که در این صنعت مطرح شده اما کندی تخصیص بودجه و کندی اجرا، بهره برداری از پالایشگاههای جدید را به دولت یازدهم می رساند.
طول خطوط لوله انتقال نفت و فرآورده های نفتی کشور که اکنون در مرز ۱۴ هزار کیلومتر است باید تا پایان سال ۹۴ به بیش از ۱۶ هزار و ۳۰۰ کیلومتر برسد. تاکنون طرح هایی در این خصوص کلید خورده و طرح های متعددی نیز در انتظار جذب سرمایه است. علاوه بر مدیریت این طرح ها در اولویت بخشی بودجه، آغاز پروژه های جدید احداث خطوط انتقال در دولت آینده اجتناب ناپذیر است.

تولید بنزین کشور که هم اکنون در صنعت پالایش نفت (بدون احتساب تولید پتروشیمی ها) در مرز ۶۰ میلیون لیتری است باید تا پایان سال ۹۴ به ۱۳۱ میلیون و ۶۰۰ هزار لیتر در روز برسد. این افزایش تولید از برنامه هایی است که تحقق آن حتی در صورت برنامه ریزی مدون تا حدودی دست یافتنی به نظر نمی رسد اما با توجه به افزایش مصرف بنزین در داخل کشور، تثبیت خودکفایی در تأمین بنزین داخلی و حتی پیوستن به جمع صادرکنندگان بنزین جهان، حرکت به سمت تحقق این برنامه ضروری است.

افزایش تولید دیگر فرآورده های نفتی نیز که در طول برنامه پنجم توسعه هدفگذاری شده همانند افزایش تولید بنزین نیازمند توسعه پالایشگاههای موجود و احداث پالایشگاههای جدید در دولت آینده است.
ظرفیت مخازن ذخیره سازی فرآورده های نفتی باید تا پایان برنامه پنجم توسعه به ۱۴ میلیارد و ۵۰۰ میلیون لیتر برسد که نسبت به ظرفیت امروز کشور، بیش از ۲ میلیارد لیتر افزایش ظرفیت مخازن را در دولت یازدهم باید محقق کنیم.

پخش فرآورده های نفتی نیز بخشی مهم در مصرف داخلی فرآورده های نفتی است. هم اکنون تعداد جایگاههای عرضه بنزین و گازوئیل در سراسر کشور ۳ هزار و ۳۰ جایگاه و تعداد جایگاههای عرضه CNG به ۲ هزار و ۱۱ جایگاه می رسد که با توجه به تعداد وسائل نقلیه ای که روزانه در سطح کشور تردد می کنند، کافی نیست.

از سوی دیگر در بخش عرضه، چالش هایی چون نارضایتی جایگاهداران از نظام تعیین کارمزدها و متناسب نبودن خدمات برخی جایگاههای عرضه سوخت وجود دارد که بررسی و رفع این چالش ها با توجه به قرارگیری در ۳ ماهه پایانی دولت فعلی به دولت یازدهم کشیده می شود.

در مجموع صنعت پالایش و پخش فرآورده های نفتی ایران که انرژی عمده اش در دولت های نهم و دهم با سهمیه بندی سوخت، توزیع کارت هوشمند و اجرای هدفمندی در بخش عرضه مصرف شد و با عدم بهره برداری از حتی یک پالایشگاه جدید و تأخیر در بهره برداری از طرح های توسعه ای، عملکرد قابل توجهی در بخش پالایش نداشت، نیازمند تدوین برنامه هایی اجرایی در دولت یازدهم به منظور جبران تمامی عقب ماندگی هاست.