به گزارش پارس به نقل از اقتصادپرس، اگر لیستی نه از همه پروژه ها، فقط همان ها که مهم هستند و روی هرمترمکعب از گاز آن یا هر بشکه از آن مخزن حساب کرده ایم تهیه کنیم و ببینیم هرکدام چند درصد تاخیر دارند، در می یابیم درچند سال اخیر دیگر تاخیر در طرح های توسعه ای موتور محرک اقتصاد ایران امری عادی شده است، دیگر ۶۰ یا ۴۰ درصد عقب ماندگی طبیعی بوده و علت آن هم از قول مدیران نفتی کنونی بی چون و چرا تحریم است نه کوتاهی آنان، درحالیکه منتقدان نبود یک مدیریت کارآمد را دلیل هم این عقب گردها می دانند و بس.

به هر روی نکته مهم درباره این تاخیرها این است که آیا این پروژه ها با چنین تاخیرهای چشمگیری همچنان مزیت اقتصادی خواهند داشت؟

محمد رضا نعمت زاده دراین باره به اقتصادپرس گفت: وقتی یک پروژه شش ماه به تعویق می افتد بازگشت سرمایه اش ۵.۱ درصد کم می شود.

این مدیر ارشد و با سابقه نفتی در ادامه افزود: دوسال تاخیر در هر پروژه نفتی ۷.۶ درصد بازگشت سرمایه را کاهش می دهد.

وی تاکید کرد: بازگشت سرمایه معمولا ۱۵ درصد است که این مقدار هرچه کم شود مزیت اقتصادی یک پروژه از دست می رود.

نعمت زاده با اشاره به تاخیرهای زیاد امروز طرحهای نفتی گفت: این درحالی است که اکنون با تاخیرهای بیش از این در صنعت نفت مواجهیم.

معاون اسبق وزارت نفت اضافه کرد: امروز متخصصان اعدادو ارقام عنوان می کنند که هزینه اجرای پروژه ها درپارس جنوبی دوبرابرشده، و سوال مهم این است که آیاامروز که تولیدنفت ما کاهش یافته هزینه ها هم کاهش یافته است؟

وی اظهارداشت: مشکل این است که امروز معلوم نیست چقدر خرج نفت وگاز شده است؟