علّت تأخیردرظهور امام زمان (عج)
بسیاری از افراد در پی این هستند که خود را آماده ظهور حضرت صاحب الزمان (عج) کنند اما بعضی از آنان در خارج از چارچوب دستورات الهی بدنبال روشی جهت تحقق این امر میگردند.
به گزارش پارس به نقل از ایسنا، این در حالی است که آن حضرت خود، کردار نامطلوب کسانی که خود را پیرو آن حضرت می دانند را دلیل طولانی شدن غیبتشان عنوان می کنند.
در ادامه متنی می آید که حضرت صاحب الزمان (عج) ، در آن خود به علت طولانی شدن زمان غیبتشان می پردازند:
" وَلَوْ أَنَّ أشْیاعَنا وَفَّقَهُمُ اللّهُ لِطاعَتِهِ عَلَی اجْتِماع مِنَ الْقُلُوبِ فِی الْوَفاءِ بِالْعَهْدِ عَلَیْهِمْ لَما تَأَخَّرَ عَنْهُمُ الْیُمْنَ بِلِقائِنا، وَلَتَعَجَّلَتْ لَهُمُ السَّعادَةُ بِمُشاهَدَتِنا عَلی حَقِّ الْمَعْرِفَةِ وَصِدْقِها مِنْهُمْ بِنا، فَما یَحْبِسُنا عَنْهُمْ إِلاّ ما یَتَّصِلُ بِنا مِمّا نَکْرَهُهُ وَلا نُؤْثِرُهُ مِنْهُمْ" (۱)
" اگر شیعیان ما که خداوند توفیق طاعتشان دهد در راه ایفای پیمانی که بر دوش دارند، همدل می شدند، میمنت ملاقات ما از ایشان به تأخیر نمی افتاد و سعادت دیدار ما زودتر نصیب آنان می گشت، دیداری بر مبنای شناختی راستین و صداقتی از آنان نسبت به ما، علّت مخفی شدن ما از آنان چیزی نیست جز آن چه از کردار آنان به ما می رسد و ما توقع انجام این کارها را از آنان نداریم.
شرح:
این جملات، قسمتی از نامه ای است که از ناحیه مقدّس امام زمان (عج) برای شیخ مفید (ره) فرستاده شده است.
حضرت (ع) در این نامه، بعد از سفارش های لازم به شیخ مفید (ره) و دستورهایی به شیعیان، به امر مهمّی که سبب غیبت ایشان شده است، اشاره می کنند. حضرت، نبود صفا و یکدلی در بین شیعیان را سبب غیبت خود می شمرند.
تاریخ نشان داده است که تا مردم نخواهند و تلاش نکنند، حق بر جای خویش قرار نمی گیرد و حکومت به دست اهلش نمی رسد. تجربه حضرات معصومین امام علی، امام حسن و امام حسین (علیهم السلام) ، دلیل بسیار آشکاری بر این مطلب است.
اگر مردم بر خلافت حضرت علی (ع) پافشاری می کردند، الآن، تاریخ مسیر دیگری را می پیمود، ولی دنیاخواهی و ترس و… مردم آن زمان، سبب شد از آن زمان تا آینده ای که معلوم نیست چه هنگام به پایان می رسد، جهانیان و خصوصاً شیعیان، جز ظلم و آزار چیزی نبینند.
متأسفانه کوتاهی ما، بلکه عملکرد بدمان سبب شده است که آن محرومیت تاکنون ادامه یابد.
طبق این حدیث، وظیفه ما برای تسریع و تعجیل در ظهور حضرت، این است که آن حضرت را بر خویش و خویشان مقدم داریم و با اجرای دستورهای اسلامی و گسترش و ترویج عملی اسلام، آن امام (ع) را به جهانیان بشناسانیم و دل ها را به سوی آن حضرت معطوف کنیم، تا به خواست خداوند، هرچه زودتر، زمینه پذیرش مردمی و جهانی آن حضرت فراهم شود.
از این حدیث شریف نکاتی استفاده می شود:
۱ - خداوند متعال از شیعیان عهد و پیمان گرفته که از امامان پیروی کنند و این پیروی سبب تشرّف به لقای امام زمان خواهد بود.
۲ - اعمال ناشایست شیعیان سبب دوری آن ها از امامشان شده است، و لذا اعمال شایسته می تواند در تسریع ارتباط با امام زمان (ع) مؤثر باشد.
پی نوشت:
(۱) . احتجاج، ج۲، ص۳۱۵; بحارالأنوار، ج۵۳، ص۱۷۷، ح۸.
ارسال نظر