لا اکراه فی الدین یعنی چه؟

« إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَیُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیرًا»

به گزارش پارس ، در جریان آیه تطهیر مرز همسران پیامبر (صلی الله علیه وآله) و مرز اهل بیت (علیه السلام) کاملا جدا شده است، پیش از آن ۲۲ ضمیر جمع مۆنث سالم آورد و بعد یکباره ضمیر جمع مذکر سالم آورد، که این امر نه با قبل و نه با بعد از آن سازگار است، ام سلمه از پیامبر (صلی الله علیه وآله) خواست که وارد کساء شود اما پیامبر (صلی الله علیه وله) فرمود تو زن صالحی هستی اما این مقام جایگاه تو نیست، این مخصوص علی و اولاد علی (علیه السلام) و حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) است، همچنین در این جا از فعل مضارع استفاده شده است به این دلیل که ممکن هر لحظه به فیض الهی نیاز دارد، در هر ظهور خداوند فیض تازه ای دارد، از این رو باید فعل مضارع استفاده کند که مفید استمرار باشد.

منظور این نیست که آنان رجس و بی طهارتی داشتند و خدا خواسته باشد آن رجس را رفع کند، این تطهیر به این معنا است که نمی گذارد رجس به حرم امن اهل بیت (علیه السلام) راه پیدا کند.

خداوند در سوره مائده فرمود که احکام و شرعیات برای این است که شما پاک شوید، اما در آیه محل بحث اهل بیت (علیه السلام) را با ادات حصر و به صورت تکوینی خواستار تطهیر آنان شد.

در جریان حضرت یوسف (علیه السلام) فرمود ما کاری کردیم که بدی به سمت حضرت یوسف نرفت.

اهل بیت (علیه السلام) مخلَص هستند و شیطان به آنان دسترسی ندارد، شیطان به ابزار فریب آنان دسترسی ندارد، آن که مورد علاقه مخلَصین است در دسترس شیطان نیست و آن که در دسترس شیطان است، مخلَصین آن را بی مقدار می داند، بدی قدرت رفتن به سوی این ذوات مقدسه ندارد.

فرشته ها جهان را با اسما الهی اداره می کنند، اسما لفظ و مفهوم ذهنی نیست، این اسما را انسان کامل به ملائکه یاد داد، فرشتگان شاگردان امام زمان (عج) و اهل بیت (علیه السلام) هستند

اهل بیت حقیقت گناه را دیدند

خدا خواست که عبد مختارانه به طرف طهارت برود، خدا نخواست که عبد از روی اجبار به طرف طهارت برود، خدا بر اساس « وَقُلِ الْحَقُّ مِن رَّبِّکُمْ فَمَن شَاء فَلْیُۆْمِن وَمَن شَاء فَلْیَکْفُرْ» ، خواسته است انسان مختارانه طاهر شود، بین اراده خداوند و طهارت خارجی اراده مختارانه انسان فاصله است.

خدای سبحان برای اهل بیت (علیهم السلام) طهارت ویژه ای خواسته است، اگر کسی مسموم بودن یا زشتی گناه را بداند اصلا به ذهنش نمی آید.

اهل بیت (علیه السلام) حقیقت گناه را دیدند و هرگز فکر انجام آن را نکردند، یک مۆمن اصلا به ذهنش نمی رسد که با مادر خود خلاف شرع کند، آنان گناه را همین طور می دانند.

معنای اراده و اختیار انسان

به انسان گفت تو هیچ جبری نداری، فطرت و عقلی بهشت پذیر و جهنم گریز به تو دادم.

« لاَ إِکْرَاهَ فِی الدِّینِ» ناظر به آزاد بودن انسان است و اباحه گری را تجویز نکرده است، پس اگر اباحه گری را تجویز کرده باشد با عذاب در جهنم موافق نیست.

این « لاَ إِکْرَاهَ فِی الدِّینِ» به صورت تکوینی است، انسان اگر با داشتن همه به حجج الهی بیراهه برود در جهنم گرفتار عذاب می شود، خداوند به بعضی ها کرامت داد اما پست کلیدی را به کسی می دهد که احراز کند او به هیچ وجه به بیراهه نمی رود.

از این رو به بلعم ها و سامری ها پست کلیدی نداد، خدا داناتر است که رسالت خودش را کجا بگذارد، پست کلیدی را خداوند به هر کس نمی دهد، اهل بیت (علیه السلام) عالماً عامداً و مختاراً می توانند گناه بکنند اما « عَلَى بَیِّنَةٍ مِّن رَّبِّهِ» گناه نمی کنند.

اهل بیت (علیه السلام) حقیقت گناه را دیدند و هرگز فکر انجام آن را نکردند، یک مۆمن اصلا به ذهنش نمی رسد که با مادر خود خلاف شرع کند، آنان گناه را همین طور می دانند

گناه نکردن اهل بیت (علیه السلام) به دلیل ترس از جهنم نیست

کسی که می خواهد به لقای محبوب برود نباید آلوده باشد، اینان گناه نمی کنند به این دلیل که مانع لقای الهی است، اینان به دلیل ترس از جهنم گناه نمی کنند.

خیلی ها اهل علم هستند اما به اندک حادثه ای بازمی گردند، اما خدا می داند به این شخص هر مقامی بدهد دنیا برای او ناچیز و بی مقدار است، اما اگر به سامری و بلعم چیزی بدهد آنان زود بازمی گردند، این مانند آن است که بگوییم افراد زیادی در حوزه علمیه درس می خوانند اما چند نفر جزو اوتاد مانند آقای قاضی و آیت الله بهجت می شوند، چون اینان به حسن اختیار خودشان مطیع محض خداوند هستند، از این رو خداوند در تربت آنان شفا قرار می دهد و دعا را برای آنان مستجاب می کنند و درباره ایشان « سد الابواب الا بابه» انجام می شود، اینان معلم ملائکه و از ملائکه بالاتر هستند، فرشته ها جهان را با اسماء الهی اداره می کنند، اسماء لفظ و مفهوم ذهنی نیست، این اسماء را انسان کامل به ملائکه یاد داد، فرشتگان شاگردان امام زمان (عج) و اهل بیت (علیهم السلام) هستند.

منبع: رسا