روابط ایران و ژاپن به کدام سو می‌رود؟

به گزارش پارس ، خلاصه ای از گفت و گوی تجارت فردا با عراقچی بدین شرح است:

*توکیو یکی از متحدان واشنگتن است و طبعاً در راستای مجموعه سیاست تمامی کشورهای غربی و البته آمریکا حرکت می‌کند. اما در همان قالب و چارچوب روابطش با ایران را نیز در راستایی کاملاً دوستانه احترام بر منافع متقابل پیش می‌برد.

*ایران و ژاپن توانسته‌اند به رغم تمامی فشارها و کارشکنی‌های کشورهای غربی روابط خود را حفظ کرده و البته با پیگیری مذاکرات هسته‌ای تهران و 1+5 برای آغاز دور جدیدی از مناسبات تلاش کنند. شاید بتوان گفت دو کشور در یک وضعیت صبر و انتظاری قرار دارند تا با رفع تحریم‌ها، روابط به وضعیت گذشته خود باز‌گردند.

* نیاز ژاپن به انرژی یک نیاز غیرقابل انکار است و ایران به عنوان یک تامین‌کننده مطمئن و قابل اتکا در خاورمیانه می‌تواند این نیاز را برآورده سازد. ژاپن و کشورهای شرق آسیا در شرایط حساس منطقه نمی‌توانند ایران را نادیده بگیرند.

*هنر دولتمردان ژاپنی در طول سالیان گذشته این بوده است که در مناسباتشان با تهران و روابطشان با غرب بالانسی ایجاد کرده‌اند؛در عین اینکه ناچار به همراهی با تحریم‌ها هستند اما در عین حال تا حد امکان به همکاری‌های اقتصادی ادامه داده‌اند و کانال‌های موجود را نیز همچنان باز نگه داشته‌اند

*همه شرکت‌ها و کمپانی‌های ژاپنی به همکاری با ایران علاقه دارند و به رغم تحریم‌های چند سال اخیر، دفاتر خود را در ایران تعطیل نکردند.

*(وزیرخارجه اسبق ژاپن) اولین وزیر خارجه نزدیک به جامعه غربی بود که پیش از توافق ژنو به تهران آمد. بعد از آن هم ما در اجرای توافق ژنو با همکاری‌های ژاپنی‌ها مواجه بودیم.

*زمانی که ایران نیاز فراوانی برای همکاری‌های بانکی داشت بانک‌های ژاپنی نقش بسیار خوبی ایفا کردند. کانال‌های مالی که بر اساس توافق ژنو پیش‌بینی شده بود همه با کمک طرف ژاپنی ایجاد و گشوده شد.

*دولت ژاپن خود را مقید به منطقی که در تحریم‌های نفتی ایران وجود دارد، می‌داند و از آن محدوده فراتر نمی‌رود

* در مورد افزایش 98درصدی خرید نفت ایران از سوی ژاپن باید جمع متوسط یک‌ساله را در نظر بگیریم، نه به صورت ماهانه. اما با این حال باید این روابط را فراتر از یک خرید مقطعی مورد ارزیابی قرار دهیم.

*اعتقادی ندارم که جمهوری اسلامی ایران باید نفت خود را با نرخی کمتر از بازار به فروش برساند و به اصطلاح ارزان‌فروشی کند.

*ایران بازیگر اصلی بازار انرژی آینده منطقه خواهد بود و این کشورهای دیگر هستند که باید خود را با سیاست‌های ما تنظیم کنند.

*بازار نفت منطق خاص خود را دارد یعنی علاوه بر مسائل اقتصادی از موضوعات سیاسی نیز تاثیر می‌پذیرد. عوامل سیاسی نیز تنها فروش نفت ارزان در بازه زمانی کوتاه‌مدت نیست.

*ممکن است ژاپنی ها با فشارهای برخی از کشورهای منطقه و در قراردادهای مقطعی از خرید نفت ما صرف‌نظر کنند اما به هر حال سیستم بسیاری از پالایشگاه‌های ژاپن با نفت ایران تنظیم شده‌اند و این‌طور نیست که بتوانند به سرعت سیستم فعالیت و گردش کار خود را با نفت کشورهایی چون عربستان تنظیم کنند.

*پس از توافق ژنو دولت آمریکا تلاش بسیار زیادی انجام داد تا فضای بین‌المللی را که به نفع ایران تغییر پیدا کرده بود مجدداً کنترل کنند.

*شوق و علاقه بسیار زیادی برای ارتباط با ایران در تمامی کشورها به وجود آمد که آمریکایی‌ها را به هراس انداخت تا به تمامی کشورهای جهان اعلام کنند که تحریم‌ها همچنان پابرجاست و تنها بخشی از محدودیت‌های ایران بر اساس آنچه در ژنو صورت گرفت، تعلیق شده است که به اعتقاد بنده به میزان بسیار زیادی ناموفق بود.

*ژاپنی‌ها در کانال‌های بانکی که بر اساس توافق ژنو باز شده بود حضور یافتند و بیش از کشورهای دیگر کانال‌های بانکی مورد نیاز ما را تامین کردند؛ ما این همکاری را ارزشمند می‌دانیم.