ستاره کوچک دودکش و دهلیز
شیرخانلو: از بوس و امضا فراریم
«محمدرضا شیرخانلو» بازیگر ۸ ساله و ستاره کوچک این روزهای سینما و تلویزیون است که اگر در پشت صحنه شیرینیهای خوشمزه نباشد، کار را قبول نمیکند.
به گزارش پارس به نقل از فارس: تقریبا نیمه های ماه مبارک رمضان بود که بازیگران مجموعه تلویزیونی « دودکش» مهمان خبرگزاری فارس شدند.
در این جمع پر صفا و دوست داشتنی، « محمدرضا شیرخانلو» یکی از ستارگان بی چون و چرای این سریال هم حضور داشت.
ستاره کم سن و سالی که پا به پای ستارگان بزرگسال این مجموعه خوش درخشید و بسیاری از مخاطبان « دودکش» حالا دوستدار و هوادار او هستند.
مصاحبه با شیرخانلو از جذابیت بالایی برخوردار بود. او به سوالات به اندازه سن خود جواب می داد. بدون هیچ جانب داری و یا نگاه به آینده و حتی به دست آوردن دل کسی.
فضای مصاحبه با این کودک خوش سر و زبان سراسر شادی بود و خنده. به همین دلیل ما هم این مصاحبه را به را به همان زبانی که انجام شده پیاده کنیم. شیرخانلو به قدری شیرین به سوالات پاسخ داد که خبرگزاری فارس تصمیم گرفت متن صوتی این مصاحبه را هم بگذارد تا خوانندگان این مصاحبه از شنیدن فایل صوتی آن نیز لذت ببرند.
-شیرخانلو: بی قیف و قمپر و آمپاس، خیلی مخلصیم…
**فارس: چند سالته؟
- اِ. . من هشت سالمه
**کلاس چندمی؟
-کلاسه… دارم میرم دوم
**دوم دبستان؟
-بله.
**کار دودکش چندمین کاری است که بازی کرده ای؟
-مممم… ده… یازده…
**قبلا چه کارهایی داشتی؟
-قبلا کار چک برگشتی، سفر زمان، تئاتر ساقی، دودکش که همین الان داریم… کار قبلیم دهلیز و…
**اولین آنها کدام بود؟
-اولی… اولی… چک برگشتی…
**دو سال اخیر بازیگر شدی؟
-بله. .
**چی شد که بازیگر شدی؟
-من با بابابزرگم رفتیم فوتبال… بعد یکی از دوستای عمو مقدم (سیروس مقدم) منو دید و باهام یه خورده شوخی کرد و بعد من رو برای چک برگشتی معرفی کرد.
**بعد رفتی تست دادی؟
-آره. تست دادم.
**تستت چه شکلی بود؟ گفتند چکار کن؟
-گفتند مثلا یه دیالوگ گفتند و اینها رو گفتم…
**قبلا میدونستی بازیگری یعنی چی؟
-قبلا اصلا نمی دونستم. توی چک برگشتی هم نمی دونستم… بعد که اومدم توی تئاتر ساقی تازه یه کم…
**تازه فهمیدی چی به چی است…
-آره…
**الان برایت راحت تر شده؟ راحت دیالوگ ها را می گویی؟
-آره…
**نمی تونی بخونی که، میتونی بخونی؟
-نمی تونم بخونم ولی من از سر کار چک برگشتی هم که بودم، همین که بار اول می گفتن، شاید بار دوم هم بهم می گفتن… ولی بعدش همین طوری خودم می گفتم.
**زمان ساخت دودکش مدرسه هم می رفتی؟
-بعد از اینکه کارم تموم شد، معلم خصوصی داشتم.
**قبلا چطور؟ در مقطع ساخت چک برگشتی؟
-اون موقع من پیش دبستانی بودم… وسط های پیش دبستانیم بود دیگه…
**دوستات نمی گفتند محمد رضا دیدیمت؟
-پارسال که رفتم مدرسه، بچه ها میپریدند رو سرم… بچه ها بازیگر چک برگشتی، بازیگر چک برگشتی… بوسم می کردند، بچه ها می پریدن رو سرم…
**امضاء نمی گرفتن؟
-امضاء؟ میخواستن بگیرن… هی می اومدن می گفتن (امضاء) بده، ولی من می گفتم بلد نیستم، می رفتن.
**برای هیچکس دو تا خط همینجوری هم نکشیدی که مثلا امضاء باشه؟
-آخه من اصلا امضاء بلد نیستم.
**امضاء نداری پس؟
-من واقعا امضاء بلد نیستم. الان اگر بخوام امضاء بدم، یه گردالی (دایره) می کشم، بعد یه م (حرف میم) می کشم روش میگم اینه امضام.
**با دوربین می اومدند ازت عکس بگیرند با پدر و مادرشون؟
-آره… عکس اره… ولی به زور می اومدم. عکسم رو می زارن تو فیس بوک و اینا اصلا…
**دوست نداری؟
-نه اصلا خوشم نمیاد.
**ایراد نداره که…
-اصلا هرچی که باشه من از فیس بوک خوشم نمیاد.
**چرا؟
-اصلا خوشم نمیاد چیه از این عکس های الکی…
**تو چجوری بلد نیستی امضاء چیه ولی میدونی فیس بوک چیه؟
-خوب فقط من اسمش رو بلدم. توش چی هست؟
**توش چیه؟
-خوردنیه؟
**نه پوشیدنیه…
-آهان لباسه…
**چهارتا هم دکمه داره
-آهان پس یه مارکه… از بوس و امضاء هم که فراری ام.
**لپ هات رو بکشن چی؟
-لپ کشیدن هم خوشم نمیاد.
**الان بیرون میری؛ عکی العمل مردم چجوریه؟ می گن بازیگر دودکش؟
-آره… مثلا اون روز با خاله ام توی شمال رفته بودیم مرکز خرید، بعد خانمه با دخترش منو دید، بعد کلی خواهش می کنم و اینا تازه یه عکس انداختم.
**کلی خواهش کرد…
-تازه اولین عکسم بود که انداختم. با این عکسی که اینجا انداختم، میشه دومی.
**چی شد که عکس رو انداختی؟
-حالا دیگه انقد خواهش کرد دیگه…
**دلت به رحم اومد؟
-آره…
**بزرگ شدی چی؟ باز هم میخوای بازیگر بمونی؟
-بزرگ شم میخوام کارگردان شم.
**کارگردان شبیه کی؟
-کارگردان… اِ… شبیه این کارگردان خیلی خوب ها…
**مثلا؟
-مثلا… عمو حسین… عمو حسین لطیفی… دیگه مثلا تئاتر هم میخوام مثلا کار کنم، مثل مثلا… کی بود؟ کارگردان… بزار… حالا مثل اونا…
**تئاتر هم کار میکنی؟
-بله…
**تئاتر رو بیشتر دوست داری یا تلویزیون یا سینما؟ تو که همه رو هم کار کردی؟ کدوم رو بیشتر دوست داری؟
-من… سینما…
**چرا؟
-هم سینما هم تئاتر
**تلویزیون کمتر؟
-تلویزیون خیلی خیلی کم.
**چرا؟ چون خسته میشی؟
-نه… از تلویزیون مثلا نمی دونم اصلا خوشم نمیاد از تلویزیون، از کارای تلویزیون… خیلی کم… ولی مثلا از تئاتر خیلی خوشم میاد… سرک می کشم ببینم چند نفر آدم اومدن. اگر خیلی زیاد اومده باشن، خیلی خوب بازی می کنم، خیلی کم باشه، خیلی بد بازی می کنم.
**پس بازیت به میزان تعداد مخاطب بستگی داره؟
-آره.
**تو تلویزیون که خیلی آدم های بیشتری می بینت؟
-آره. . ولی زیاد خوشم نمیاد.
**شاید سریال هایی که بازی کردی همه طولانی بوده و همه مناسبتی بوده…
-همون دیگه… همون دیگه… اول اینکه شیرینی های خوشمزه ای نمیدن… خوب… بعد هم اینکه خیلی هم زیاده… ولی مثلا تو تئاتر کیک خامه ای میدن… بعد مثلا تو سینما که هیچی…
**تو سینما چی؟
-سینمایی… رولت میدن… کیک خامه ای میدن… نون خامه ای میدن… اولین روزی هم که رفتم دفتر، به عمو برزو (برزو نیک نژاد نویسنده سریال دودکش) گفتم، گفتم عمو اگه شیرینی های خوشمزه ندن، من سر کار نمیام.
**یعنی همه اش بسته به شیرینیه؟
-بله.
**پول هم میگیری کار بازی می کنی؟
-اون رو دیگه من نمی دونم، باید با مامانم صحبت کنی.
مادر محمدرضا شیرخانلو
**مامانت مشاور مالیته؟
-بله… اینو دیگه باید از مامانم بپرسید… ببخشید…
**کار بعدیت چیه؟
-اه… کار بدیم… یه کاریه که از فردا شروع میشه ولی اسمشو نمی دونم، بعد ماه دیگه ام یه کار با عمو رضا عطارانه، بعد عمو سهیلی و کار بعدیم هم کار عمو کیمیاییه. فیلمنامه ها رو یه خورده خودم می خونم. ولی حوصله ام نمی گیره تا آخر بخونم.
**مامانت می خونه برات تعریف می کنه؟
-آره. ولی خودم یه دو تا خط می خونم میزارمش کنار. حوصله ام نمی گیره تا ته بخونم.
ارسال نظر