مردم تماشاچی در نمایشگاه صنایع دستی

به گزارش پارس به نقل از فارس، نمایشگاه ملی عرضه و فروش صنایع دستی، طبق روال هر ساله، همزمان با هفته صنایع دستی امسال هم در حال برپایی است. این نمایشگاه امسال از شانزدهم خردادماه در ۴ سالن نمایشگاه بین المللی پایتخت برپا شده و تا ۲۱ خردادماه نیز ادامه خواهد داشت.

سالن های ۶،۷، ۸ و ۹ نمایشگاه بین المللی، مربوط به عرضه صنایع دستی است اما سیاه چادرهای حاشیه این سالن ها پررونق تر از فضای داخلی سالن ها است.

سیاه چادرهایی که پای ثابت اکثر نمایشگاه ها و جشنواره های سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شده است تا عشایر استانهای مختلف بتوانند انواع آش ها و نان های محلی را به فروش برسانند.

همزمان با آغاز ساعت کار نمایشگاه صنایع دستی، فضای داخل سیاه چادرها و جدول های خیابان های اطراف آنها، مملو از مردمی می شود که با خرید انواع خوراکی های روستائیان و عشایر از خود پذیرایی می کنند.

نمایشگاه صنایع دستی به مساحت ۱۵ هزار متر مربع و دارای ۷ هزار و ۲۰۰ متر فضای غرفه ای است که ۷۰۰ غرفه محصولات ۳۱ استان کشور را عرضه می کنند و به فروش می رسانند، ۱۳۲ رشته ای که بعضی از آنها به صورت زنده در نمایشگاه، تولید می شوند.

« سالن های نمایشگاه امسال، بازدیدکننده، بسیار دارد اما خریدار، کم پیدا می شود» ، این جمله را به شکل های مختلف، اکثر صنعتگران و هنرمندان صنایع دستی که غرفه دارند می گویند. (البته نام این هنرمندان و غرفه داران را به درخواست خودشان اعلام نمی کنیم تا تهدیدی از جمله عدم تمدید و صدور کارت صنعتگری آنها از سوی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری وجود نداشته باشد. )

درباره وضعیت بازدید و خرید مردم در نمایشگاه، یکی از غرفه داران به خبرنگار فارس می گوید: در نمایشگاه امسال شاید تعداد مردم برای بازدید کاهش پیدا نکرده باشد اما دیگر کمتر کسی خریدار محصولات است. البته این به این معنا نیست که رغبت مردم نسبت به صنایع دستی کم شده باشد بلکه مردم با میل زیادی به سمت محصولات صنایع دستی کشیده می شوند و تک تک محصولات را هم رصد می کنند اما قیمت ها به نسبت سال گذشته افزایش پیدا کرده و مردم، قدرت خرید کمتری دارند.

وی ادامه می دهد: به عنوان مثال اگر کمترین نرخ محصولات چوبی خودمان سال گذشته ۵ هزار تومان بود امسال مردم برای خرید یک آهوی کوچک چوبی باید حداقل ۱۰ هزار تومان بپردازند به همین دلیل، مردی که با همسر و فرزندش به نمایشگاه آمده، ترجیح می دهد این ۱۰ هزار تومان را برود ۳ کاسه آش بخرد تا حداقل شام خانواده اش هم حساب شود!

هنرمندی که محصولات نمدی از انواع کیف تا کلاه و کفش های روفرشی را در نمایشگاه می فروشد نیز می گوید: فروش ما بد نیست مردم می خرند اما در مقایسه با سال قبل، فروشمان کمتر است، من سال گذشته به قدری فروش داشتم که برای بازگشت به شهرم دیگر محصولی نداشتم که با خودم برگرداندم.

سفالگری هم که انواع ظرف های سفالی کوچکی را می فروشد که قیمت آنها بین ۵ تا ۱۰ هزار تومان است از اوضاع فروش محصولاتش راضی است.

یکی دیگر از غرفه داران که انواع کارهای قلم زنی را در نمایشگاه عرضه کرده است، می گوید: تمایلی به حضور در نمایشگاه و گرفتن غرفه نداشتم چون محصولات ما بسیار گران است و بازدیدکننده های نمایشگاه، نمی توانند خریدار آنها باشند مثلاً نمونه های کار ما بالای ۲۰ میلیون تومان است که مردم فقط می آیند و به آنها دست می زنند و قیمت آنها را از ما می پرسند و می روند.

وی ادامه می دهد: این نمایشگاه، فقط فرصتی برای من پیش آورده تا یک تابلویی که قرار بود سالها برای خانه شخصی خودم بسازم را در اینجا بتوانم قلم زنی کنم.

وی در پاسخ به اینکه چه اصراری بر حضور در نمایشگاه بوده است، تصریح می کند: بالاخره این نمایشگاه را سازمان میراث فرهنگی برگزار کرده است و به نوعی کار ما هم در بعضی جاها به این سازمان مربوط می شود به همین خاطر آنها از ما خواستند در این نمایشگاه حضور پیدا کنیم ما هم فقط حضور پیدا کردیم!

غرفه دار دیگری هم که هنرمند سنگ های قیمتی است می گوید: تعداد بازدیدکننده ها خوب است و همه هم از محصولات ما دیدن می کنند اما کمتر کسی خریدار است و از ساعتی که نمایشگاه آغاز به کار می کند ما فقط تک تک محصولاتمان را به بازدیدکننده ها نشان می دهیم و وقتی قیمت ها را اعلام می کنیم آنها می روند.

اکثر غرفه ها در نمایشگاه مربوط به عرضه انواع کیف های چرمی و پارچه های سنتی، گلیم، ظروف سفالی، نمد، عروسک های سنتی و… است اما قیمت اکثر محصولات افزایش یافته است به طور مثال اگر یک کیف نمدی زنانه در جشنواره صدای عشایر که سال گذشته در همین نمایشگاه بین المللی تهران برگزار شده بود ۲۵ هزار تومان به فروش می رسید در این نمایشگاه به قیمت ۴۰ هزار تومان عرضه شده است.

یک خانم میانسالی که به گفته خودش مشتری ثابت نمایشگاه های صنایع دستی است، معتقد است که اگر قیمت محصولات صنایع دستی کمی بالا رفته است مثل همه اجناسی است که افزایش قیمت داشته و نباید گله ای داشت.

بازدیدکننده ای می گوید: واقعاً آثار هنرمندان بسیار زیباست و خلاقیت بیشتری نسبت به سالهای پیش در آثار عرضه شده وجود دارد اما واقعاً قیمت ها بالاست و نمی شود خرید کرد مجبوریم فقط حسرت بخوریم.

یکی دیگر از بازدیدکننده ها نیز می گوید: برای خرید کیف چرم به این نمایشگاه آمده بودم اما وقتی یک کیف چرم کوچک دست دوز را بالای ۱۰۰ هزار تومان قیمت گذاشته اند ترجیح می دهم از یک چرم فروشی که « برند» است خرید کنم تا حداقل ضمانت هم داشته باشد.

بازدید کننده دیگری هم تصریح می کند که این نمایشگاه را مثل بسیاری از نمایشگاه های دیگر فقط برای بازدید و گذران وقت آمده است تا برای خرید!

بیشتر بازدیدکننده ها به خاطر علاقه ای که به محصولات صنایع دستی دارند در این نمایشگاه حاضر شده اند ولی افزایش قیمت های محصولات تنها باعث شده است که با دست خالی و حسرت، نمایشگاه را ترک کنند.

بهتر است سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری به عنوان متولی این نمایشگاه، در هفته صنایع دستی، تسهیلاتی را ارائه کند تا با تخصیص تخفیف های لازم، مردم بتوانند خرید بیشتری از محصولات صنایع دستی داشته باشند و با رونق بازار، هنرمندان و صنعتگران نیز نسبت به ادامه فعالیت های خود دلگرم شوند.

بیست و سومین نمایشگاه ملی صنایع دستی از ۱۶ تا ۲۱ خرداد از ساعت ۱۵ تا ۲۱ میزبان عموم مردم است.