زمین تا ۱,۷۵۰,۰۰۰,۰۰۰ سال دیگر قابل سکونت است

به گزارش پارس به نقل از جهان، محققان دانشگاه ایست آنگلیا در انگلستان می گویند سیاره ما حداقل برای ۱.۷۵میلیارد سال دیگر میزبان حیات خواهد بود. زیست اخترشناسان این دانشگاه با بررسی فاصله میان زمین و خورشید و تخمین درجه حرارتی که در آن آب مایع روی زمین بخار خواهد شد به این رقم دست پیدا کرده اند.

این محققان برای تخمین سال هایی که زمین ما میزبان حیات خواهد بود از شرایط سیارات فراخورشیدی شناخته شده ای استفاده کرده اند که در کمربند حیات واقع شده اند. نتایج این پژوهش که توسط اندرو راشبی از دانشکده محیط زیست دانشگاه ایست آنگلیا رهبری شده در نشریه Astrobiology به چاپ رسیده است.

راشبی می گوید: « ما از مفهوم کمربند حیات برای بررسی امکان ادامه حیات در سیاره زمین استفاده کردیم. این مفهوم با توجه به فاصله هر سیاره از ستاره مادر آن به ما نشان می دهد تا چه دمایی آب مایع در سطح سیاره موجود خواهد بود. ما از مدل تکامل ستاره ای نیز استفاده کردیم تا ببینیم زمین تا چند سال دیگر در کمربند حیات قرار خواهد داشت. بررسی های ما نشان می دهد این سیاره از همین حالا تا چیزی بین ۱.۷۵ (بدبینانه ترین حالت) و۳.۲۵ میلیارد سال دیگر (خوشبینانه ترین حالت) قابل سکونت خواهد  بود. پس از آن آنقدر دمای زمین بالا می رود که آب دریا و اقیانوس ها نیز بخار خواهد شد و هیچ جانداری از خطر انقراض مصون نخواهد ماند. مطمئنا این زمان برای ادامه حیات انسان ها و دیگر گونه های پیچیده حیات کوتاه تر خواهد بود و تعامل میان انسان و طبیعت که به تغییرات آب وهوایی مخرب منجر شده به آن شتابی بیشتر خواهد داد. در حقیقت در پایان این زمان میکروارگانیسم های گرمادوست و میکروب های مقاوم در برابر گرما تنها ساکنان روی زمین خواهند بود» .

« اگر همین زمان را به عقب برگردیم، می بینیم که حیات روی زمین حدود ۴ میلیارد سال پیش با تک سلولی ها آغاز شده، حشرات حدود ۴۰۰میلیون سال پیش حیات را آغاز کرده اند، دایناسورها ۳۰۰میلیون سال پیش و گیاهان گلدار حدود ۱۳۰میلیون سال پیش به جمع جانداران روی زمین اضافه شده اند. با این حال از حیات انسان مدرن (نیاکان اولیه ما) روی زمین بیش از ۲۰۰هزار سال نمی گذرد. می بینید که زندگی هوشمند چه راه طولانی را برای رسیدن به ظهور باید طی کند. بنابراین شناخت بازه قابل سکونت بودن هر سیاره برای ما بسیار بااهمیت است چون کمک می کند بهتر بتوانیم احتمال وجود حیات هوشمند در دیگر سیارات را تخمین بزنیم. در حال حاضر می دانیم ظهور انسان در سیاره ما به چیزی حدود ۷۵درصد زمان قابل سکونت بودن زمین نیاز داشته و به همین علت حیات هوشمند در سیارات دیگر نیز نمی تواند تنها طی چندین میلیون سال شکل بگیرد» .

در حال حاضر حدود ۱۰۰۰ سیاره فراخورشیدی زمین مانند شناخته شده است. راشبی و همکارانش روی ۷ عدد از این سیارات و همچنین سیاره مریخ که در منظومه شمسی واقع شده کار کرده اند. بررسی های آنها نشان می دهد هر چقدر جرم ستاره ای که سیارات واقع شده در کمربند حیات به دور آن گردش می کنند کمتر باشد، سیاره سال های طولانی تری قابل سکونت خواهد بود.

او می گوید: « به عنوان مثال کپلر ۲۲b بین ۴.۳ تا ۶.۱ میلیارد سال قابل سکونت خواهد بود یا گلیز ۵۸۱d می تواند حدود ۱۰ برابر عمر منظومه شمسی ما میزبان حیات باشد و بین ۴۲.۴ تا ۵۴.۷ میلیارد سال گرم و مطبوع باقی بماند. در حال حاضر هنوز سیاره ای را کشف نکرده ایم که درست مانند زمین باشد. اخترشناسان دارند در فاصله ۱۰ سال نوری از زمین به دنبال این سیاره می گردند؛ اما اگر پیدا هم بشود رسیدن به آن با فناوری های کنونی به صدها سال زمان نیاز خواهد داشت. شاید اگر زمانی ناچار به ترک زمین شویم، سیاره سرخ همسایه بهترین مکان برای جابجایی باشد. مریخ نیز در کمربند حیات واقع شده و تا ۶میلیارد سال دیگر (پایان عمر خورشید) قابل سکونت باقی خواهد ماند» .