نشانه‌ای میان دو کتف پیامبر (ص) و ۱۷ معجزه

به گزارش پارس به نقل از فارس، به مناسبت سالروز ولادت کریم اهل بیت (ع) امام حسن مجتبی (ع) مراسم جشن و سرور با حضور آیت الله سیدمرتضی خاتمی خوانساری مدرس حوزه و دانشگاه در سالن اجتماعات خبرگزاری فارس برگزار شد.

خاتمی خوانساری در این مراسم که در امتداد سلسله جلسات اخلاق با حضور خبرنگاران و کارکنان خبرگزاری فارس برگزار شد، با اشاره به ماجرای آشنایی حضرت خدیجه با پیامبر اکرم (ص) ، بیان داشت: در یک روز که یک دانشمند یهودی در منزل حضرت خدیجه (س) حضور داشت، از خدیجه درخواست کرد که پیامبر اکرم (ص) را به حضور بطلبد تا درباره یکی از علائم پیامبری (ص) او تحقیق کند، البته پیغمبر (ص) تقاضای دانشمند یهودی را برای دیدن مهر نبوت بر کتف خود پذیرفت.

وی با بیان اینکه دانشمند یهودی معتقد بود که اگر آیه ۱۱۵ سوره انعام « وَتَمَّتْ کَلِمَةُ رَبِّکَ صِدْقاً وَ عَدْلاً لا مُبَدِّلَ لِکَلِماتِهِ وَ هُوَ السَّمیعُ الْعَلیمُ» میان دو کتف نقش بسته باشد، حتماً آن شخص پیامبر آخرالزمان است، افزود: دانشمند یهودی خطاب به حضرت خدیجه گفت: من علایم پیامبر آخرالزمان را در تورات خوانده ام و از نشانه های او این است که پدر و مادر او می میرند و جد و عموی وی از او حمایت می کنند و از قریش زنی را انتخاب می کند که سیده قریش است، سپس اشاره به حضرت خدیجه (س) کرد و گفت: خوشا به حال کسی که افتخار همسری او را به دست آورد.

این مدرس دانشگاه با بیان اینکه همیشه ۱۷ معجزه همراه پیامبر (ص) بود، اظهار داشت: هنگامی که رسول اکرم (ص) میان جمعیتی حضور پیدا می کرد، قدش نسبت به دیگران یک سر و گردن بلندتر بود یا اینکه هر لباسی را با اندازه های مختلف بر تن می کرد، قالب تنشان می شد.

وی تواضع، فروتنی، بخشش و جوانمردی پیامبر (ص) را راز موفقیت ایشان در ترویج دین اسلام دانست و ادامه داد: هنگامی که پیامبر از خانه خارج می شد، همیشه یک تکه ابر بالای سر پیامبر (ص) حرکت می کرد، به خاطر همین مسجدی را در مدینه به نام مسجد « الغمام» ساختند، البته هنگامی که پیامبر از مدینه خارج می شدند، ابر دیگری بالای سر حضرت حرکت می کرد.

خاتمی خوانساری در ادامه به ماجرای درگیری دو مادر بر سر یک طفل تازه متولد شده در زمان امیرالمؤمنین (ع) اشاره کرد و گفت: در زمان خلافت عمر دو زن بر سر کودکی نزاع کردند و هر کدام او را فرزند خود می دانستند، نزاع به نزد عمر بردند، عمر نتوانست مشکلشان را حل کند، از این رو دست به دامان امیرالمؤمنین (ع) شدند، امیرالمؤمنین (ع) ابتدا آن دو زن را نصیحت کردند، ولی سودی نداشت و آن ها همچنان به مشاجره خود ادامه دادند، امام علی (ع) دستور داد، اره ای بیاورند.

وی ادامه داد: در این موقع آن دو زن گفتند: یا امیرالمؤمنین! می خواهی با این اره چکار کنی؟ ، امام (ع) فرمود: می خواهم فرزند را دو نصف کنم، برای هر کدامتان یک نصف! از شنیدن این سخن یکی از زنان فریاد زد: یا اباالحسن! اگر حکم کودک این است که باید دو نیم شود، من از حق خودم صرفنظر کردم و راضی نمی شوم عزیزم کشته شود، پس امام فرمود: این کودک پسر توست!

این کارشناس دینی با بیان اینکه رفتار امام حسن (ع) نسبت به جامعه اسلامی در صلح با معاویه مانند رفتار مادر حقیقی آن طفل بود، خاطرنشان کرد: مقامات دنیایی و اخروی امام حسن (ع) نسبت به امام حسین (ع) بالاتر است، زیرا امام حسن (ع) برای حفظ اسلام کارشان به مراتب سخت تر بود و با استفاده از صلح و سازش سعی کرد جمعیت اندک مسلمانان واقعی را حفظ کند.