یک کشوری در دنیا هست که تحریم مالی و بانکی شدید است به نحوی که دلار حاصل از فروش نفت خود به صورت حجمی و با چمدان یا شمش طلا و با هزار بد بختی و فلاکت وارد می کند که بتواند، بعد این دلار را با یک بدبختی بیشتر بر اساس یکسری اولویت های بین وارد کنندگان تقسیم کنند تا بازار ارز را کنترل کنند.

بعد در همین کشور دولت این دلاری را که با این بدبختی به دست می آید را در اختیار قشر عمدتا مرفه می گذارد که بروند و در خارج از مرز هایشان آنرا خرج کنند تا بعد مجدد دولت برود و التماس کند و کلی پول زور بدهد تا آن را وارد کند. 

جالبتر اینه در این کشور به کسانی که این پول را مجدد از کشور خارج کنند یارانه تشویقی هم داده می شود. به هر نفر مسافر خارجی 300 دلار(زیارتی 200 دلار) ارز با قیمتی حدود 500 تومان ارزانتر از بازار داده می شود که آنرا از کشور خارج کند. یعنی به هر نفر 150 هزار تومان یارانه دولتی داده می شود برای خروج ارزی که با بدبختی وارد شده.

جالب است که این ارز عمدتا در کشور های(ترکیه و عربستان) خرج می شود که به انحای مختلف شهروندان همین کشور را می کشند، منافع ملی اش را هدف قرار می دهند و دشمنان مسلح اش را تجهیز می کنند.

اشتباه نکنید این کشور قبرس نیست! ایران است
اقتصاد مقاومتی