آغاز سفرهای تابستانی وافزایش آمارهای غرق شدگان در دریاها و رودخانه ها

به گزارش پارس به نقل از سلامت نیوز؛ آمارهای غرق شدگان نشان می دهد که تنها در سال گذشته بیش ازهزار نفراز مسافران جان خود را براثر غرق شدن در آب دریا یا رودخانه ها از دست داده اند. آمار تکان دهنده ای که اگردر آن دقیق شویم واقعیت های متاثر کننده ای را خواهیم دید.

تابستان داغ وآمارهای داغ تر
همه ساله آمارهایی که از سوی سازمان پزشکی قانونی منتشر می شود گویای این موضوع است که با آمدن تابستان آمار تلفات و قربانیان سوانح غرق شدگی به طرز چشمگیری افزایش می یابد. به طوری که این آمارها حاکی از آن است فقط درفصل تابستان سال گذشته ۵۱۷ نفر بر اثر غرق شدگی در کشور جان خود را از دست دادند که حدود نیمی از کل غرق شدگان سال گذشته را در بر می گیرد.

همین طور سازمان پزشکی قانونی کشورنیز اعلام کرده است، از کل فوتی های غرق شدگی در سال گذشته ۸۹۲ نفر مرد و ۱۸۲ نفر زن بودند؛ این در حالی است که در سال ۱۳۹۰،۹۰۲ مرد و ۱۷۰ زن بر اثر غرق شدگی در کشور جان باختند. اما گذشته از آمارهای داغ در فصل تابستان، غالبا سه استان مازندران، گیلان وخوزستان همواره در راس استان های حادثه خیز در این زمینه بوده اند.

در سال گذشته استان های مازندران با ۲۱۵ فوتی، خوزستان ۱۴۳ فوتی و گیلان ۱۰۷ فوتی بیشترین موارد مرگ ناشی از غرق شدگی را در خود جای داده اند. نکته حائز اهمیت دیگر این است که بر خلاف تصور بسیاری از هموطنان این حوادث تلخ غرق شدگی فقط متخص دریا نیست و اگر به نکات ایمنی واطمینان بخش توجه نشود چه بسا یک کانال کوچک آب هم می تواند قربانیان زیادی به جا بگذارد.

همان طور که آمارها نشان می دهد در سال گذشته، ۳۳۵ نفر در دریا، ۱۲۰ نفر در کانال های آب، ۱۱۱ نفر در استخر ها، ۹۶ نفر در دریاچه های مصنوعی و اطراف سدها، ۴۱ نفر در دریاچه های طبیعی و ۳۷۱ نفر در سایر مکان ها که بیشتر رودخانه ها بوده است، جان باخته اند.

بی توجهی و عدم شناخت کافی از آبها
شاید جالب باشد که بدانید بیش از نیمی از غرق شدگان را افرادی تشکیل می دهند که شناگران ماهری بوده اند! این واقعیت تلخ ودردناک والبته آموزنده ای است، به عبارت دیگر در واقع شنا گر بودن تنها دلیلی بر مصونیت در آب واحیانا هنگام خطرجان سالم بدر بردن نیست، چرا که چه بسیار بودند شناگران وافراد محلی که هم به شنا تسلط داشته وهم شناخت کافی از محیط آب داشتند اما بازهم مقلوب آب های نفس گیر شده اند.

بهمن پرورش غواص و کارشناس نجات غریق مدت ۱۴ سال است که به صورت حرفه ای درآب های سخت به نجات جان افراد مختلف می پردازد. او علاوه بر اینکه تا کنون بیش از ۸۶ نفر را در سوانح مختلف از مرگ حتمی نجات داده است، پیکر غریقان زیادی را نیز از اعماق رودخانه های خروشان وگل آلود، سدهای عمیق و تاریک و چاه های مخوف بیرون آورده وغم خانواده های داغدار زیادی را التیام بخشیده است.

بهمن پرورش در گفت وگو با کیهان درباره فعالیت های خود و علت بسیاری از سوانح غرق شدگی می گوید: ” من تا کنون بیش از ۱۴ هزار ساعت عملیات ویژه برای پیدا کردن اجساد غریقان و نجات جان افراد متعددی که درحین غرق شدگی بودند پشت سر گذاشته ام و با این تجربه قابل توجه به نظر من علت بیش از ۹۸ درصد غرق شدگی ها نه تنها در کشور ما بلکه در کل جهان به علت عدم شناخت کافی از محیط است. خیلی ها به اشتباه تصور می کنند علت اصلی غرق شدن، شنا بلد نبودن است در حالی که این طور نیست وچه بسیار بودند شناگران وماهیگیران قهاری که سالها در رودخانه های خروشان و صعب العبور و یا سدها و دریاچه های عمیق فعالیت شنا داشتند اما خودشان متاسفانه دچار سانحه غرق شدگی شده اند و من پیکرشان را در آب های ایران پیدا کرده ام.

وی می گوید: بی توجهی و عدم شناخت کافی برای ورود به آب های سخت یکی از دلایل اصلی این قبیل سوانح است. سال گذشته در سد گاوشان سنندج غواصان زیادی را برای پیدا کردن پیکر مهندس صاعدی اعزام کردند که موفق نشدند و از من درخواست کردند در این عملیات شرکت کنم. بلافاصله بعد از اینکه به محل سد رسیدم پیکر این غریق را از اعماق ۳۰ متری سد پیدا کردم و به بیرون منتقل کردم. ”

این ناجی غریق وغواص بین المللی در ادامه درباره اینکه چرا خروج پیکر غریقان از آب به راحتی ممکن نیست، می گوید: ” بیشترغواصان حتی آموزش دیده در آب های روشن و صاف و تا عمق خاصی می توانند غریق را پیدا کنند. غواصی در آب های خروشان با غواصی در دریا تفاوت زیادی دارد. در دریا آب راکد است اما در رودخانه ها و آب های خروشان با موانع زیادی روبه رو می شویم.

با من زمانی برای عملیات ها تماس می گیرند که غریق در آب های مخوفی غرق شده و بعد از چند روز عملیات غواصان دیگر از پیدا کردن آن ناامید شده اند. مثل مرداب هایی که در عمق چند متری آن درخت و ریشه های تو در تویی وجود دارد یا سدهایی که آب های سختی دارد یا مثلا چاه های صنعتی با عمق صد متر که به سدها منتهی می شود و حتی رودخانه های خروشانی مثل سیمره در ایلام که به صورت عادی هم شناگران حرفه ای شانسی برای زنده ماندن ندارند چه برسد به پیدا کردن یک غریق دیگر. من تا کنون ۱۴ هزار ساعت عملیات سخت و حتی غیرممکن در پرونده دارم که مدرک محکمی بر این موضوع است. ”

هیچ کس متولی نیست!
رئیس سازمان امداد و نجات جمعیت هلال احمر انتقاد وسیع تری نسبت به این موضوع دارد و در گفت وگو با گزارشگر روزنامه کیهان می گوید: ” به طور کلی متولی مشخصی در جامعه برای موضوع ایمنی آب ها و سواحل تفریح وجود ندارد. ” وی می گوید: نیروهای ما بیشتر در مواقع خاص و برای امدادرسانی به کسانی که دچار سوانح شده اند وارد عمل می شوند. در حالی که ایمن سازی آب ها و سواحل تفریحی که بیشتر مقصد گذران تعطیلات خانواده ها محسوب می شود برعهده نهادهای مختلف مانند ستاد تسهیلات سفر و استانداری آن منطقه است.

دکتر مظفر می گوید: اینکه افرادی آموزش دیده در این مکان ها مستقر باشند و در موارد خطر بتوانند به مسافران کمک کنند وآنها را ازخطر غرق شدگی نجات دهند بیشتر باید مورد توجه هیئت های نجات غریق واقع شود. خیلی ها تصور می کنند تمامی این اقدامات بر عهده هلال احمر و امداد و نجات است در حالی که این طور نیست. هرچند ما با توزیع بروشور اطلاعات کاملی نسبت به منطقه وخطرهایی که ممکن است در آن وجود داشته باشد دراختیار مسافران قرار می دهیم اما نظارت همه جانبه و ایمن سازی گسترده جزو وظایف ما نیست و سایر نهادها باید با یک بررسی جامع و فراگیر به تقسیم وظایف مشترکی دست پیدا کنند واین اقدامات را پیش ببرند تا ما شاهد کاهش هر چه بیشترتلفات در این نواحی باشیم. ”

دکتر محمود مظفر در خصوص آمارحوادث سال گذشته می افزاید: ” سال گذشته جمعیت ما اعتبارات اندکی در اختیار داشت و بیشتر نیروهای ما به صورت داوطلب در عملیات ها حاضر بودند. وی ادامه می هد: در سال گذشته ما شاهد چیزی حدود ۵ هزار سانحه در سواحل کشور بودیم که این سوانح شامل غرق شدگی، نجات از حادثه، درمان سرپایی و… می شود. در این بین سواحل استان مازنداران به خصوص شهرهای محمودآباد و بابلسر بیشترین سوانح را داشتند. در استان گیلان هم بندر انزلی ورشت ودر استان گلستان هم ترکمن صحرا و در استان های جنوبی هم سد کارون و رودهای خروشان بیشترین حوادث را در خود جای دادند. ”

البته رئیس سازمان امداد ونجات جمعیت هلال احمر در پایان توصیه هایی را نیز به مسافران می کند و از آنها می خواهد که به طور جدی از شنا در آب های غیر ایمن خودداری کنند. او یادآور می شود: ” بهتر است مسافران هر ساحل و یا هر شهری را هم که برای تفریح و استراحت انتخاب می کنند توجه داشته باشند که حتما نسبت به تهیه بروشور واطلاعات آن ساحل اقدام کنند و بدون در نظر گرفتن خطرهای ممکن وارد آب نشوند. بهتر است شنا هم در ساعت هایی باشد که نجات غریق در ساحل حضور دارد و به هیچ عنوان از قسمت علامت گذاری شده فراتر نروند وحتما قبل از ورود به آب با هر سطح توانایی بازسعی کنند جلیقه نجات تهیه کنند. ” این مقام مسئول همچنین درباره کمبود افراد نجات غریق در سواحل نیز معتقداست: ” معمولا فدراسیون نجات غریق تعدادزیادی افراد آموزش دیده ومسلط را در سواحل مختلف بسیج می کند اما الآن به دلیل کمبود اعتبارات این افراد محدوده کمی را می توانند پوشش دهند. “
بیشتر: سلامت نیوز (تندرستی) : سلامت اجتماعی: آغاز سفرهای تابستانی وافزایش آمارهای غرق شدگان در دریاها و رودخانه ها: : .