به گزارش پارس به نقل از ایسنا، هرچند عجله‌ای که دولت قبل در افتتاح زودهنگام راه‌آهن شهر شیراز داشت، باعث پایین آمدن کیفیت خط آهن اتصالی به یکی از اصلی‌ترین استان‌های مرکزی کشور شد، اما رساندن راه‌آهن از شبکه مرکزی تهران به استان فارس باعث شده طرح‌های دیگری نیز در این حوزه در دستور کار قرار بگیرد.

با وجود این‌که راه‌آهن در طول ماه‌های گذشته از این موضوع شکایت داشته که به دلیل محدودیت‌های منابع مالی از یکسو و دشواری تعطیل کردن خط آهن شیراز از سوی دیگر نمی‌توان برنامه جدی برای ارتقاء کیفیت این راه‌آهن داشت، اما به نظر می‌رسد لااقل به شکل موازی طرح‌هایی که از این استان عبور می‌کنند قابلیت پیگیری زیادی دارد.

یکی از اصلی‌ترین این پروژه‌ها راه‌آهن شیراز – بوشهر – عسلویه است که در صورت تکمیل شدن یکی از اصلی‌ترین مناطق اقتصادی جنوب ایران را در کنار بندر بوشهر به شبکه مرکزی راه‌آهن و پایتخت متصل می‌کند.

اهمیت این پروژه باعث شده طرف‌های خارجی نیز در مذاکرات اخیر خود نگاهی خاص به آن داشته باشند تا جایی که طبق اعلام شرکت ساخت هیات عالی‌رتبه چینی که در روزهای گذشته پا به ایران گذاشته بود بحث فاینانس این پروژه را پیگیری کرده و احتمال اجرایی شدن آن بسیار بالا خواهد بود.

این راه‌آهن با توجه به طولانی بودن و البته اتصال چند نقطه مهم ایران از اهمیت استراتژیک برای کشور برخوردار است. براساس اطلاعات ارائه شده این پروژه بزرگ در دو فاز مجزا ساخته خواهد شد که در فاز نخست محور شیراز به بوشهر به طول 442 کیلومتر از ایستگاه راه‌آهن مرودشت آغاز شده و پس از عبور از رودخانه کر و دریاچه مهارلو به ایستگاه کوار می‌رسید.

در ادامه با گذر از روستای سیریزجان و حوالی غربی موردستان، رودخانه آب شور را فتح کرده و سپس در منطقه کوهستانی ادامه‌ی مسیر می‌دهد تا نهایتا به شهرستان بوشهر برسد. در فاز دوم نیز که از شهر اهرم آغاز خواهد شد محوری با طول 225 کیلومتر از ایستگاه شماره دو واقع در روستای گاودان عبور کرده و پس از گذر از نواحی شمال شرقی بندر کنگان به ایستگاه نهایی می‌رسد.

طول کل این پروژه که پس از عبور از هشت ایستگاه عسلویه را به شیراز متصل می‌کند، 667 کیلومتر خواهد بود.

با توجه به اهمیت این پروژه ایران برای آن برنامه‌ریزی زیادی کرده و قطعا برای تکمیل‌اش منابع مالی فراوانی خواهد خواست. باید دید آیا چینی‌ها که پیش از این صحبت از سرمایه‌گذاری‌ و فاینانس آنها در برقی‌سازی راه‌آهن تهران – مشهد و راه‌آهن‌ گرگان بوده سرانجام به این پروژه بزرگ نیز ورود خواهند کرد یا ایران باید انتظار جذب فاینانس جدید داشته باشد.