کشورهای تولیدکننده محصولات تراریخته کشاورزی کاهش یافت

آزاد عمرانی امروز در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در ارومیه، با اشاره به اینکه سویا، کلزا و ذرت دستکاری شده ژنتیکی یعنی تراریخته، محصولاتی هستند که واردات آنها توسط مقامات دولتی تایید شده است اظهار کرد: در بازار جهانی نیز چهار محصول سویا، ذرت، کلزا و پنبه حدود 99 درصد محصولات تراریخته را تشکیل می‌دهند.

وی گفت: بنابراین محصولاتی مانند تنباکو، نیشکر، سیب‌زمینی یا بادمجان تراریخته در مقیاس کمی تولید شده و در بازار جهانی داد و ستد چندانی نمی‌شوند، پس در محصولات تراریخته وارداتی هم نباید انتظار محصولی مانند سیب زمینی تراریخته را داشت.

مخاطرات زیست محیطی محصولات تراریخته

عضو هیات رئیسه انجمن ارگانیک ایران با بیان اینکه مهمترین مخاطرات محصولات دستکاری شده ژنتیکی مرتبط با تاثیرات زیست‌محیطی این محصولات است افزود: تاثیراتی مانند آسیب‌رسانی به حشرات مفید و غیر هدف، کاهش تنوع زیستی میکروارگانیسم‌های خاک و در نتیجه کاهش باروری خاک، آلودگی شیمیایی آب و خاک به واسطه مصرف علف کش‌های مضر، ایجاد علف‌های هرز مقاوم به علف‌کش، پراکنش و انتشار بذرهای گیاهان دستکاری شده ژنتیکی به واسطه باد، حشرات و پرندگان و آلوده‌سازی گونه‌های بومی و وحشی، تسریع رشد آفات ثانویه به واسطه حذف آفت هدف و افزایش مصرف سموم شیمیایی، از جمله مخاطرات زیست محیطی محصولات تراریخته است.

تاثیر محصولات تراریخته کشاورزی بر روی بیماری سرطان

وی تصریح کرد: در مورد مخاطرات سلامتی محصولات دستکاری شده ژنتیکی نیز اسناد و مقالات مهمی وجود دارد و بخشی از مقالات مربوط به آثار سمیت مزمن علف کش رایج در محصولات تراریخته یعنی گلایفوسیت است.

عمرانی بیان کرد: برای مثال آژانس بین‌المللی تحقیقات سرطان، گلایفوسیت را در رده سموم احتمالا سرطان‌زا طبقه‌بندی کرده و از سوی دیگر بر مبنای نتیجه یک تحقیق منتشر شده در مجله معتبر نِیچر، آثار سمیت مزمن فرمول تجاری گلایفوسیت در مقادیر 133 برابر کمتر از حد مجاز این علف‌کش در بروز کبد چرب گزارش شده است.

وی با اشاره به اینکه حدود 90 درصد محصولات تراریخته آلوده به سم گلایفوسیت هستند افزود: پس با مصرف مستقیم محصولات تراریخته، این سم وارد بدن شده و با مصرف مداوم این محصولات، تاثیرات مخرب گلایفوسیت بر روی اندام‌های گوارشی دور از انتظار نخواهد بود.

عضو هیات رئیسه انجمن ارگانیک ایران گفت: آسیب دیگر گلایفوسیت انهدام باکتری‌های مفید دستگاه گوارش است و بسیاری از این باکتری‌ها نقش‌های مهمی مانند تولید اسیدهای آمینه حلقوی و انتقال دهنده‌های عصبی را ایفا می‌کنند.

تاثیر مستقیم مصرف محصولات تراریخته با بیماری آلزایمر و اوتیسم

عمرانی بیان کرد: هم اکنون بسیاری از دانشمندان، رشد فزاینده بیماری‌هایی مانند اوتیسم، آلزایمر و نارسایی‌های کلیوی و کبدی در کشورهایی مانند آمریکا، کانادا، برزیل و آرژانتین را نتیجه مصرف محصولات دستکاری شده ژنتیکی و یا تراریخته می دانند.

وی با تاکید بر اینکه در شرایط فعلی چه تولید و چه واردات محصولات تراریخته به صلاح کشور نیست افزود: چون با وجود ادعاهایی که مطرح می‌شود، تولید بومی محصولات تراریخته‌ای که ارزیابی‌های طولانی مدت زیست‌محیطی و سلامت را گذرانده باشد، وجود ندارد.

 عضو هیات رئیسه انجمن ارگانیک ایران افزود: هم اکنون 20 سال است که از این محصولات تعریف و تمجید شده اما در عمل، آنچه که برای تولید آن تلاش می‌شود عملا وارداتی و متعلق به بیگانگان است.

آزمایشات ارزیابی مخاطرات محصولات تراریخته در ایران انجام نیافته است

وی با ابراز تاسف از اینکه حتی در کشورمان، آزمایشات ارزیابی مخاطرات محصولات تراریخته که مبتنی بر 75 آزمون است انجام نیافته است گفت: علاوه بر آن، بسته‌های ژنی محصولات تراریخته آماده تجاری‌سازی، هیچکدام توسط دانشمندان وطنی، مهندسی ژنتیک نشده است.

عمرانی اظهار کرد: پس نخستین سئوال این است کدام تولید ملی و کدام بومی سازی؟ چون تولیدی که وابسته به بذر یک شرکت آمریکایی و مالکیت فکری یک شرکت سوئیسی باشد، تولید ملی نیست، بلکه یک ماجراجویی جدید است.

کاهش کشورهای تولیدکننده محصولات تراریخته کشاورزی

وی با اشاره به اینکه خطر اصلی محصولات تراریخته، آثار سوء زیست محیطی این محصولات است گفت: چنانچه در فاصله سال‌های 2015 تا 2017 تعداد کشورهای تولید کننده محصولات تراریخته از 28 کشور به 24 کشور کاهش یافته است.

 عضو هیات رئیسه انجمن ارگانیک ایران افزود: بنابراین کشورهایی مانند چین کاهش کشت داشته و کشورهایی مانند بورکینافاسو، اسلواکی، جمهوری چک و رومانی از کشت محصولات تراریخته انصراف داده‌اند.

بزرگترین تولید و صادرکنندگان بذرهای تراریخته خاک خود را به کشت آن اختصاص نمی‌دهند

وی تصریح کرد: مهمترین چالش کشت محصولات دستکاری ژنتیکی این است که در صورت اختلاط گونه‌های گیاهان بومی با گیاهان تراریخته، در صورت بروز هر گونه اخلال و یا تهاجم زیستی، این حالت کاملا برگشت‌ناپذیر بوده و به همین دلیل است که بسیاری از کشورهای پیشرفته دنیا مانند فرانسه، آلمان و سوئیس که بزرگترین تولید کنندگان و صادرکنندگان بذرهای تراریخته هستند، حتی یک وجب از خاک خود را به کشت این محصولات اختصاص نمی‌دهند.

عمرانی افزود: بنابراین به نظر می‌رسد که در کشورمان نیز باید چنین سیاستی اتخاذ شده و در صورت بومی‌سازی فناوری و تولید بذرهای تراریخته، این بذرها به بازارهای جهانی صادر شود.

ایران خاستگاه‌ تنوع ژنتیکی گونه‌های گیاهی است

وی با بیان اینکه کشور ایران یکی از خاستگاه‌های تنوع ژنتیکی گونه‌های گیاهی است تصریح کرد: باید از ظرفیت‌های بیوتکنولوژی جهت تکثیر، حفظ و صیانت این گنیجینه ژنتیکی استفاده کرده، نه اینکه آنها را با گیاهان تراریخته اختلاط و ندانیم چه خواهد شد.

عضو هیات رئیسه انجمن ارگانیک ایران با اشاره به اینکه براساس گزارشات رسمی، برنج تراریخته در سال 1383 به صورت تجاری در سطح دو هزار هکتار برای نخستین مرتبه کشت شد گفت: در سال 1384 و 1385 نیز در مجموع هشت هزار هکتار از اراضی کشور توسط صدها کشاورز به کشت برنج تراریخته اختصاص یافت و در زمینه واردات هم به نظر می‌رسد از اواسط دهه 80، تراریخته‌ها وارد زنجیره غذای دام و انسان شده است.

وجود برنج تراریخته در اراضی کشور

وی افزود: متاسفانه با توجه به سطح بالای زیر کشت برنج تراریخته در سال‌های 83 تا 85، احتمال اختلاط برنج تراریخته با برنج‌های بومی بسیار بالا بوده و نمی‌توان ادعا کرد برنج تراریخته در اراضی کشور وجود ندارد.

عمرانی اظهار کرد: بنابراین لازم است بانک اطلاعاتی اراضی که در سالهای 83 تا 85 تحت کشت برنج تراریخته قرار گرفت در اختیار وزارت کشاورزی قرار گیرد و تمامی مناطق کشت شده و اراضی اطراف آن، نمونه‌برداری و تراریختگی یا عدم تراریختگی آنها با آزمایشات مولکولی بررسی شود.

رابطه سرطان با محصولات تراریخته

وی با بیان اینکه مطابق آمار وزارت بهداشت، بیش از 70 درصد سرطان‌ها مربوط دستگاه گوارش است گفت: بنابراین تاثیر مصرف مستقیم طولانی مدت محصولات تراریخته مانند ذرت و سویا و مصرف غیر مستقیم مانند روغن‌های نباتی می‌تواند در کنار سایر موارد مانند آلودگی موادغذایی به سموم شیمیایی در بروز سرطان مورد بررسی قرار گیرد.

عضو هیات رئیسه انجمن ارگانیک ایران تاکید کرد: تا زمانی که آزمایش و بررسی جامعی توسط وزارت بهداشت صورت نگیرد این احتمال همواره به قوت خود باقی بوده و متاسفانه تا این لحظه آزمایش جامع و مستقلی به لحاظ ارزیابی مخاطرات سلامت محصولات تراریخته وارداتی یا تولید داخل آنها، توسط نهاد‌های حکومتی به انجام نرسیده است.

وی با اشاره به چرایی تفاوت دیدگاه طب سنتی و اسلامی و طب مدرن نسبت به سلامت محصولات تراریخته افزود: البته به نظر می رسد که تفاوت دیدگاه در این زمینه وجود ندارد، زیرا در طب مدرن نیز در بسیاری از کشورها، حداقل برای گروه‌های حساس مانند نوزادان، مادران باردار و سالمندان مصرف محصولات طبیعی ترویج می‌شود.

عمرانی بیان کرد: یعنی در عمل، پزشکان مدرن مصرف محصولات غیرتراریخته را ترویج کرده و نکته حائز اهمیت دیگر این است که کاربرد محصولات تراریخته بیشتر بر استحصال سوخت‌های زیستی، بیودیزل و خوراک دام مورد استفاده قرار گرفته و مصرف انسانی آن غیرمستقیم است اما متاسفانه شاهد هستیم که این محصولات در ایران به صورت مستقیم نیز مورد استفاده قرار گرفته که لازم به آگاهی‌رسانی عمومی و اعمال سختگیرانه قوانین برچسب گذاری است.

انتهای پیام/