گزارش یک روزنامه ایتالیایی از سبک زندگی تهرانی/ هدف، «مشتریان جوان سطح بالا»ی پسا تحریم

پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- یک روزنامه ایتالیایی نوشته است: یک دختر جوان در حالی که یک کیف مارک سلین به دست گرفته، یک ساعت رولکس به مچ دستش بسته و طبعاً سرش را با یک شال پوشانده است، در خیابانی که می تواند خیابان فرشته یا خیابان الهیه، در قلب ثروتمندترین محله های تهران، باشد، به گشت و گذار می پردازد: عکس او یکی از چندین عکس های پروفایل اینستاگرام بچه پولدارهای تهران را تشکیل می دهد که زندگی پنج ستارۀ جوان ترین و مرفه ترین نسل این کشور را بازگو می کند. کشوری که از ماه ژانویه، از زمانی که فرایند کاهش تحریم هایی که ده سال پیش اعمال شده بود، آغاز گردید، می رود که درهایش را به روی جهانی که بیش از پیش با علاقه به آن می نگرد، باز کند. این امر به لطف ویژگی های بسیار امیدبخش آن نیز هست: جمعیتی 78.1 میلیون نفری که ٢٨% آن زیر ١٨ سال سن دارند و طبق رتبه بندی بانک جهانی «کشوری با درآمد سرانۀ متوسط رو به بالا» یعنی بین ٣،٧٠٠ و ١١،٤٠٠ دلار مانند برزیل و چین به شمار می آید و زمانی که جغرافیای تجمل در حال بازبینی مرزهایش است، ایران در فهرست «کشور بزرگ بعدی» احتمالی وارد شده است. 

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «پارس»، این روزنامه ایتالیایی به شرح سبک زندگی تعدادی از مردم تهران می پردازد که در ادامه بدون کمترین تغییر این گزارش را می خوانیم. گرهارد بارکوس، مدیر عامل سرتیوس، موسسۀ مشاوره که بر ورود شرکت های خارجی نظارت دارد و در تهران و دوبی پایگاه دارد، چنین شرح می دهد: «برای مردم ایران تجمل غربی بسیار حائز اهمیت است. لیکن آنان تاکنون به ویژه در دوبی یا در اروپا خرید کردند. بنا بر این امروز برندهای تجملی انگیزۀ مضاعفی برای ورود به ایران دارند: اعطای امکان خرید «در داخل وطن» برای کسانی که به خارج از کشور سفر می کنند و امکان خرید برای اولین بار برای کسانی که امکان سفر برایشان فراهم نبود.» برندها به سرعت در حال جمع کردن این فرصت ها هستند لیکن چنانچه از برخی جهات قدم به ایران گذاشتن ساده تر از جاهای دیگر است، از جهات دیگر بسیار پیچیده تر نیز هست. 

بارکوس در ادامه می گوید: «به راه انداختن یک کسب و کار تا اندازه ای آسان است. مجوزها به اندازۀ کافی به سرعت کسب می شوند و شرکت های دارای سرمایۀ ١٠٠% خارجی مجاز می باشند. لیکن از سوی دیگر جعل بسیار شایع است به ویژه آنچه منشأ چینی دارد و در مورد عینک های آفتابی مارک دار به سقف ٧٠% می رسد. مصرف کنندگان از اینکه کالای تقلبی بخرند، بیم دارند و این امر خرید محلی را محدود می سازد. به علاوه در برقراری ارتباط نیز محدودیت های شدیدی وجود دارد. 

به عنوان مثال نمی توان چهرۀ زنان را از نزدیک نشان داد و بدتر اینکه با رژ لب نیز باشند یا مردانی که به سبک غربی لباس پوشیده اند یا یادآوری یک شیوۀ زندگی «تجملی». تا دو ماه پیش حتی نمایش افراد مشهور ممنوع بود. بدیهی است که این قوانین به ویژه در تجمل خلل ایجاد می کنند.»

بنا بر این چنانچه ایران به عنوان بازاری با چشم اندازهای عالی برای رشد مطرح می گردد لیکن ویژگی هایش آن را به یک مدینۀ فاضلۀ فوری تبدیل نمی سازند. آلساندرو ترتزولّی، اقتصاددان ارشد شرکت ساچه که اقدام به انتشار کتاب راهنمایی برای شرکت های ایتالیایی که ایران را مورد توجه قرار دادند، نمود، چنین شرح می دهد: «چه بسا که در میان مدت یعنی تا پنج سال آینده کسانی که در این کشور سرمایه گذاری می کنند قادر خواهند بود اولین ثمرات را برچینند. یکی از نقاط قوت ایران به طور قطع جمعیت جوان و به طور متوسط مرفه آن است لیکن تا سال ٢٠٢٠ تنها دو میلیون نفر به افراد بسیار ثروتمند اضافه خواهد شد در مقابل ٧٠ میلیون نفر در چین و ٣٠ میلیون نفر در هند. لازم به ذکر است که ما آن را یک بازار «مرزی» یعنی پرمخاطره قلمداد نمی کنیم. برعکس، با توجه به اینکه از برخی جهات رشد یافته همواره برای کیفیت محصولات توجه بیش تری وجود دارد. به همین دلیل نیز ایرانی ها به میزان فراوانی مد و طراحی را مورد توجه و ملاحظه قرار می دهند.»

لیچا ماتیولی، رئیس اتحادیۀ صنایع شهر تورینو و کمیتۀ بین المللی کنفدراسیون صاحبان صنایع که در دو مأموریت دولتی به ایران شرکت داشته است (از جمله مأموریت هفتۀ گذشته که طی آن یادداشت تفاهم مهمی میان فدراسیون مد و منسوجات ایتالیا (Smi) و اتحادیۀ پوشاک تهران به امضاء رسید)، نیز این موضوع را که تولیدات ساخت ایتالیا بسیار ارزشمند است، مورد تأیید قرار داد و گفت: «من شاهد کشوری بودم که به همه چیز نیاز دارد. ایتالیا به دو علت نسبت به سایر کشورها دارای امتیاز است: نخست اینکه مردم ایران عاشق محصولات ایتالیایی اعم از ماشین آلات یا برند مد هستند، ضمن آنکه ایتالیا هرگز در دورۀ تحریم ها روابطش را با این کشور قطع نکرده بود بنابراین از طرف ما خود را «طرد شده» آن گونه که برعکس در مورد سایر کشورها اتفاق افتاد، احساس نکردند.» امروز بازارهای جدید با قدرشناسی نیز گشایش می یابند.