دشوارترین آزمون اوپک برای وزیر سعودی
از دو سال پیش که خالد الفالح، وزیر انرژی عربستان سعودی شد عملکرد خوبی از خود نشان داد و اوپک درگیر اختلافات را به کاهش تولید متقاعد کرد و روسیه را مجاب کرد در محدودیت عرضه به این گروه ملحق شود.
اما دشوارترین آزمون وی، نشست هفته جاری اوپک خواهد بود که احتمالا دشوارترین دیدار این گروه در چند سال اخیر است. وی قصد دارد در این نشست موافقت دیگران را برای پایان دادن تدریجی توافق کاهش تولید بدون آسیب دیدن قیمتها جلب کند.
اما آنچه که اوضاع را برای این مهندس مکانیک که دیپلمات نفتی شده است پیچیدهتر میکند، مخالفت کاراکاس و تهران با افزایش تولید است که ریاض و مسکو روی آن توافق کردهاند. ایران تهدید کرده است هر گونه پیشنهاد عربستان سعودی برای افزایش تولید را وتو خواهد کرد.
راجر دیوان، یک ناظر باسابقه اوپک در شرکت مشاوره "آی اچ اس مارکت" در این باره به بلومبرگ گفت: این توافق در حال از هم پاشیدن است. نمیتوانم ببینم که چگونه مواضع روسیه و عربستان سعودی با ونزوئلا و ایران میتواند پیوند داده شود. تضادها بسیار است.
پشت صحنه نیز دولت ترامپ درباره تاثیر قیمتهای بنزین روی انتخابات میان دورهای نگران است و به شدت برای افزایش تولید اعمال نفوذ میکند.
به گفته آمریتا سن، تحلیلگر نفتی ارشد در شرکت "انرژی اسپکتس"، این سیاسیترین نشستی است که اوپک در چند سال اخیر داشته است.
زمانی که الفالح در مه سال 2016 به عنوان وزیر انرژی عربستان سعودی جانشین علی النعیمی - که 25 سال سابقه حضور در مسند وزارت داشت - شد، عربستان سعودی نفوذ چندانی در بازار نداشت. تولید رو به رشد نفت شیل آمریکا، سهم بازار را از اوپک ربوده بود و واکنش اوپک، تولید با حداکثر ظرفیت ممکن بود. در قیمت نفت حدود 45 دلار در هر بشکه، ذخایر ارزی خارجی عربستان هر ماه 10 میلیارد دلار کاهش پیدا میکرد.
فالح بلافاصله آستینها را بالا زد و ابتدا روشن کرد که ریاض آماده است سیاست تولید با حداکثر ظرفیت را که علی النعیمی در سال 2014 به سایر اعضای اوپک تحمیل کرده بود، معکوس کند. سپس با کمک محمد بن سلمان، رییس خود با روسها تماس گرفت و مسکو را برای نخستین بار در بیش از یک دهه گذشته متقاعد کرد به توافق کاهش تولید ملحق شود.
وی رابطه همکاری نزدیکی با الکساندر نواک، همتای روسی خود بنا نهاد و اتحاد میان دو صادرکننده بزرگ نفت جهان را تحکیم کرد. این دو مرتبا تلفنی در تماس بوده یا دیدار حضوری داشتند و تمایل دارند یک جبهه متحد را در حضور رسانهای مشترک نشان دهند. پنج شنبه گذشته آنها در استادیوم لوژنیکی مسکو برای تماشای دیدار تیمهای فوتبال روسیه و عربستان حضور داشتند. این دیدار که مسابقه افتتاحیه جام جهانی فوتبال به میزبانی روسیه بود، به نفع روسیه تمام شد. دو روز بعد نواک برای دیدار کاری با الفالح به عربستان رفت.
اما در حالی که عربستان و روسیه - دو کشوری که ظرفیت تولید شناور قابل توجهی دارند - از افزایش تولید حمایت میکنند، برخی از بزرگترین کشورهای مشارکت کننده در پیمان اوپک پلاس ممکن است قادر نباشند تولیدشان را بالا ببرند.
تلاش سخت و خوش شانسی کمک کرد توافق نفتی اوپک و غیراوپک به ثمر بنشیند و شاهد نتایج قابل ملاحظه ای باشد به طوری که برنت از مرز 80 دلار در هر بشکه عبور کرد. عربستان سعودی در مارس 13 میلیارد دلار به ذخایر ارزی خود افزود که بزرگترین ورود پترودلار از اواخر سال 2013 بود.
پیشرفت سریع
در داخل اوپک عده معدودی ممکن است دستاوردهای فالح را انکار کنند اما مقامات و نمایندگان در خفا نسبت به روشهای وی اعتراض دارند. الفالح از بدو تولد، تحصیل و کار، مرد نفتی بوده است. وی در سال 1960 در دمام که پایتخت نفتی عربستان سعودی است، متولد شد. پدرش عبدالعزیز الفالح یک مدیر ارشد در شرکت آرامکو بود. خالد الفاح نیز جا پای پدرش گذاشت و پس از اینکه در سال 1979 به این شرکت پیوست، با حمایت این شرکت برای تحصیل در رشته مهندسی مکانیک به دانشگاه A&M تگزاس رفت.
الفالح در سال 1982 به عربستان برگشت و به سرعت از موقعیتش به عنوان مهندس پروژه پیشرفت کرد و پالایشگاه راس تنوره را اداره کرد. سپس درباره قراردادهای بزرگ با شرکتهای نفتی بین المللی مذاکره کرد. در این دوران وی تحصیلش را در دانشگاه نفت ملک فهد ادامه داد و در سال 1991 فارغ التحصیل شد.
وی در سال 2009 مدیرعامل آرامکو شد و در سال 2015 به سمت وزیر بهداشت منصوب شد. سپس در سال 2016 تغییر شغل داد و به دنیای انرژی بازگشت و این بار با دو چالش روبرو بود: متعادل کردن بازار نفت و آماده سازی عرضه اولیه عمومی سهام آرامکو که احتمالا بزرگترین عرضه اولیه عمومی سهام یک شرکت تاکنون خواهد بود. با گذشت دو سال، فالح موفق شد قیمتهای نفت را تقویت کند اما عرضه اولیه عمومی سهام آرامکو از سال 2018 به 2019 موکول شده است.
اکنون بازار نفت در اولویت است و فالح پس از سفرش به مسکو، هفته جاری به وین میرود و تلاش میکند سیاست کشورش را به سایر اعضای اوپک دیکته کند.
ارسال نظر