طی سال‌های گذشته با توجه به استفاده گسترده مردم از تجهیزات الکترونیک بازمانده‌های دستگاه‌های الکترونیک تبدیل به معضلی جدی برای کشور شده است. تاکنون در این زمینه یک شرکت به فعالیت پرداخته و نسبت به بازیافت این زباله‌ها اقدام کرده است.

در این مجموعه بازیافت صنعتی زباله‌های الکترونیک که در نزدیکی تهران فعال است، انواع تلویزیون، مانیتور، موبایل و قطعات رایانه به شیوه علمی بازیافت و به منابع اولیه مانند مس، نیکل، کادمیوم و ... تبدیل می‌شوند.

ابراهیم مرشد، بنیانگذار این موسسه دانش بنیان درباره میزان ضرری که یک باتری میتواند برای محیط زیست داشته باشد می گوید: لیتیوم یک باتری موبایل فرسوده قابلیت این را دارد که یک حجم 600 مترمکعبی آب را طوری آلوده کند که دیگر هیچ موجود زنده‌ای در آن زنده نماند ، حال خودتان محاسبه کنید سالانه چه تعداد باتری سمی وارد محیط زیست میشود.

علاوه بر این در هر تن مادربرد رایانه 200 کیلو گرم مس بکار رفته است که با شیوه های تخصصی میتواند بازیافت شود. ازسوی دیگر روشهای سنتی بازیافت زباله‌های الکترونیک زیانبار است چراکه در آنها با سوزاندن کل قطعاتی مثل کابل مس آنها جداسازی می‌شود اما زیان آلاینده ای که در آن سوزانده شدن ایجاد می‌شود بسیار بیشتر از رها سازی آنها در محیط زیست است.

بر همین اساس رییس سازمان محیط زیست، وزیر ارتباطات و سایر مسوولان بر لزوم توجه بر این بخش تاکید داشته و از برنامه‌ریزی برای همکاری‌های مشترک در این زمینه خبر می‌دهند.

نصرالله جهانگرد - معاون وزیر ارتباطات - هم در گفت‌وگویی با ایسنا در این باره متذکر شد: سندی در این زمینه تهیه شده که براساس آن لازم است به تدریج برخی ضوابط برای حفظ و نگهداری پس‌ماندهای الکترونیک در نظر گرفته و اجرا شود.

وی مرحله‌ی بعدی رسیدگی به این مساله را بحث بازیافت زباله‌های الکترونیکی برشمرد و گفت: طبق برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته در سال آینده قرار است مراکز بیشتری در زمینه‌ی بازیافت این قطعات فعالیت کند. البته لازم است حجم بازیافت به حدی برسد که از نظر اقتصادی هم مقرون به صرفه باشد.

جهانگرد با بیان این‌که در حال حاضر آمار دقیقی در خصوص پسماندهای الکترونیک وجود ندارد، متذکر شد: در این خصوص تلاش بر آن است که بخش خصوصی به فعالیت بپردازد.

 

منبع خبر : ايسنا
الکترونیک باتری زباله محیط زیست موبایل