به گزارش پارس به نقل از تسنیم، شاعری را تنها برای اهل بیت علیهم السّلام خوب می دانست. می گفت رسالت شاعر شیعه، در خدمت گرفتن زبان برای اهل بیت صلوات اللّه علیهم اجمعین و بیان حق است. حقی که از ابتدای ظهور اسلام بوده و تا همین روزها هم ادامه داشته است. محمدرضا آقاسی را همه با اشعار شورانگیز اهل بیتی اش می شناسند. شاعری شوریده و خوش الحان که کلام و زبان را در خدمت آل الله قرار داده و چون زبان به مدح و ثنای حضرت دوست و اهل بیت علیهم السّلام می گشاید، اکثر مخاطبان از اقشار مختلف همراه او می شدند.

آقاسی با وجود آنکه تا مقطع هنرستان بیشتر تحصیل نکرده بود، به دلیل همراهی خانواده اش با شعر و ادبیات به ویژه اشعار عرفانی و آیینی، همچون دو برادر دیگرش به وادی شعر قدم می گذارد، اما استوارتر و سنجیده تر از آنها. خیلی ها او را به خاطر همین تحصیلات کم سرزنش می کردند و سروده هایش را شعر نمی دانستند، اما برای آقاسی بر دل نشستن شعر از همه چیز مهمتر بود که این هم اتفاق می افتاد. به نظرش شعری که خمیرمایه اش حبّ اهل بیت باشد، رنگ خود را می گیرد.

او بعدها با شروع جنگ هم همین شیوه و سیاق را در شعرهایش به کار گرفت؛ تلفیق شعر دفاع مقدس با معارف اهل بیت (ع) . وجهی که کمتر از آقاسی بیان و به آن پرداخته شده است.

آقاسی یکی از شاعرانی است که از همان آغاز انقلاب در خدمت سپاه اسلام بود. پیش از حضور در جبهه های جنوب، به عنوان یکی از نیروهای ایرانی برای آموزش به لبنان و پس از آن سوریه رفت. او بعدها در جمع سنگرسازان بی سنگر نقش ایفا کرد. عکس های ذیل برای اولین بار است که شخصیت او را از این وجه نشان می دهد و در رسانه ها منتشر می شود، تصاویری که نشان می دهد که آقاسی در لبنان و سوریه حضور دارد:

ادبیات انقلاب اهل بیت جنگ خانواده دفاع مقدس رسانه سوریه شعر لبنان