برای هر شهر یک نرخ دستمزد تعیین نمیکنند
رییس اتحادیه کارگران قراردادی و پیمانی کشور منطقهای شدن دستمزد را موجب تبعیض و هرج و مرج مزدی دانست و گفت: نمایندگان کارگران و کارفرمایان در جلسات شورای عالی کار توجه کنند که دستمزد فعلی کارگران با خط فقر اختلاف بسیاری دارد.
به گزارش پارس به نقل از ایسنا؛ فتح الله بیات با اشاره به برگزاری جلسات بررسی دستمزد، اظهار کرد: نمایندگان کارگران در جلسات دستمزد بر تامین هزینههای معیشت کارگران و تبصره دو ماده 41 قانون کار تاکید دارند و در همان جلسه اول سبد هزینه معیشت خانوارهای کارگری را ارائه کردند ولی کارفرمایان آمادگی نداشتند و با وجود برگزاری چند جلسه دیگر به اسم بررسی بیشتر فهرست خود را ارائه نکردند.
وی درباره موضع کارفرمایان درباره محاسبه سبد هزینه خانوار بر مبنای 3.5 نفر نیز، گفت: برابر قانون حداقل تعداد اعضای خانوار کارگری 3.5 و حداکثر 4 نفر است و اگر ملاک را 3.5 نفر در نظر بگیریم باز هم بین دستمزد تا خط فقر فاصله قابل توجهی است.
بیات افزود: هم اکنون شانس و اقبال به کارفرمایان رو کرده و با برداشته شدن تحریمها و فشارهای خارجی اگر رونق به تولید و صنعت کشور بازگردد کارفرمایان دیگر نمیتوانند از مشکلات بنالند.
به گفته رییس اتحادیه کارگران قرار دادی و پیمانی کشور در چند سال اخیر با وضع تحریمها علیه کشورمان بازار کار و بنگاههای تولیدی تحت تاثیر قرار گرفتند و وضع تولید و صادرات کشور به مشکل دچار شد به همین دلیل حقوق و دستمزدها از نرخ واقعی فاصله گرفت.
وی با اشاره به بالا بودن هزینه آموزش در خانوارهای کارگری افزود: امروز کودکان کار حاصل خانوادههایی هستند که امکان تامین نیازهای آموزشی فرزندان خود را ندارند چرا که در هزینههای اولیه خوراک و بهداشت و درمان خود ماندهاند.
این مقام مسوول کارگری در ادامه درباره پیشنهاد منطقهای شدن مزد عنوان کرد: نمیتوانیم برای هر شهر یک نرخ دستمزد تعیین کنیم چون وقتی حداقل مزد را تعیین می کنیم در واقع برای کارگران کل کشور تصمیمگیری میکنیم و اگر بخواهیم مزد را منطقه ای کنیم باید بین 31 استان کشور تقسیم بندی و بر اساس آن برای هر استان یک نرخ مزد را تعیین کنیم.
بیات با بیان اینکه منطقهای کردن دستمزد منجر به هرج و مرج مزدی خواهد شد، ادامه داد: در بحث دستمزد باید یکپارچگی و هماهنگی در تمام سطوح مزدی وجود داشته باشد و از هرج و مرج و بی نظمی مزدی جلوگیری شود تا تبعیض به وجود نیاید.
وی با طرح این پرسش که آیا کارفرمایان تضمین میکنند که با منطقهای کردن دستمزدها، نیروهای کار از شهرها به کلان شهرها سرازی نشوند؟ افزود: اگر به کارگری که در تهران زندگی می کند 5 تا 10 درصد بیشتر حقوق بدهیم انگیزه مهاجرت به کلان شهرها را افزایش داده ایم.
بیات معتقد است: طرح پیشنهاداتی همچون مزد منطقهای یا اعلام کاهش تعداد اعضای خانوار در جلسات دستمزد بیشتر گمراه کننده است و ذهنها را درگیر مسایل دیگری میکند.
ارسال نظر