تورم ۲۸۲۵ درصدی سیم‌کارت‌های رُند در ۱۵ سال

به گزارش پارس به نقل از تسنیم، گذشت 20 سال از عمر سیم‌کارت در کشور و تبدیل شدن آن به یکی از ضروریات زندگی به گونه‌ای که ضریب نفوذ آن را در جامعه به بیش از 100 درصد رسانیده است، سیم‌کارت را از لوکس بودن خارج کرده است.

اگر دهه هفتاد را به یاد داشته باشیم برای دریافت یک خط همراه نیازمند ثبت‌نام و تأیید هویت بودیم و پیش از آن هم می‌بایست در صف طولانی قرعه‌کشی فیش‌ها قرار می‌گرفتیم.

برخلاف تمامی سختی‌ها، در آن زمان فروش سیم‌کارت‌ها بدون هیچ محدودیتی صورت می‌گرفت و شرکت ارتباطات سیار به شکل منظم و به ترتیب شماره، خطوط را واگذار می‌کرد.

بر این اساس خطوط رُند، نیمه رند و معمولی یکجا به مشترکان واگذار می‌شدند بدون اینکه امتیاز خاصی نسبت به یکدیگر داشته باشند.

همین موضوع موجب شد تا افرادی که توانسته بودند خطوط رند را به دست آورند، در بازار سیاه بر سیم‌کارت خود چوب بزنند و به قیمت گزافی اقدام به فروش آن کنند.

مخابرات از این رویه مطلع شد و تصمیم‌ گرفت که خطوط رند خود را که طبیعتا تقاضا و تمایل بیشتری برای آنها وجود داشت از طرق مزایده برگزار کند؛ این کار تقریبا از یک سال و نیم بعد از ارائه اولین سیم‌کارت در سال 93 صورت گرفت.

لذا شرکت ارتباطات سیار سیم‌کارت‌های رند خود را از طریق فراخوان‌های مرحله‌ای مزایده، به بازار عرضه کرد که به عنوان مثال شماره  09122222222 به شکل چهار - چهار یعنی اینکه تمامی اعداد دو در دو ضرب شود و به مبلغ 44 میلیون و 444 هزار و 444 تومان به فردی که این پیشنهاد مالی را داده بود، واگذار شد.

چنین رقمی برای یک سیم‌کارت در سال 78 بسیار چشم‌گیر بود اما مزایده نیز نتوانست مانع دلالان بازار سیاه شود و روز به روز بر وخامت اوضاع این حوزه افزوده شد.

اکنون بعد از گذشت 20 سال از عرضه اولین سیم‌کارت در بازار و پر شدن تمامی رنج اعداد، همچنان شاهد رونق بازار مزایده‌های شخصی بر سر سیم‌کارت‌های رند هستیم.

بازاری که هیچ نظارتی بر آن نیست و اصولا هم نمی‌تواند باشد زیرا فردی دارای سیم‌کارتی مانند شماره مذکور است و دوست دارد آن را به بالاترین قیمت یا قیمت پیشنهادی خود بفروشد.

برخلاف نظر عده‌ای غیر کارشناس که برای گرم کردن بازار خود، شایعه کیفیت بالاتر کدهای پایین‌تر سیم‌کارت‌های ارتباطی نظیر کد "1" را در جامعه مطرح کردند و مردم هم به شکلی ساده لوحانه مجذوب حرف‌های آنها شده و پول گزافی را بابت خطی که نمونه اعتباری آن تنها 10 هزار تومان قیمت دارد، پرداختند باید گفت که هیچ تفاوت فنی در کدهای ارتباطی وجود ندارد.

به بیان دیگر باید گفت که همراه اول تنها دارای یک شبکه است و تمامی مشترکان دائمی و اعتباری از همان شبکه و به شکل یکپارچه و عدلانه استفاده می‌کنند؛ پس اینکه گفته می‌شود خطوط با کد پایین‌تر و قیمت‌های بالاتر کیفیت بیشتری در برقراری ارتباط دارند، حرفی بی پایه و اساس است.

اما از طرفی دیگر عده‌ای هستند که نه تنها به دنبال این شایعه بلکه دنبال کلاس هم می‌گردند و اصولا از جمله افرادی هستند که گمان می‌کنند هر چه پول بیشتری بابت یک کالا ارائه کنند، خاص‌تر به نظر می‌رسند.

خاص‌تر بودن به هر قیمتی هم خوب نیست و گاهی همین افراد خاص با نیش و کنایه‌هایی نظیر اینکه طرف ساده‌لوح است یا سرش کلاه رفته مواجه می‌شوند.

با این حال اگر سری به بازار سیاه رنگ فروش سیم‌کارت‌های رند بزنیم با نمونه یک میلیاد و 300 میلیونی هم مواجه می‌شویم که اتفاقا در برابر خط 09122222222 چندان هم رند نیست.

این خط که در یکی از پایگاه‌های فروش سیم‌کارت به فروش می‌رسد "رند 3 رقم یکی از اول" است.

حال اگر قیمت این سیم‌کارت کد یک را که برای داشتنش باید میلیاردی خرج کرد در نظر بگیریم و فرض را بر این بگذاریم که دارنده این خط از جمله کسانی نبوده که این خط را به شکل شانسی دریافت کرده باشد و برای به دست آوردنش در مزایده شرکت کرده، تورم رندها چیزی حدود 29 برابر سال 78 بوده است.

اگر مبنای رشد قیمت‌ها را از سال 78 و هم‌زمان با عرضه سیم‌کارت مزایده‌ای 09122222222 در نظر بگیریم و قیمت یک میلیارد و 300 میلیون هم مبنای گران‌ترین سیم‌کارت کنونی بدانیم، تورم این بخش 2825 درصد بوده است.