همه چیز درباره اتاق مشترک ایران و چین

به گزارش پارس، به سراغ مجیدرضا حریری، نایب رییس اتاق مشترک ایران و چین رفتیم و نظر او را درباره آغاز راه اندازی این اتاق مشترک، درآمدها و هزینه های این اتاق و عملکرد آن جویا شدیم.
وی در ابتدا با شرحی از نحوه شکل گیری اتاق های مشترک آغاز به سخن کرد و گفت: نحوه شکل گیری اتاق های مشترک به این صورت است که عده ای از علاقه مندان به فعالیت تجاری با یک کشور از اتاق ایران تقاضا می کنند که بین ایران و آن کشور شورای اتاق مشترک تشکیل شود یا این که از نظر سیاسی سران دو کشور یا مقام های تصمیم گیرنده در دو کشور در یک تفاهم نامه تصمیم می گیرند که اتاق مشترک بین دو کشور راه اندازی شود.
او ادامه داد: پس از آن فراخوان اعلام شده و علاقه مندان در قالب هیات موسس برای ایجاد این شوراها اقدام می کنند. در مورد اتاق ایران و چین در سفر رییس جمهور وقت ایران به چین در اواخر سال ۱۹۹۹ میلادی (۱۳۷۸) در طی ملاقاتی با رییس جمهور وقت چین تفاهم شد که اتاق مشترکی در اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران بین ایران و چین تشکیل شود.
حریری با بیان این که پس از این تصمیم گیری فراخوانی داده شد و علاقه مندان به فعالیت در اتاق ایران و چین به عنوان هیات موسس اعلام حضور کردند، تصریح کرد: طی پروسه سه چهار ماهه مجمع عمومی برگزار و بعد از آن نام شورای ایران و چین در هیات مدیره تعیین شد.
نایب رییس اتاق مشترک ایران و چین ادامه داد: هیات موسس در آن زمان یک جمع ۳۵ نفره بود که شناخته شده ترین آن ها عسگراولادی، خانم مستوفی و چنگیزی بودند که همچنان نیز در هیات مدیره اتاق مشترک ایران و چین حضور دارند.
وی با تاکید بر این که در اولین هیات مدیره قرار شد که اداره شورا به دست این افراد باشد، اظهار کرد: بعد از این که یک سال از عمر شورا گذشت به دلیل تقاضای زیادی که برای عضویت در اتاق ایران وچین شده بود و پیشرفتی که این شورا طی یک سال داشت تقاضا شد که شورا به اتاق مشترک تغییر نام یابد.
به گفته نایب رییس اتاق مشترک ایران و چین، مجددا برای اتاق مشترک رای گیری و هیات مدیره انتخاب شد که در آن زمان ۹ نفر به عنوان اعضای هیات مدیره انتخاب شدند. در اولین دوره ای که انتخابات شد در انتخابات به نفع یکی از دوستانی که در حال حاضر از دنیا رفته است عقب نشینی کردم.
وی با بیان این که در انتخابات بازرسان اتاق مشترک به عنوان بازرس انتخاب شد گفت: پس از آن در انتخابات دوم به عنوان نایب رییس به رای داده شد و در حال حاضر نیز سه دوره متوالی عسگراولادی به عنوان رییس اتاق مشترک و من به عنوان نایب رییس منصوب شدیم.
حریری افزود: از اعضای هیات مدیره دوره اول و دوم در اتاق مشترک ایران و چین تنها سه نفر همچنان حضور دارند و آن افراد عبارتند از عسگراولادی، مستوفی و من.
نایب رییس اتاق مشترک ایران و چین در ادامه در باره درآمد ها و هزینه های این اتاق مشترک گفت: اتاق های مشترک صرفا از اعضای اتاق خود حق عضویت سالانه دریافت می کنند که در مورد اتاق ایران و چین یک ورودی ۲۵۰ هزار تومانی و یک حق عضویت سالانه ۲۰۰ هزار تومانی از اعضا گرفته می شود.
وی با بیان این که رقم حق عضویت در ابتدا با ۶۰ هزار تومان آغاز شد و امروز به ۲۰۰ هزار تومان رسید در باره تعداد اعضای این اتاق مشترک توضیح داد: تعداد اعضا به لحاظ عددی نزدیک به ۶۵۰۰ نفر است اما تعدادی که حضور خود در اتاق ایران و چین را تمدید کرده اند بسیار کمتر از این عدد است.
نایب رییس اتاق مشترک ایران و چین خاطرنشان کرد: بیش از نیمی از این تعداد در طول این ۱۲ سال یا عضویت خود را مجددا تمدید نکرده اند یا شرکت های آن ها منحل شده و دیگر کار نمی کنند. ۵۵ تا ۶۰ درصد از کل اعضا تا سال گذشته عضویت خود را تمدید می کردند ولی از نیمه دوم سال قبل تاکنون یک روند عدم تمدید افزایشی داریم که آن هم به دلیل مشکلاتی است که برای تجار و بازرگانان به وجود آمده و همچنین خروج بازرگانان خرده کار از بازار تجاری چین بوده است.
حریری با تاکید بر این که از نظر تعداد اعضایی که معتبر هستند بزرگترین اتاق مشترک اتاق مشترک ایران وچین است، گفت: اگر ما به طور متوسط ۳۰۰۰ عضو داشته باشیم به نرخ امروز ۵۰ تا ۵۵ دلار در سال از اعضا حق عضویت می گیریم. اگر ۳۰۰۰ عضو در اتاق مشترک باشند که هر کدام سالانه ۲۰۰ هزار تومان حق عضویت بدهند رقمی درحدود ۶۰۰ میلیون تومان در سال می شود.
وی ادامه داد: این اتاق نزدیک به ۹ پرسنل دارد و ماهانه حدود ۱۲ میلیون تومان هزینه های جاری اتاق مشترک ایران و چین است.
نایب رئیس اتاق مشترک ایران و چین در پاسخ به این سوال که آیا اتاق ایران از اتاق های مشترک سهم دریافت می کند، اظهار کرد: اتاق ایران از هیچ اتاق مشترکی پول دریافت نمی کند و وظیفه آن نیز کمک به این اتاق ها برای تقویت بنیه آنان است ولی در مقابل این که پولی از اتاق های مشترک دریافت نمی کند کمک مالی نیز برای تقویت اتاق های مشترک انجام نمی دهد.
بر اساس اظهارات حریری از بین اتاق های مشترک تنها اتاق مشترک" ایران و چین" و اتاق" ایران و آلمان" است که از نظر مالی مشکلی ندارند و اتاق ایران وچین بابت برخی از خدماتی که به اعضا می دهد نیز هزینه هایی را از آن ها دریافت می کند.
حریری با تاکید بر این که اگر اتاق مشترک سالانه ۴۰۰ تا ۵۰۰ میلیون تومان درآمد داشته باشد میانگین آن در ماه در حدود ۳۰ تا ۴۰ میلیون تومان می شود، خاطرنشان کرد: این رقم برای سازمانی که ۹ پرسنل دارد رقم چشمگیر و قابل توجهی نیست. بقیه مخارج با تعریف خدماتی که قابل ارائه و درآمد زا است انجام می شود.
ساختمان چهار میلیارد تومانی اتاق ایران و چین خریداری شد
وی همچنین از خرید ساختمان جدید برای اتاق ایران و چین خبر داد و گفت: طی هفته های آینده نیز اتاق ایران وچین در محل جدید خود و ساختمان جدیدی که خریداری کرده است مستقر می شود.
نایب رییس اتاق مشترک ایران و چین گفت: این ساختمان از محل پس انداز اتاق ایران و چین خریداری شده و قیمت آن نزدیک به چهار میلیارد تومان است.
حریری در پاسخ به این سوال که چرا منتظر اتمام ساختمان جدید اتاق ایران نمی شوید اظهار کرد: اگر قرار بود برای ساخت ساختمان جدید اتاق ایران ۱۰ تا ۱۲ سال صبر می کردیم انرژی اتاق مشترک از بین می رفت.
رشد ۳۷ میلیارد دلاری مبادلات ایران و چین
نایب رییس اتاق مشترک ایران و چین با تاکید بر این که عمده ترین وظیفه اتاق های مشترک تسهیل مبادلات تجاری بین دو کشور است، تصریح کرد: از جمله اقدامات ما در طول ۱۲تا۱۳ سال گذشته برگزاری اولین سمینار توسعه روابط تجاری بین ایران و چین بود که این سمینار را در سال ۲۰۰۳ در پکن با حضور ۶۰۰ شرکت چینی برگزار کردیم.
وی ادامه داد: در آن زمان قائم مقام وزیر بازرگانی چین را هم به این سمینار دعوت کردیم که این فرد در حال حاضر وزیر بازرگانی در چین شده است. در آن زمان حجم مبادلات بین ایران و چین در حدود سه میلیارد دلار در سال بود و این درحالی است که الان این مبادلات به مرز ۴۰ میلیارد دلار رسیده است.
به گفته حریری عمده ی این مبادلات به این دلیل بود که روابط ایران و چین از طریق دو دولت بسیار توسعه پیدا کرد، بخشی از آن بزرگ شدن اندازه های اقتصادی چین در دنیا بود و یک مقدار از آن نیز فعالیت های اتاق ایران و چین و سمت دهی فعالیت های تجاری به سمت توسعه مبادلات بین ایران و چین بوده است.
نایب رییس اتاق مشترک ایران و چین گفت: اتاق ایران و چین توانست در سومین سال تاسیس اتاق ایران و چین در ایران نمایشگاه اختصاصی کالاهای چینی را برگزار کنیم که در همان سال حدود پنج میلیارد دلار در آن نمایشگاه قرارداد و تفاهم نامه تجاری بسته شد.
وی با بیان که از نظر چینی های یکی از موفقیت ترین نمایشگاه ها همین نمایشگاه بوده است، خاطر نشان کرد: اتاق ایران و چین در تمام مسیر برگزاری این نمایشگاه، هم شرکت های چینی و هم بازرگانان ایران را هدایت کرده و در نتیجه بازدهی بالایی از این نمایشگاه را شاهد بودیم.
حریری با بیان این که در طول این چند سال فعالیت اتاق مشترک ایران و چین ارتباط با مقام های دولتی، نهادهای عمومی و شرکت های چینی بسیار گسترده شد، اظهار کرد: همچنین با نهادهای عمومی و مقام های تصمیم گیرنده دولتی در ایران در دوره های مختلف یک رابطه منطقی و معقولی را ایجاد کردیم هر سال حداقل سه یا چهار هیات تخصصی را به چین اعزام می کنیم.
نایب رییس اتاق مشترک ایران و چین ادامه داد: تا سال ۲۰۰۷ هیات های عمومی و اقتصادی را برای بازدید از نمایشگاه های چین اعزام می کردیم و از آن سال به بعد با توجه به این که نوع رابطه ایران با چین تغییر کرد و گسترش یافته بود وارد رگه های تخصصی شدیم. بازرگانان در این نمایشگاه ها ارتباط می گرفتند و ما سعی می کردیم علاوه بر این که ایرانی ها را به نمایشگاه های چینی ببریم چینی ها را به نمایشگاه ایران آورده تا تعاملات بین بازرگانان دو کشور را توسعه دهیم.
وی با تاکید بر این که مطالعاتی که روی برنامه های اتاق مشترک ایران و چین داشتیم به ما این آگاهی را داد که دولت چین به دنبال این است که سیاست های اقتصادی خود را از سال ۲۰۱۲ به بعد تغییر داده و به سمت سرمایه گذاری در خارج از کشور حرکت کند، گفت: لذا ما در سمینارهای مناسبتی سرمایه گذاری در ایران و چین شرکت کردیم و توانستیم در سه دوره در نمایشگاه سرمایه گذاری شیامن غرفه ایران را تشکیل دهیم.
سال ۲۰۰۸، آغاز صادرات از ایران به چین
حریری خاطرنشان کرد: غرفه ایران در هر سه دوره جزو غرفه های اول از نظر نظم، انضباط و معرفی پروژه ها انتخاب شد. همچنین طی دو دوره در نمایشگاه سرمایه گذاری پکن با همکاری سازمان سرمایه گذاری شرکت کرده و از سال ۲۰۰۸ تصمیم گرفتیم به صادرات کالا از ایران به چین فکر کنیم.
وی با بیان این که براساس مطالعات متوجه شدیم که قرار است از سال ۲۰۱۲ به بعد در دو مقطع پنج ساله میزان واردات به چین از کشورهای دیگر تا سه برابر افزایش یابد، بیان کرد: از همان زمان ما احساس کردیم که فرصت خوبی برای صادرات از ایران به چین فراهم شده است ولی متاسفانه این خود باوری در صادرکنندگان ایرانی وجود نداشت.
نایب رییس اتاق مشترک ایران و چین گفت: در آن زمان آنچه که از چین وارد می شد کالاهای ساخته شده، تکنولوژی، ماشین آلات و مواد اولیه بوده و ما عمدتا به چین علاوه بر نفت و گاز فروشنده پتروشیمی و مواد معدنی خام بودیم. هر چند در حال حاضر نیز رویه همین است و ما سنگ آهن خام و سنگ های تزئینی نمای ساختمان به چینی ها می فروشیم.
فرش، صنایع دستی و چرم بهترین کالاهای صادراتی
وی با بیان این که فرش، صنایع دستی و چرم سه کالایی بود که می توانست به توسعه صادرات از ایران به چین موفق باشد، اظهار کرد: ولی بازرگانان ایرانی به هیچ وجه فروش فرش ایرانی به چین برایشان قابل درک نبود. به اعتقاد این بازرگانان چین در فروش فرش به جهان رقیب ایران است و چینی ها نقشه فرش های ایرانی را کپی کرده اند.
حریری ادامه داد: برای فروش فرش ایرانی در چین بازاری وجود داشت و ما باید این خودباوری را در صادرکنندگان خود به وجود می آوردیم. این باور وجود نداشت تا زمانی که اکسپو ۲۰۱۰ شانگهای برگزار شد لذا در اکسپو ما با همکاری بابک افقهی، رییس سازمان توسعه تجارت وقت شرایطی را به وجود آوردیم که در بخش تجاری غرفه ایران کالاهای فرهنگی عرضه شود.
نایب رییس اتاق مشترک ایران و چین با تاکید بر این که بعد از تجربه مثبت در فروش کالاهای فرهنگی در چین و به ویژه فرش همه بازرگانان متوجه شدند که می توانند به چین فرش صادر کنند، خاطرنشان کرد: ولی الان تمام بحث ما این است که سازمان های مربوطه به این موضوع که چه کسانی درچین فرش می فروشند نظارت کنند زیرا روند اشتباه فروش فرش چین درحال خراب کردن بازار است.
حریری در این باره ادامه داد: در حال حاضر هر کسی می خواهد هر کالایی را با هر کیفیت و هر نوع شکل عرضه ای در بازارهای چینی به فروش برساند. ما در چین جا انداخته ایم که کالای ایران یک کالای لوکس است و کالاهای لوکس باید در بازاریابی، نحوه فروش، محل فروش و عرضه نیز لوکس عمل کند، ولی متاسفانه سازمان های متولی تشویق کردند که مردم بعد از اکسپوی ۲۰۱۰ فرش ایرانی را بدون سیاست گذاری خاص به فروش برسانند ولی ما معتقد بودیم که فرش ایرانی باید در یک مرکز مشخص و لوکس در یک برند خاص به فروش برسانند.
عمده ترین اقدامات اتاق ایران و چین
به گفته نایب رییس اتاق مشترک ایران و چین در مورد عمده فعالیت های اتاق مشترک ایران و چین می توان گفت که دراین اتاق مشترک شرکت های چینی و ایرانی با هم آشنا می شوند، اعضا در تجارت با چین راهنمایی می شوند و راه های برقراری روابط تجاری را پیش پای اعضا قرار می دهند.
وی با بیان این که یک بخش عمده ای از تجارتی که با کشور چین می شود (رقمی در حدود ۴۰ میلیارد دلار) ناشی از صادرات نفت به این کشور است، گفت: این صادرات در حدود ۱۸ میلیارد دلار از مجموع مبادلات تجاری ما با چین را شامل می شود.
حریری ادامه داد: مابقی این تجارت نیز شامل پتروشیمی و میعانات گازی و بخشی نیز به قراردادهایی مثل سدسازی، مخابرات، جاده سازی و امثال آن تعلق می گیرد. از ۳۵ میلیارد دلار تنها ۱۰ درصد از آن را اعضای ما انجام می دهند اما جای خرده بازرگانان در این ۴۰ میلیارد دلار مبادلات تجاری بین ایران و چین کمتر از ۲۰ درصد است و تنها در حدود پنج میلیارد دلار در تجارت با چین سهم دارند.
نایب رییس اتاق مشترک ایران و چین در پایان درباره دلایل کاهش حضور بازرگانان در تجارت با چین به عدم ثبت سفارش کالاهای اولویت ۹ و ۱۰ اشاره کرد و گفت: عمده تجارت این خرده بازرگانان نیز کالاهای ساخته شده است که با عدم ثبت سفارش کالاهای اولویت ۹ و ۱۰ و ممنوعیت واردات آنان بخش عظیمی از بازرگانان از میدان خارج شده اند. هر چند این امکان را دارند تا کالاهای خود را به صورت قاچاق وارد کنند.