دل صنعت خودرو با کدام کاندیداهاست؟

به گزارش پارس به نقل از دنیای اقتصاد: اهمیت رییس جمهور بعدی ایران برای خودروسازان و قطعه سازان از آن جهت است که این دو صنعت در حال حاضر شرایطی بحرانی را پشت سر می گذارند و با مشکلات مختلفی اعم از « کمبود نقدینگی و تسهیلات» ، « تحریم های بین المللی» ، « تورم داخلی» ، « صعود نرخ ارز» و… روبه رو هستند و این مشکلات نه تنها تولید را شدیدا کاهش داده، بلکه قیمت ها را نیز در حدی خارج از تصور بالا برده است.
این اوضاع سخت را بیشتر فعالان صنعت خودرو معلول عملکرد سیاسی و اقتصادی هشت سال گذشته می دانند و معتقدند بهتر شدن و بدتر شدن شرایط را دولت آتی رقم خواهد زد. به اعتقاد آنها، میهمان بعدی پاستور هر که باشد، سیاست ها و برنامه هایش به خصوص در دو حوزه مهم « سیاست خارجه» و « اقتصاد» ، بسیار بر آینده « جاده مخصوص» اثرگذار خواهد بود و می تواند حکم مرگ و زندگی خودروسازان و قطعه سازان را امضا کند. اینکه چرا « سیاست خارجه» و « اقتصاد» به عنوان دو مشخصه اصلی در اصلح بودن و نبودن کاندیداها، در ذهن زنجیره صنعت خودرو نقش بسته، به دلیل تاثیرپذیری زیاد شرایط فعلی این صنعت از سیاست و اقتصاد است. نگاهی کلی به اوضاع صنایع خودرو و قطعه کشور از اوضاع نابسامان آنها حکایت دارد، به نحوی که کاهش تولید حدودا ۷۰ درصدی خودرو، تعطیلی برخی واحدهای قطعه سازی و بیکاری هزاران کارگر را باید چراغ قرمز و زنگ خطری برای بزرگ ترین صنعت کشور بعد از نفت، به حساب آورد.
صنعت خودرو ایران که تا همین دو سال پیش بیش از ۵/۱ میلیون دستگاه در سال تولید داشت و سودای تولید سه میلیونی را در سر می پروراند، حال با افت تولید و تیراژ روزانه چندصد دستگاه روزگار می گذراند. در صنعت قطعه نیز اوضاع بهتر از خودروسازی نیست، چه آنکه ده ها واحد تولیدی تعطیل شده و تغییر کاربری داده اند و هزاران کارگر نیز خانه نشین شده اند. از دید فعالان صنعت خودرو و همچنین کارشناسان، سیاست اقتصادی دولت اصلی ترین دلیل بروز مشکلات در جاده مخصوص به شمار می رود، سیاستی که البته ریشه در روابط بین الملل دارد. این رابطه نامناسب که بخشی از آن معلول مناقشه هسته ای ایران با غرب است، تحریم هایی را متوجه اقتصاد کشور کرده که در جای خود اثرات غیرقابل انکاری را بر صنایع کشور به خصوص خودروسازی و قطعه سازی گذاشته است.
نه تنها زنجیره صنعت خودرو بلکه بسیاری از کارشناسان نیز معتقدند بحران جاده مخصوص ناشی از اثری است که سیاست خارجه دولت بر اقتصاد کشور گذاشته و ترکش های آن بر تن صنایع داخلی به خصوص خودروسازی نشسته است.
با این شرایط، حالا همه خودروسازان و قطعه سازان منتظر صبح روز ۲۵ خرداد هستند و اینکه رییس جمهور بعدی چه نسخه ای از سیاست و اقتصاد را برای آنها خواهد پیچید. آن طور که فعالان زنجیره صنعت خودرو می گویند، پشت سر این زنجیره، ظرفیتی حدودا هشت میلیون نفری برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری خوابیده و این « ظرفیت هشت میلیونی» مال کسی است که برنامه بهتر و جامع تری برای بخش صنعت و به خصوص خودروسازی، ارائه بدهد. اینکه کدام یک از هشت کاندیدای موردنظر، برنامه مدون تری برای اقتصاد داشته باشد، کدامیک تولیدمحورتر باشد، کدامیک بتواند روابط سیاسی ایران را با غرب بهبود ببخشد و… ، همه و همه بر مسیر رای چند میلیونی خانواده صنعت خودرو در انتخابات یازدهم تاثیری مهم و تعیین کننده خواهد داشت.
رییس جمهور مطلوب صنعت خودرو کیست؟
اما دل خودروسازان و قطعه سازان با کدام کاندیداها است؟ جاده مخصوصی ها کدام کاندیدا را برای میهمانی چهار ساله در پاستور مناسب تر می دانند؟ رای زنجیره صنعت خودرو به کدام کاندیداهاست؟
برای پاسخ به این پرسش ها به سراغ فعالان و کارشناسان صنعت خودرو رفتیم و از آنها پرسیدیم دلشان با کدام کاندیدا است؟ موضوعی که همه آنها بر آن تاکید می کنند، تولیدمحور بودن رییس جمهور بعدی است، چه آنکه صراحتا می گویند: به کسی رای می دهند که نگاهش به « تولید داخل» ویژه تر بوده و در حل مشکلات و معضلات اقتصادی نیز عملگراتر باشد. فعالان صنعت خودرو همچنین بر سیاست خارجه رییس جمهور بعدی نیز تاکید داشته و معتقدند چون حل مشکل اقتصاد کشور راهکار سیاسی دارد، رییس جمهور آینده باید توانایی بهبود بخشیدن به روابط سیاسی ایران و غرب را داشته باشد. حال بی آنکه نامی از آنها بیاوریم، نگاهی می اندازیم به کاندیداهای موردنظرشان؛
یکی از خودروسازان: « اگر سه میلیون شاغلی که مستقیم و غیر مستقیم در زنجیره صنعت خودرو فعالیت دارند با خانواده هایشان به حساب بیاوریم، حدودا هشت میلیون رای در این زنجیره خوابیده است. رای این زنجیره به کاندیدایی است که بتواند تحریم های داخلی و خارجی صنعت خودرو را بشکند؛ کسی که استراتژی اقتصادی اش « تولیدمحور» باشد و تولید را مبنا قرار دهد نه بازرگانی و واردات را؛ او البته باید بتواند روابط ایران را با کشورهای اروپایی بهبود ببخشد تا از این راه، تحریم ها کمتر شده و اقتصاد تکانی بخورد. به نظر من، آقای « علی اکبر ولایتی» بیش از سایر کاندیداها به مشخصه های مدنظر فعالان صنعت خودرو نزدیک است و پس از او نیز آقای « حسن روحانی» ؛ البته آقای « محمدباقر قالیباف» هم گزینه های مناسبی از نظر ماست، اما وی بیشتر در سیاست های داخلی جواب می دهد تا سیاست خارجه.
یکی از مسولان صنعت خودرو: « بنده آقای « روحانی» را گزینه مناسبی می دانم، چون نسبت به سایر کاندیداها معتدل تر است و فراجناحی تر عمل می کند. او از نیروهای کارآمد در دولت خود استفاده خواهد کرد و این موضوع می تواند به کمک صنایع کشور بیاید، کما اینکه در این هشت سال شاهد کنار گذاشتن کارآمدها بودیم و نتیجه اش این شد که می بینید. در بین دیگر کاندیداها آقای « محمدرضا عارف» را هم معتدل می بینم و اولویت دومم است، اما آقای قالیباف را به خاطر اظهارنظرش در مورد خودروهای داخلی که آنها را فرغون خوانده بود، تایید نمی کنم. از دیگران نیز برنامه خاصی برای صنعت و تولید ندیده ام.
یکی از مسسولان صنعت قطعه: « در بین کاندیداها، سیاست آقای « سعید جلیلی» را شبیه سیاست های آقای احمدی نژاد (رییس جمهور فعلی) می بینم، بنابراین گزینه من ایشان نیست. آقای « محسن رضایی» را بد نمی دانم اما بعید است او بتواند در مرحله عمل، هوای صنایع را داشته باشد، هرچند که اقتصادی تر از دیگران صحبت می کند. در مورد آقای « غلامعلی حداد عادل» هم باید بگویم با وجود رفاقت دیرینه ای که با او دارم، بعید است روحیه اش اجازه دهد چندان درگیر مسائل بخش صنعت شود. آقای « محمد غرضی» هم خوب در مورد تولید داخل اظهارنظر می کند، اما در اینکه پای عمل هم بتواند به همین خوبی باشد، تردید دارم. از نظر من، آقای ولایتی بهترین گزینه است، چون آدم معقول تری به شمار می رود و تسلط زیادی در سیاست خارجه دارد. این تسلط بالا می تواند رابطه ما را با سایر کشورها بهبود ببخشد و از مشکلات اقتصادی مان بکاهد.
یکی از مدیران پیشین صنعت خودرو: « به نظر من آقای قالیباف گزینه مناسبی برای جامعه صنعت به شمار می رود چون مثل بولدوزر کار می کند و مدیری اجرایی است. البته آقای روحانی را هم مناسب می دانم، به دلیل آنکه سیاست خارجه ای قوی دارد و می تواند از این راه مشکلات سیاسی و در نتیجه معضلات اقتصادی را نیز بهبود ببخشد. ما خودروسازان می خواهیم کسی رییس جمهور شود که در مسائل سیاسی و اقتصادی از خرد جمعی استفاده کند و عملش عادلانه باشد.
یکی از مسوولان قطعه سازی: « کسی را به عنوان رییس جمهور می خواهیم که صنعت خودرو را پشتیبانی کند و برای نجات آن برنامه داشته باشد. در این بین، آقای رضایی برنامه های اقتصادی ارائه کرده، اما برای صنعت برنامه ای نداده است. آقای غرضی هم ۳۰ سال از صنعت دور بوده و آقای قالیباف هم که ما را فرغون ساز می داند. با این اوصاف، من معتقدم آقایان روحانی و ولایتی بهترین گزینه ها هستند، چون صریح تر در مورد « تولید ملی» اظهارنظر می کنند.
یکی از مدیران پیشین صنعت خودرو: « طبعا هرکس برنامه مدون تری ارائه بدهد و تیمی حرفه ای تر بچیند، بیشتر به درد اقتصاد و صنعت کشور می خورد. هر کدام از این کاندیداها خصوصیات مثبت و منفی خاص خود را دارند؛ مثلا آقای « ولایتی» معتدل است و احتمالا از همه گرایش های سیاسی در دولتش استفاده خواهد کرد و این سبب می شود تنش کمتری به وجود بیاید. یا مثلا آقای « قالیباف» در کارهای اجرایی بسیار توانمند است، اما ما بحث سیاست خارجه و استراتژی را هم داریم که به نظرم آقای « روحانی» در این مورد می تواند کارها را بهتر پیش ببرد. آقای عارف هم همین طور؛ در مورد آقای رضایی هم باید بگویم برنامه های اقتصادی شان خوب است. آقای حداد هم قطعا در مباحث پژوهشی بسیار قوی هستند اما رییس جمهور بعدی باید استراتژی قوی و قدرت اجرایی بالایی داشته باشد. نکته مهم دیگر این است که رییس جمهور بعدی باید کمترین تنش را از خود بروز بدهد و در بین کاندیداها آقای ولایتی از این مشخصه برخوردار است.
یکی از کارشناسان اقتصادی کشور: « من آقایان عارف و روحانی را بهترین گزینه ها برای ریاست جمهوری می دانم، چون توانایی بهبود سیاست خارجه کشور را دارند و این یعنی بهتر شدن وضع اقتصاد. وضع اقتصاد که خوب شود، صنایع از جمله صنعت خودرو نیز از آن منتفع خواهند شد و تولید داخل از شرایط بحرانی امروز بیرون خواهد آمد.
یکی از مدیران مالی صنعت خودرو: « هیچ کدام از این هشت کاندیدا کار اجرایی به خصوص در اقتصاد و صنعت نداشته اند بنابراین بعید است بتوانند برای حل مشکلات کلان بخش صنعت کاری از پیش ببرند. البته در بین آنها، آقای « رضایی» نشان داده که برنامه های اقتصادی برای دولت خود دارد، هرچند باید دید در عمل چه خواهد کرد. ما رییس جمهوری نمی خواهیم که در این شرایط حساس سیاسی و اقتصادی از عرفان و فلسفه صحبت کند، بلکه باید کسی باشد که سیستم پولی کشور را ساماندهی کند. برای ما صنعتی ها، اصلح کسی است که مسیر نقدینگی را مشخص کند، موانع پرداخت تسهیلات بانکی را بردارد، با نظام هماهنگ باشد و گره های تولید را باز کند. نمی خواهم از کاندیدای خاصی نام ببرم، اما به نظر من کلید حل مشکلات صنعت در سیاست های پولی کشور است.