آزادگان،«زندگی مقاومتی» و اقتصاد مقاومتی
اگر فرهنگ آزادگی غریب نمی ماند و غریب نماند آن وقت این خود "حاشیه ها" هستند که با حاشیه سازان و "حاشیه بانان" به ورطه حاشیه می افتند و "متن" آزادانه، بستر رشد و تعالی می شود.
پایگاه خبری تحلیلی «پارس»- غلامرضابنی اسدی- آزادگان غریبند در جامعه اما غریب تر از آنان«فرهنگ آزادگی»است که در زندگی ما به حاشیه و پستو رانده شده است و چنان به غفلت گرفتار آمده ایم بعضی هامان که یادمان رفته است جامعه ای که فرهنگ آزادگی را به "حاشیه" براند در "متن" به اسارت خواهد رفت.
به اسارت باور ها و فرهنگ هایی که حصار در حصار می آفرینند و پر و بال پریدن را به زمین میخ می کنند تا هم آسمان باور مان را تصرف کنند و هم پا روی پیکر زخمی و به زمین میخ شده ما بگذارند و حاصل آن شود که شاخه های رسته اما خشک شده را به نسیمی در هم بشکنندو... اما اگر فرهنگ آزادگی غریب نمی ماند و غریب نماند آن وقت این خود "حاشیه ها" هستند که با حاشیه سازان و "حاشیه بانان" به ورطه حاشیه می افتند و "متن" آزادانه، بستر رشد و تعالی می شود.
اگر فرهنگ آزادگی غریب نماند در می یابیم که می شود با "زندگی مقاومتی" هم دشمن را در هم کوبید و هم آزادگی را چنان پاس داشت که زندان بانان اسیر زندانیان خویش شوند چنانکه در باره "آزادگان " ما اتفاق افتاد و آنان درس گرفته از مکتب کربلا و کلاس امام کاظم(ع) اردوگاه اسارت را به دانشگاه آزادگی و آزاد اندیشی تبدیل کردند به گونه ای که صدای شکست دشمن عالم گیر شد.چنانکه دو نوجوان ما در مواجهه با خبرنگار بی حجاب غربی ، صفحات یک حماسه را نوشتند. چنانکه ابوترابی بزرگ با کارهای بزرگ خویش خردی و حقارت دشمن را عیان کرد چنانکه...
بله آزادگان ما با "زندگی مقاومتی" از کمترین امکانات بیشترین بهره ها را بردند و از کمترین زمان نیز هم. آنان زمان را به درس آموزی ، اندیشه ورزی ، زبان خوانی ، علم اندوزی و حفظ قرآن و نهج البلاغه و....فربه سازی جان اختصاص دادند و برای حراست از ایمان و اعتقادات خود در حصار دشمن "جهادی پر از جهد" انجام دادند و از کمترین امکانات حتی پوست میوه عراقی ها نیز کالایی قابل استفاده ساختند تا "جسم "شان هم در برابر شکنجه ها و گرسنگی ها مقاوم تر باشد. آنان همه جوره ایستادند تا دشمن نتواند اعتقاد شان را و غیرت ملی شان را زمین گیر کند .موفق هم شدند چون ایمان داشتند به "زندگی مقاومتی" و این درس شد که امروز هم برای رسیدن به توفیق بزرگ برای ایران باید "فرهنگ مقاومت" را احیا کرد. باید" اقتصاد مقاومتی" را حتی در شرایط " پساتحریم" مورد نظر داشت و بر اساس نقشه راه آن گام بر داشت زیرا آنچه بازهم می تواند سند پیروزی را به نام ایران عزیز بنویسد این فرهنگ است. من از مباحث اقتصادی سر رشته ندارم اما این را می دانم که هیچ کشوری به اوج توسعه نرسیده است مگر با "مقاومت" برباور ها و نقشه راه خود.ماهم برای رسیدن به فردای توسعه یافتگی و سعادت و حتی رفاه ، امروز باید با مشق آزادگی "زندگی مقاومتی" را با اقتصاد مقاومتی تعریف کنیم.اگر چنین کردیم فردای آزادی نزدیک خواهد بود.
ارسال نظر