خانه‌دار شدن در تهران، سخت‌تر از همه شهرهای بزرگ دنیا

پايگاه خبري تحليلي «پارس»- شهروند، تهرانی‌ها از نظر توان مالی در خرید مسکن در میان شهرهای بزرگ دنیا، تنها نسبت به ساکنان پایتخت غنا و گینه نو پاپوا وضعیت بهتری دارند؛ چراکه نسبت هزینه وام‌ها به دستمزد خانوار در پایتخت ایران بالغ بر 556 درصد است.
به گزارش پايگاه خبري تحليلي «پارس»، افزایش قیمت مسکن و کاهش درآمد واقعی مردم در ایران در سال‌های اخیر بارها مطرح شده است، ولی آماری که اخیرا توسط «مرکز مطالعات اقتصادی آمریکا» ارایه داده، تایید کننده این مساله است که تهرانی ها باید سالهای بیشتری را منتظر خانه دار شدن بمانند. 

برای روشن شدن جزئیات این گزارش، در ابتدا باید فرضیات آن را معرفی کنیم: اول اینکه فرض می شود قیمت مسکن، قیمت یک آپارتمان 90 متری است که در مرکز شهر واقع شده است. دوم اینکه فرض می شود وام برای خرید این آپارتمان با نرخ بهره رسمی کشور پرداخت می شود و این وام باید طی 20 سال باز پرداخت شود. مبلغ وام معادل 90 درصد قیمت مسکن در نظر گرفته شده است.

بر طبق این گزارش اقتصاد، در نیمه اول سال 2014 میلادی هر خانوار تهرانی برای خرید آپارتمانی 90 متری در مرکز شهر با وام بانکی، باید ماهانه معادل 556 درصد دستمزد خود را به عنوان اقساط وام رهنی بپردازد. در این گزارش قیمت یک اپارتمان 90 متری در مرکز شهر تهران 25.11 برابر متوسط دستمزد مردم اعلام شده  و شاخص امکان مالی برای خرید مسکن در ایران برابر با 0.18 بود. شاخص امکان مالی برای خرید مسکن در دنیا شاخصی بین 0 تا 14 است و هر چه عدد به صفر نزدیک تر باشد به این معنا است که مردم کمتر توان مالی لازم برای خرید ملک را دارند. 

این در حالی است که در سال 2010 میلادی شاخص اقساط ماهانه وام رهنی به دستمزد خانوارها برابر با 152.36 بوده است و شاخص امکان مالی خرید مسکن در تهران برابر با 0.66 بود. در این زمان نسبت قیمت مسکن به درآمد خانوارها برابر با 14.90 بوده است به این معنا که اگر فردی تمام درامد خود را پس انداز می کرد و هیچ هزینه‌ای نمی کرد، باید 14.90 سال صبر می کرد تا توان مالی لازم برای خرید خانه راداشته باشد. 

در نیمه اول سال 2014 میلادی شاخص هزینه وام‌های رهنی به متوسط درآمد خانوارها در پکن برابر با 290.32 بود، در دهلی نو برابر با 187.49، در بغداد برابر با 178.62، در اسلام آباد 150.16، در استانبول 125.77 و در فلورانس ایتالیا برابر با 149.41. این شاخص در ابوظبی و شارجه برابر با 39 و در دوبی برابر با 49 بوده است.

بهترین شهرها از نظر این شاخص در امریکا واقع شده اند. در نیمه اول سال 2014 میلادی این شاخص در شهر «ممفیس» برابر با 7.36 و در «بیکرزفیلد» برابر با 7.68 بوده است. بیشتر شهرهای مهم امریکا از نظر این شاخص در سطح زیر 10 قرار داشتند و دلیل این مساله را می توان به سرانه بالای درآمدی و قیمت پایین ملک در مقایسه با وضعیت درآمدی این کشور و همچنین نرخ پایین بهره وام‌های مسکن مرتبط دانست.

این شاخص در ریاض نیز برابر با 18.51 و درلیدز انگلستان برابر با 23 بوده است.