راز مرگ نخستین فضانورد جهان فاش شد

به گزارش پارس ، به نقل ازایسنا: یوری گاگارین در سال ۱۹۶۱ در حالی اولین سفر فضایی تاریخی را رقم زد که فقط ۲۷ سال سن داشت.

مدارگردی وی حول زمین در ۱۲ آوریل این سال، فقط ۱۰۸ دقیقه طول کشید و یکی از بزرگ ترین پیروزی های شوروی در جریان جنگ سرد بود.

هفت سال بعد، این فضانورد روسی طی یک پرواز آموزشی در سانحه ای کشته شد؛ حادثه ای که علت آن تا پیش از این در هاله ای از ابهام باقی مانده بود.

یکی از فرضیات موجود این بود که وی به دستور لئونید برژنف (سیاست مدار و رهبر شوروی از سال ۱۹۶۴ تا ۱۹۸۲) به دلیل جرم نامشخص یا عدم وفاداری به حزب، به قتل رسیده است.

از دیگر فرضیات مطرح این بود که گاگارین خودکشی کرده یا این که هواپیمای وی به یک UFO اصابت کرده است.

آرشیوهای محرمانه کاخ کرملین در اوایل سال ۲۰۱۱ حاکی از آن بود که جت MiG وی در تلاش برای ممانعت از برخورد با یک بالن در مسیر مارپیچ شدید افتاده، به زمین برخورد کرده و گاگارین در دم جان سپرده بود.

اما اکنون پس از ۴۵ سال، دلیل واقعی مرگ گاگارین به یاری فضانورد همکاری وی، آلکسی لئونف، می تواند فاش شود.

لئونف اولین شخصی بود که در سال ۱۹۶۵ پیاده روی فضایی را انجام داد و عضوی از کمیته رسمی بود که برای بررسی این سانحه تشکیل شد.

مهم تر از همه، وی در آن روز مرگبار ماه مارس در محل سانحه حضور داشته و هم اکنون گزارشی جدید را در این خصوص علنی کرده است.

این مرد ۷۹ ساله پس از انتشار جدید گزارشی محرمانه، سرانجام این فرصت را پیدا کرده که زنجیره واقعی رویدادهایی را فاش کند که در ۲۰ سال گذشته قصد برملاکردن آن ها را داشته است.

وی توضیح می دهد: یک جنگندهSU-۱۵ غیرمجاز در حال پرواز بود و به طور خطرناکی به هواپیمای گاگارین نزدیک شد. در این حالت خلبان به قوانین توجه نکرد و تا ارتفاع ۴۵۰ متری پایین آمد. من آنجا بودم و با شاهدان در این خصوص صحبت کردم.

این هواپیما در فاصله ۱۰ تا ۱۵ متری در درون ابرها به هواپیمای گاگارین نزدیک شد، آن را منحرف کرد و وی را به درون یک مسیر شدیدا مارپیچ عمیق با سرعت ۷۵۰ کیلومتر در ساعت فرستاد.

وی بر آموزش پرش با چتر در میدان هوایی Chkavlovsky واقع در شمال شرق مسکو، نظارت می کرد، یعنی جایی که گاگارین از آن جا اوج گیری اش را آغاز کرده بود.

گاگارین در این زمان، معاون مدیر آموزشی مرکز آموزشی Cosmonaut بود و دوباره به عنوان یک خلبان جنگنده، فعالیتش را از سر گرفته بود.

به دلیل آب و هوای نامناسب، لئونف منتظر تایید رسمی لغو تمرین های آن روز (۲۷ مارس) بود.

وی سپس امواج فراصوتی را شنید و چند ثانیه بعد، صدای انفجاری به گوشش رسید.

لئونف عضوی از کمیسیون دولتی بود که مسئولیت مطالعه این سانحه را بر عهده داشت و پس از بررسی، حقایق تحریف شده ای را کشف کرد.

گرچه اظهارات لئونف، به نام خود وی درج شده اما در واقع، توسط کسی دیگری نوشته شده بود.

این کیهان نورد روسی می گوید: انفجار، یک و نیم یا دو ثانیه بعد از شنیده شدن امواج فراصوت رخ داد.

وی می افزاید: هنگامی که من به کپی نوشتارهای موجود از چگونگی رخداد حادثه نگاه کردم، دریافتم که این سند فاصله صدا را به جای دو ثانیه ای که گزارش کرده بودم، ۱۵ تا ۲۰ ثانیه اعلام کرده بود. این نشان می داد که این دو جت نباید کمتر از ۵۰ کیلومتر از یکدیگر فاصله داشته باشند.

لئونف می دانست که جت گاگارین برای ۵۵ ثانیه و با سرعت ۷۵۰ کیلومتر شیرجه رفته بود و بر این اساس، نتیجه گیری هایش را انجام داده بود.

وی در ادامه اظهار می دارد: ما از یک رایانه برای بررسی خط مسیری که به این فاصله ۵۵ ثانیه ای مرتبط بود، استفاده کردیم و مشخص شد که این مسیر مارپیچی عمیق است. یک جت می تواند در عمق مسیر مارپیچ شدیدغرق شود و اگر هواپیمایی سنگین تر و بزگتر، به آن نزدیک شود، مانند موج، جت را به شدت منحرف خواهد کرد. این دقیقا همان چیزی است که برای گاگارین اتفاق افتاد و این خط مسیر تنها مسیری است که با تمامی پارامترهای ورودی ما مطابقت دارد.

با این حال، یک پرسش دیگر باقی است: خلبان دیگر چه کسی بود؟

مردی که مسؤول مرگ گاگارین بود، هنوز زنده است و در سن ۸۰ سالگی در وضعیت سلامتی نامناسبی به سر می برد، اما لئونف سوگند خورده که رازدار باشد و هیچ گاه هویت وی را فاش نکند.